Jeffrey Sachs beroemde citaten

Laat de toekomst van onze generatie zeggen dat we machtige stromingen van hoop hebben uitgezonden en dat we samen hebben gewerkt om de wereld te genezen.

Het bedrijfsleven doet vaak goed werk ter ondersteuning van gemeenschappen: de Kunsten, universiteiten en wetenschappelijke ondernemingen... Maar die filosofie heeft arme landen zelden bereikt. Zelfs bedrijven die verlicht zijn in hun thuisbasis zien Afrika, Latijns-Amerika en delen van Azië als plaatsen om natuurlijke hulpbronnen te exploiteren of goedkope arbeidskrachten te gebruiken.

Onze uitdaging, de unieke uitdaging van onze generatie, is leren om vreedzaam en duurzaam te leven in een buitengewoon drukke wereld. Onze planeet is in ongekende mate overvol. Het barst uit zijn voegen. Het barst uit zijn voegen in menselijke termen, in economische termen en in ecologische termen

Geschiedenis wordt geschreven door de rijken, en dus krijgen de armen de schuld van alles.

We moeten de belangen verdedigen van degenen die we nooit hebben ontmoet en nooit zullen ontmoeten.

Mijn zorg is niet dat er te veel sweatshops zijn, maar dat er te weinig zijn.

De waarheid van goede economische doctoring is om de algemene principes te kennen, en om echt de details te kennen. Om de context te begrijpen, en ook om te begrijpen dat een economie misschien wat tedere liefdevolle zorg nodig heeft, niet alleen de zogenaamde harde waarheden, als het gaat overleven.

Het is niet zo ongewoon om de valuta van iemand anders op te raken.

Naar mijn mening is het dringend noodzakelijk om met het publiek te communiceren en te helpen uitleggen waar consensus bestaat en waar twijfels bestaan over de kwesties van duurzame ontwikkeling.

De sleutel tot het beëindigen van extreme armoede is om de armsten van de armen in staat te stellen hun voet op de ladder van ontwikkeling te krijgen. De ladder van ontwikkeling zweeft boven ONS en de armsten van de armen zitten eronder vast. Ze missen de minimale hoeveelheid kapitaal die nodig is om voet aan de grond te krijgen en hebben daarom een boost nodig tot aan de eerste trede.

Extreme armoede is de beste voedingsbodem op aarde voor ziekte, politieke instabiliteit en terrorisme.

Op het meest elementaire niveau is de sleutel tot het beëindigen van extreme armoede om de armsten van de armen in staat te stellen hun voet op de ladder van ontwikkeling te krijgen.

Diep van binnen, als we echt accepteren dat hun levens - Afrikaanse levens - gelijk zijn aan die van ons, zouden we allemaal meer doen om het vuur te blussen. Het is een ongemakkelijke waarheid.

Elke ochtend konden onze kranten lezen: 'meer dan 20.000 mensen zijn gisteren omgekomen door extreme armoede.'Hoe? De armen sterven in ziekenhuisafdelingen die geen medicijnen hebben, in dorpen die geen anti-malaria-klamboes hebben, in huizen die geen veilig drinkwater hebben. Ze sterven naamloos, zonder publieke commentaar. Droevige verhalen worden zelden geschreven.

Hoe langer je wacht, hoe minder plezier. Als je wacht tot het bittere einde, kan de hele economie worden vernietigd.

De Amerikaanse regering is zich niet eens bewust van de kloof tussen haar verplichtingen en actie, omdat bijna niemand in autoriteit de acties begrijpt die nodig zouden zijn om aan de verplichtingen te voldoen.

In Azië besloten veel succesvolle economieën die van hun eigen spaargeld hadden geleefd, hun financiële markten begin jaren negentig open te stellen voor internationaal kapitaal.

De rijken hoeven niet genoeg te investeren in de armste landen om hen rijk te maken; ze moeten genoeg investeren zodat deze landen hun voet op de economische ladder kunnen zetten . . . Economische ontwikkeling werkt. Het kan succesvol zijn. Het heeft de neiging om op zichzelf te bouwen. Maar het moet beginnen.

Deskundigen op het gebied van buitenlands beleid van het Witte Huis en het Ministerie van Buitenlandse Zaken zijn overwegend gericht op militaire en diplomatieke kwesties, niet op ontwikkelingsvraagstukken.

Belasting voor de rijken. Beëindig de oorlogen. Breek de macht van lobby ' s in Washington. Dat zijn de eisen van Occupy Wall Street. Ze zijn erg belangrijk. Amerikaanse bedrijven domineren Washington. De grote oliemaatschappijen, Wall Street banken en het militair-industriële complex - zij regeren dit land en hun invloed en macht moet worden gebroken.

De essentie van de crisis in Afrika is in wezen de extreme armoede en daarom het onvermogen om uit zijn eigen middelen zelfs de kleinste minimale middelen te mobiliseren om een van de volksgezondheidscrises aan te pakken waarmee Afrika wordt geconfronteerd.

De grote leiders van de Tweede Wereldoorlog alliantie, Franklin Roosevelt en Winston Churchill, begrepen de twee kanten van vernietiging en redding. Hun oorlogsdoelen waren niet alleen om het fascisme te verslaan, maar om een wereld van gedeelde welvaart te creëren.

De tijd is gekomen om deze scherts te beëindigen. Schulden zijn onbetaalbaar. Als ze de schulden niet kwijtschelden, zou ik obstructie voorstellen; Doe het zelf. Afrika zou moeten zeggen: "heel erg bedankt, maar we hebben dit geld nodig om te voorzien in de behoeften van kinderen die op dit moment sterven, dus we zullen de schulden aflossing betalen in dringende sociale investeringen in gezondheid, onderwijs, drinkwater, controle van AIDS en andere behoeften.'

Roosevelt sprak niet alleen over Vrijheid van angst, maar ook over Vrijheid van gebrek.

De essentie van Afrika ' s crisis is in wezen extreme armoede.

Al het onophoudelijke debat over ontwikkelingshulp, en of de rijken genoeg doen om de armen te helpen, betreft eigenlijk minder dan 1% van het rijke wereldinkomen. De inspanning die van de rijken wordt verlangd, is inderdaad zo gering dat minder doen betekent dat men schaamteloos aan een groot deel van de wereld aankondigt: "je telt voor niets.'Het zou ons dan niet verbazen als de rijken in latere jaren de wervelwind van die harteloze reactie oogsten.

Het idee dat de VN-verplichtingen moeten worden gevolgd door actie is inderdaad radicaal, vooral voor de Verenigde Staten, waar opzettelijke verwaarlozing van hun eigen verplichtingen de regel is.

Het is heel goed mogelijk om in het jaar 2030 te komen waar mensen niet langer sterven aan armoede. We zouden daadwerkelijk kunnen helpen een wereldwijd einde te maken-niet een vermindering, maar een einde-aan absolute armoede...Ik heb altijd gemerkt dat een toegewijde, krachtige groep leiders een enorm verschil kan maken.

Onze onderlinge verbondenheid op de planeet is de dominante waarheid van de 21e eeuw. Een grimmig resultaat is dat de armen van de wereld leven, en vooral sterven, met het besef dat de Verenigde Staten weinig doen om de wapens van massale redding te mobiliseren die hen overleving, waardigheid en uiteindelijk de ontsnapping uit armoede zouden kunnen bieden.

Als u veel kortlopende schulden heeft, betekent dit dat al dat geld in een zeer korte periode kan worden geëist. Technisch gezien betekent kortlopende schuld geld dat binnen een jaar opeisbaar is. Meestal betekent dit geld dat binnen 30 tot 90 dagen opeisbaar is.

Het Russische drama begon eind 1991, toen de Sovjet-Unie gelukkig eindigde. Rusland en 14 andere nieuwe landen ontstonden uit de ruïnes van de Sovjet-Unie. Elk van die 15 nieuwe Staten stond voor een diepgaande historische, economische, financiële, sociale en politieke uitdaging.

Er is veel kracht in de VS, maar er is ook veel schuim. Het schuim zal afblazen. We zullen een aantal realiteiten onder ogen moeten zien die we op dit moment niet volledig onder ogen zien.

Het idee dat het VN-systeem echt leiderschap zou kunnen bieden bij de grote ontwikkelingsuitdagingen zal de lichtgelovigheid in sommige kringen onder druk zetten.

Obama zet nu al een nieuwe historische koers door de economie te heroriënteren van particuliere consumptie naar publieke investeringen...de experts van de vrije markt betreuren de duidelijke intentie van Obama en zijn team om 'ons te vertellen wat voor soort auto we moeten rijden'. Toch is dat precies wat ze van plan zijn te doen...en terecht. De ideologie van de vrije markt is een anachronisme in een tijdperk van klimaatverandering.

We hadden een bloeiende beurs in 1929 en gingen toen in ' s werelds grootste depressie. We hebben een bloeiende beurs in 1999. Zal de bubbel op de een of andere manier barsten, en dan gaan we in depressie? Sommige dingen zijn niet anders.

Ik denk dat het IMF heeft bijgedragen aan het ontketenen van de Indonesische crisis.

Ondanks een decennium van kritiek en bezuinigingen hebben de gespecialiseerde VN-agentschappen veel meer expertise en praktische ervaring dan welke andere organisatie ter wereld dan ook.

Globalisering was een diepe trend die werd gedreven door technologie en juiste ideeën, net als al het andere.

In het begin van de jaren negentig, toen een groot deel van de ontwikkelingslanden zich openstelde voor internationale kapitaalstromen... ze eindigden in zeer goede langetermijnprojecten, maar projecten die zich pas over vijf, tien of twintig jaar zouden uitbetalen.

Als we in een recessie belanden, iets dat altijd mogelijk is voor de VS of Europa, zouden we de rente kunnen verlagen en de geldhoeveelheid kunnen uitbreiden zonder ons zorgen te maken over de goudprijs.

We zijn van mening dat als de rest van de wereld zou democratiseren en markteconomieën zou creëren, dat de voordelen van welvaart over de hele wereld zou verspreiden, en dat het onze eigen welvaart zou verbeteren, en onze eigen stabiliteit en veiligheid, ook.

De run begon in Thailand nadat het IMF op zo ' n dramatische manier tussenbeide kwam. Toen kwam het IMF naar Indonesië.

We stelden voor, in zekere zin, dat de rest van de wereld veilig zou worden gemaakt voor Amerikaanse ideeën, omdat ze intellectuele eigendomsrechten aannamen die octrooibescherming gaven aan onze zeer innovatieve economie.

Het basisidee was dat als een land zijn economie als een geïntegreerd onderdeel van het wereldsysteem zou plaatsen, dat het daarvan zou profiteren met economische groei. Ik ben het eens met die basisvisie.

Devaluaties zijn nooit gemakkelijk.

Er is geen economische noodzaak die ons zal veroordelen om onze vitale grondstoffenbasis uit te putten, maar er is ook geen onzichtbare hand die ons ervan zal weerhouden dit te doen.

De bepalende uitdaging van de 21e eeuw zal zijn om de realiteit onder ogen te zien dat de mensheid een gemeenschappelijk lot deelt op een drukke planeet.

Bodemkartering is een van de pijlers van de uitdaging van duurzame ontwikkeling

Mijn collega ' s en ik hebben enkele jaren geleden in ons werk een standpunt ingenomen dat we niet naar de magische kogel zouden zoeken, omdat die er niet is. Dit zijn slechts fundamentele problemen die basiswerk vereisen. Er is niets magisch aan.

Rusland heeft acht jaar van aanhoudende economische pijn doorgemaakt.