Hector Berlioz beroemde citaten

Naar mijn mening is de trombone het echte hoofd van de familie blaasinstrumenten, die ik de 'epische' heb genoemd. Het bezit adel en grootsheid in de hoogste mate; het heeft alle serieuze en krachtige tonen van sublieme muzikale poëzie, van religieuze, rustige en imposante accenten tot wilde, orgiastische uitbarstingen. Geleid door de wil van de meester, kunnen de trombones zingen als een koor van priesters, dreigen, sombere Zuchten uiten, een treurig klaaglied of een heldere hymne van glorie; ze kunnen uitbreken in ontzagwekkende kreten en de doden wekken of de levenden veroordelen met hun angstaanjagende stemmen.

Het is zo rare...to zoek een compleet persoon, met een ziel, een hart en een verbeelding; zo zeldzaam voor personages zo vurig en rusteloos als de Onze om elkaar te ontmoeten en te worden gekoppeld, dat ik nauwelijks weet hoe ik je moet vertellen welk geluk het me geeft om je te kennen.

Om mijn werken goed weer te geven, is een combinatie nodig van extreme precisie en onweerstaanbare verve, een gereguleerde heftigheid, een dromerige tederheid en een bijna morbide melancholie.

Tijd is een geweldige leraar, maar helaas doodt het al zijn leerlingen.

Liefde kan het idee van muziek niet uitdrukken, terwijl muziek een idee van liefde kan geven.

Elke componist kent de angst en wanhoop veroorzaakt door het vergeten van ideeën die men geen tijd had om op te schrijven.

Het geluk van het hebben van talent is niet genoeg; men moet ook een talent voor geluk hebben.

Als geniale mannen maar wisten welke liefde hun werken inspireren!

Het is moeilijk om onder woorden te brengen wat ik heb geleden-het verlangen dat mijn hart bij de wortels leek te verscheuren, het vreselijke gevoel alleen te zijn in een leeg universum, de kwellingen die door me heen raasden alsof het bloed ijskoud door mijn aderen stroomde, de afkeer van het leven, de onmogelijkheid om te sterven. Shakespeare zelf heeft deze marteling nooit beschreven, maar hij rekent het in Hamlet tot de Verschrikkelijke van alle kwaden van het bestaan. Ik was gestopt met componeren; mijn geest leek zwakker te worden naarmate mijn gevoelens intenser werden. Ik heb niets gedaan. Eén macht werd aan mij overgelaten-lijden.

Welke van de twee krachten, liefde of muziek, kan de mens verheffen tot de verhevenste hoogten? ... Het is een probleem, en toch lijkt het mij dat dit het antwoord is: 'liefde kan geen idee geven van muziek; muziek kan een idee geven van liefde.' ... Waarom scheiden ze? Het zijn twee vleugels van de ziel.

Heine commentaar op de muziek van Louis Hector Berlioz: hij is een immense nachtegaal, een leeuwerik zo groot als een adelaar. . . . De muziek doet me dromen van fantastische rijken, gevuld met fantastische zonden.

Muziek en liefde zijn de vleugels van de ziel.

De trombone is het ware hoofd van de familie blaasinstrumenten... het heeft alle serieuze en krachtige tonen van sublieme muzikale poëzie, van religieuze, rustige en imposante accenten tot wilde, orgiastische uitbarstingen.

Tijd, tijd - dat is onze grootste meester! Helaas, net als Ugolino, verslindt de tijd zijn eigen kinderen.

Ik heb tenminste de bescheidenheid om toe te geven dat gebrek aan bescheidenheid een van mijn tekortkomingen is.

Tijd is een geweldige leraar, maar helaas doodt het al zijn leerlingen. (Le temps est un grand maître, dit-On; le malheur est qu ' il soit un maître inhumain qui tue ses élÃves.)