Nathaniel Hawthorne beroemde citaten

Elk individu heeft een plek om te vullen in de wereld en is in sommige opzichten belangrijk of hij ervoor kiest om dat te zijn of niet.

We moeten niet altijd op de markt praten over wat ons in het bos overkomt.

Geen mens kan gedurende een aanzienlijke periode het ene gezicht voor zichzelf en het andere voor de menigte dragen, zonder uiteindelijk verbijsterd te raken over wat de waarheid kan zijn.

...geluk is niet te vinden in dingen die je bezit, maar in wat je de moed hebt om los te laten...

Wat een gelukkige en heilige manier is het dat degenen die van elkaar houden op hetzelfde kussen rusten.

Woorden - zo onschuldig en machteloos als ze zijn, als staan in een woordenboek, hoe krachtig voor goed en kwaad ze worden in de handen van iemand die weet hoe ze te combineren.

Een held kan geen held zijn tenzij in een heldhaftige wereld.

Makkelijk Lezen is verdomd moeilijk schrijven.

Geluk is een vlinder, die, wanneer je wordt achtervolgd, altijd net buiten je bereik ligt, maar die, als je rustig gaat zitten, op je kan neerkomen.

Voor de onware mens is het hele universum vals - het is ongrijpbaar - het krimpt tot niets binnen zijn bereik. En hij zelf is voor zover hij zichzelf in een vals licht laat zien, een schaduw wordt of inderdaad ophoudt te bestaan.

Ik bezocht en bezocht het een dozijn keer per dag, en stond in diepe contemplatie over mijn plantaardige nageslacht met een liefde die niemand kon delen of zich voorstellen die nooit had deelgenomen aan het scheppingsproces. Het was een van de meest betoverende bezienswaardigheden ter wereld om een heuvel bonen te zien die de grond opzij duwden, of een roos van vroege erwten die net voldoende naar voren gluurde om een lijn van fijn groen te volgen.

Wij mannen van studie, wier hoofden in onze boeken staan, hebben behoefte aan een eerlijke verzorging! We dromen in onze wakkere momenten en lopen in onze slaap.

Moonlight is een sculptuur.

Wanneer verstrooide wolken op de boezems van heuvels rusten, lijkt het alsof men in het hemelse gebied zou kunnen klimmen, de aarde zo vermengd met de hemel, en geleidelijk in het zou kunnen worden getransformeerd.

Religie en kunst komen uit dezelfde wortel voort en zijn nauwe verwanten. Economie en kunst zijn vreemden.

Niemand, denk ik, zou poëzie moeten lezen, of naar afbeeldingen of beelden moeten kijken, die er niet veel meer in kan vinden dan de dichter of kunstenaar daadwerkelijk heeft uitgedrukt. Hun grootste verdienste is suggestiviteit.

De tijd vliegt over ons heen, maar laat zijn schaduw achter.

Ik kan het niet verdragen om iets zo kostbaar als de herfstzon te verspillen door in het huis te blijven. Dus ik breng bijna alle uren overdag door in de open lucht.

Het ding waar je je op richt is het ding dat je uiteindelijk wordt.

De enige zinvolle doeleinden van literatuur zijn ten eerste het plezierige werk van het schrijven; ten tweede de bevrediging van iemands familie en vrienden; en ten slotte het solide geld.

Ik wou dat ik de gave had om rijmen te maken, want ik denk dat er poëzie in mijn hoofd en hart zit sinds ik verliefd op je ben.

Het leven bestaat uit marmer en modder.

In de diepten van elk hart is er een graf en een kerker, hoewel de lichten, de muziek en het feest boven ons hun bestaan kunnen doen vergeten...

Afhankelijk van elkaars hart, had je nog steeds gehoopt dat deugd niet allemaal een droom was. Nu zijn jullie onopgemerkt. Het kwaad is de aard van de mens.

Welke andere kerker is zo donker als je eigen hart! Wat een gevangenbewaarder zo onverbiddelijk als zichzelf!

Wat wij onroerend goed noemen - de vaste grond om een huis op te bouwen - is het brede fundament waarop bijna alle schuld van deze wereld rust.

Het draagt in grote mate bij tot de morele en intellectuele gezondheid van een mens, om in de gewoonten van gezelschap te worden gebracht met individuen die anders zijn dan hijzelf, die weinig om zijn bezigheden geven en wier sfeer en vermogens hij uit zichzelf moet gaan om te waarderen.

De liefde, of ze nu pas geboren is, of opgewekt uit een dodelijke sluimer, moet altijd zonneschijn scheppen, het hart zo vol stralend vullen, dat het over de uiterlijke wereld overstroomt.

het is een merkwaardig onderwerp van observatie en onderzoek, of haat en liefde in de grond niet hetzelfde zijn.

De menselijke natuur zal niet bloeien, net zo min als een aardappel, als ze te lang, een reeks generaties lang, in dezelfde Versleten grond wordt geplant en herplant. Mijn kinderen hebben andere geboorteplaatsen gehad en, voor zover hun fortuin onder mijn controle ligt, zullen ze hun wortels in de ongewone aarde slaan.

Ik ben de onzin gaan inzien van het beschrijven van mooie landschappen.

Nauwkeurigheid is de tweelingbroer van eerlijkheid; onnauwkeurigheid, van oneerlijkheid.

Een lichamelijke ziekte die wij als geheel en geheel in zichzelf beschouwen, kan tenslotte slechts een symptoom zijn van een of andere kwaal in het geestelijke deel.

Ze had het gewicht niet gekend totdat ze de Vrijheid voelde.

Ze goot de vloeibare muziek van haar stem uit om de dorst van zijn geest te lessen.

En daar zat ik, lang geleden, te wachten tot de wereld mij zou kennen.

Laat mannen beven om de hand van een vrouw te winnen, tenzij ze daarmee de grootste hartstocht van haar hart winnen!

Geen zomer kwam ooit terug, en geen twee zomers waren ooit hetzelfde. Tijden veranderen, en mensen veranderen; en als onze harten niet zo gemakkelijk veranderen, des te erger voor ons.

De dood moet me nemen terwijl ik in de stemming ben.

Vrijgevigheid is de bloem van gerechtigheid.

Doe alles, behalve liggen en sterven!

Ik hoorde een hinnik. Oh, zo ' n levendige en melodieuze neigh was het. Mijn hart sprong met het geluid.

Zonlicht is schilderen.

Laat mannen beven om de hand van een vrouw te winnen, tenzij ze daarmee de grootste hartstocht van haar hart winnen! Anders kan het hun ellendige geluk zijn, wanneer een machtiger aanraking dan de hunne al haar gevoeligheden heeft gewekt, om zelfs te worden verweten voor de kalme inhoud, het marmeren beeld van geluk, dat ze haar als de warme werkelijkheid zullen hebben opgelegd.

De wereld dankt al haar voortgaande impulsen aan mensen die zich op hun gemak voelen. De gelukkige mens beperkt zich onvermijdelijk tot oude grenzen.

Is het een feit-of heb ik het gedroomd-dat de wereld van de materie door middel van elektriciteit een grote zenuw is geworden, die duizenden kilometers trilt in een ademloos moment?

Wanneer de kunstenaar hoog genoeg stijgt om het schone te bereiken, wordt het symbool waarmee hij het voor de sterfelijke zintuigen waarneembaar maakt, in zijn ogen van weinig waarde, terwijl zijn geest zichzelf bezit in het genot van de werkelijkheid.

De stichters van een nieuwe kolonie, welke utopie van menselijke deugd en geluk ze ook oorspronkelijk zouden kunnen projecteren, hebben het steevast erkend als een van hun vroegste praktische benodigdheden om een deel van de maagdelijke grond als begraafplaats toe te wijzen, en een ander deel als de plaats van een gevangenis.

De dood was een te duidelijk object om te wensen of te vermijden.

Wat is de stem van het lied als de wereld het oor van smaak mist?