Washington Irving beroemde citaten

Grote geesten hebben doelen; anderen hebben wensen.

Kerstmis is een seizoen voor het aansteken van het vuur voor gastvrijheid in de zaal, de geniale vlam van liefdadigheid in het hart.

Liefde is nooit verloren. Als het niet wordt beantwoord, zal het terugvloeien en het hart verzachten en zuiveren.

Kleine geesten worden getemd en onderworpen door ongeluk; maar grote geesten stijgen boven hen uit.

Een vader kan zijn kind de rug toekeren, broers en zussen kunnen verstokte vijanden worden, echtgenoten kunnen hun vrouwen verlaten, echtgenotes hun echtgenoten. Maar de liefde van een moeder blijft door alles heen bestaan.

Er is een heiligheid in tranen. Ze zijn niet het teken van zwakte, maar van macht.

Er is een heiligheid in tranen. Ze zijn niet het teken van zwakte, maar van macht. Ze spreken welsprekender dan tienduizend tongen. Zij zijn de boodschappers van overweldigend verdriet, van diep berouw en van onuitsprekelijke liefde.

Een moeder is de waarste vriend die we hebben, wanneer zware en plotselinge beproevingen ons overkomen; wanneer tegenspoed de plaats inneemt van voorspoed; wanneer vrienden ons verlaten; wanneer de problemen om ons heen dikker worden, zal ze zich nog steeds aan ons vastklampen en zich inspannen om door haar vriendelijke voorschriften en raadgevingen de wolken van duisternis te verdrijven en vrede in ons hart te doen terugkeren.

Eerlijk goed humeur is de olie en wijn van een vrolijke ontmoeting, en er is geen jovial gezelschap gelijk aan dat waar de grappen zijn vrij klein en lachen overvloedig.

Wie bier drinkt, denkt aan bier.

Een van de grootste en eenvoudigste tools om meer te leren en te groeien is meer doen.

Er is nooit jaloezie waar geen sterke achting is.

Een onuitputtelijke goede natuur is een van de kostbaarste gaven van de hemel, die zich als olie over de onrustige zee van gedachten verspreidt en de geest glad en gelijk houdt bij het ruwste weer.

Het verdriet om de doden is het enige verdriet waarvan we weigeren te scheiden.

Sommige geesten corroderen en worden inactief Onder het verlies van persoonlijke vrijheid; anderen worden morbide en prikkelbaar; maar het is de aard van de dichter om teder en fantasierijk te worden in de eenzaamheid van de opsluiting. Hij banket op de honing van zijn eigen gedachten, en, als de gevangen vogel, giet zijn ziel in melodie.

Er is een zekere opluchting in verandering, ook al is het van kwaad tot erger! Zoals ik vaak heb gemerkt bij het reizen in een postkoets, is het vaak een troost om van positie te veranderen en op een nieuwe plaats gekneusd te worden.

Er is een blijvende tederheid in de liefde van een moeder voor een zoon die alle andere genegenheden van het hart tranceert

De enige gelukkige auteur in deze wereld is hij die onder de zorg van reputatie staat.

Sommige geesten lijken zichzelf bijna te scheppen, opspringen onder elk nadeel en werken hun eenzame maar onweerstaanbare weg door duizend obstakels.

Hij die duizend gemeenschappelijke harten wint, heeft recht op enige bekendheid; maar hij die onbetwiste Heerschappij houdt over het hart van een coquette is inderdaad een held.

Het was het beleid van de goede oude heer om zijn kinderen het gevoel te geven dat thuis de gelukkigste plek ter wereld was; en ik waardeer dit heerlijke thuisgevoel als een van de beste geschenken die een ouder kan geven.

Er is zeker iets in vissen dat de neiging heeft om een sereniteit van de geest te produceren.

Een zuur humeur wordt nooit zachter met de leeftijd, en een scherpe tong is het enige scherpe gereedschap dat scherper wordt bij constant gebruik.

Ik heb het gehad met jou en je emotionele verstopping!

De tong is het enige instrument dat scherper wordt bij gebruik.

Zoet is de herinnering aan verre vrienden! Zoals de zachte stralen van de vertrekkende zon, valt het teder, maar helaas, op het hart.

Er is een serene en gevestigde Majesteit in het boslandschap dat de ziel binnendringt en verrukt en verheft, en het vult met nobele neigingen.

Een vriendelijk hart is een bron van blijdschap, die alles in zijn nabijheid tot een glimlach laat opfrissen.

Er is in het hart van elke ware vrouw een vonk van hemels vuur, dat sluimert in het klaarlichte daglicht van voorspoed, maar dat oplaait en straalt en laait in het donkere uur van tegenspoed.

Het verdriet om de doden is het enige verdriet waarvan we weigeren te scheiden. Elke andere wond proberen we te genezen, elke andere kwaal om te vergeten; maar deze wond beschouwen we als een plicht om open te houden - deze kwaal koesteren we en koesteren we in eenzaamheid.

Het gemakkelijkste om te doen, wanneer je faalt, is jezelf neer te zetten door je gebrek aan bekwaamheid de schuld te geven van je tegenslagen.

Er is een gezonde hardheid over echte waardigheid die nooit bang is voor contact en gemeenschap met anderen, hoe nederig ook.

Een blaffende hond is vaak nuttiger dan een slapende leeuw.

Hij is de ware tovenaar, wiens betovering niet op de zintuigen werkt, maar op de verbeelding en het hart.

De literaire wereld bestaat uit kleine confederaties, die elk hun eigen leden beschouwen als de lichten van het universum; en alle andere beschouwen als louter voorbijgaande meteoren, gedoemd om spoedig te vallen en vergeten te worden, terwijl hun eigen lichten gestaag in onsterfelijkheid zullen schijnen.

Er is een emanatie uit het hart in oprechte gastvrijheid die niet kan worden beschreven, maar onmiddellijk wordt gevoeld en de vreemdeling onmiddellijk op zijn gemak stelt.

The great British Library - een immense verzameling van volumes van alle leeftijden en talen, waarvan vele nu vergeten zijn, en waarvan de meeste zelden worden gelezen: een van deze geïsoleerde poelen van verouderde literatuur waaraan moderne auteurs repareren, en trekken emmers vol klassieke overleveringen, of puur Engels, onbesmet, waarmee hun eigen schaarse rillingen van denken te zwellen.

Er is iets edel eenvoudig en puur in een smaak voor de teelt van bosbomen. Het pleit, denk ik, voor een zoete en edelmoedige natuur om zijn sterke smaak te hebben voor de schoonheid van de vegetatie, en deze vriendschap voor de winterharde en glorieuze zonen van het bos. Hij die een boom plant, kijkt uit naar toekomstige tijdperken en plant voor het nageslacht. Niets kan minder egoïstisch zijn dan dit.

De liefde van een moeder is nooit uitgeput. Het verandert nooit - het wordt nooit moe - het blijft door alles heen; in goede reputatie, in slechte reputatie. Tegenover de veroordeling van de wereld leeft de liefde van een moeder nog steeds voort.

Een moeder is de ware vriend die we hebben wanneer beproevingen, zwaar en plotseling, op ons vallen; wanneer tegenspoed de plaats inneemt van voorspoed.

De dans, zoals de meeste dansen na het avondeten, was een vrolijke; sommige van de oudere mensen sloten zich erbij aan, en de schildknaap zelf bedacht een aantal paren met een partner, met wie hij bevestigde dat hij bijna een halve eeuw lang elke kerst had gedanst.

Voor wat geschiedenis is, maar... enorme laster op de menselijke natuur, waaraan we ijverig pagina na pagina, volume na volume toevoegen, alsof we een monument voor de eer ophangen, in plaats van de schande van onze soort.

Het was, zoals ik al zei, een mooie herfstdag; de lucht was helder en sereen, en de natuur droeg die rijke en gouden kleurstelling die we altijd associëren met het idee van overvloed. De bossen waren nuchter bruin en geel geworden, terwijl sommige bomen van de zachte soort door de vorst waren geknipt tot schitterende kleurstoffen van oranje, paars en scharlakenrood.

Een goed humeur werpt, als een zonnige dag, een straal van helderheid over alles; het is de zoetstof van het zwoegen en de speen van onrust!

Er is niets in Engeland dat een heerlijker betovering over mijn verbeelding uitoefent dan de sleur van de vakantiegebruiken en landelijke spelletjes van vroeger. Ze herinneren zich de schilderijen die ik in mijn fantasie maakte in de Meimorgen van het leven, toen ik de wereld nog alleen kende door boeken, en geloofde dat het alles was wat dichters haar hadden geschilderd; en ze brengen de smaak van die eerlijke dagen van weleer met zich mee, waarin ik, misschien met dezelfde misvatting, geneigd ben te denken dat de wereld meer thuis was, sociaal en vreugdevoller dan nu.

Als ik, door een gelukkige kans, in deze moeilijke dagen, een rimpel van het voorhoofd van zorg kan wrijven, of het bezwaard hart van een moment van verdriet kan verleiden; als ik, hoe en dan, een gelukkiger beeld van de menselijke natuur kan wekken en mijn lezer meer in een goed humeur met zijn medemensen en zichzelf kan maken, zal ik zeker niet tevergeefs hebben geschreven.

De geschiedenis vervaagt in fabels; de feiten worden vertroebeld door twijfel en controverse; de inscriptie vormt zich van de tablet: het standbeeld valt van het voetstuk. Zuilen, bogen, piramiden, wat zijn het anders dan zandhopen; en hun grafschriften, dan tekens geschreven in het stof?

Welke serieuze werker, met hand en verstand ten behoeve van zijn medemensen, zou een aangenamere erkenning van zijn nut kunnen verlangen dan het monument van een boom die altijd groeit, altijd bloeit en altijd gezonde vruchten draagt?

Hoe verheugt het ons onze herinneringen op te bouwen op een of andere basis van de werkelijkheid-een plaats, een land, een plaatselijke bewoning! hoe zijn de gebeurtenissen van het leven, als we erop terugkijken, uitgegroeid tot de goed herinnerde achtergrond van de plaatsen waar ze op ons vielen! Hier is een zonnige tuin of zomerweg, verfraaid en heilig verklaard voor altijd, met de vloed van een grote vreugde; en hier zijn donkere en stille plaatsen-kamers altijd overschaduwd en donker voor ons, wat ze ook mogen zijn voor anderen-waar nood of dood eens kwam, en sindsdien voor altijd woont.

Washington had in feite weinig privéleven, maar was bij uitstek een openbaar karakter.