Arthur W. Pink beroemde citaten

Gebed is niet zozeer een daad als wel een houding - een houding van afhankelijkheid, afhankelijkheid van God.

Echt gebed is Gemeenschap met God, zodat er gemeenschappelijke gedachten zullen zijn tussen zijn denkgeest en die van ons. Wat nodig is, is dat hij onze harten vult met zijn gedachten, en dan zullen zijn verlangens onze verlangens worden die naar hem terugvloeien.

Het gebed is niet bedoeld om God te voorzien van de kennis van wat we nodig hebben, maar het is bedoeld als een belijdenis aan hem van ons gevoel van de noodzaak. In dit, zoals in alles, zijn Gods gedachten niet als de onze. God eist dat zijn gaven gezocht worden. Hij wil geëerd worden door ons te vragen, net zoals hij door ons bedankt moet worden nadat hij zijn zegen heeft geschonken.

Maar waarom zouden we niet impliciet vertrouwen stellen in God en vertrouwen op Zijn Woord van belofte? Is iets te moeilijk voor de Heer? Heeft zijn belofte ooit gefaald? Laten we dan geen ongelovige vermoedens koesteren over zijn toekomstige zorg voor ons. Hemel en aarde zullen voorbijgaan, maar niet zo zijn beloften.

Niets in het hele onmetelijke universum kan anders gebeuren dan God voor eeuwig heeft voorbestemd. Hier is een fundament van geloof. Hier is een rustplaats voor het intellect. Hier is een anker voor de ziel, zowel zeker als standvastig. Het is niet het blinde lot, het ongebreidelde kwaad, de mens of de duivel, maar de Almachtige Heer, die de wereld regeert naar zijn eigen welbehagen en voor zijn eigen eeuwige glorie.

Beseffen dat de Heilige Schrift een openbaring is van de Allerhoogste, die ons zijn denkgeest meedeelt en voor ons zijn wil bepaalt, is de eerste stap naar praktische godsvrucht. Erkennen dat de Bijbel Gods Woord is, en dat zijn voorschriften de voorschriften van de Almachtige zijn, zal ons doen inzien wat een vreselijke zaak het is om ze te verachten en te negeren.

Het is waar dat (velen) bidden voor een wereldwijde opwekking. Maar het zou tijdelijker en schriftuurlijker zijn als er gebeden zouden worden tot de Heer van de oogst, dat hij arbeiders zou opwekken en voortstuwen die onbevreesd en getrouw die waarheden zouden prediken die berekend zijn om een opwekking tot stand te brengen.

We mogen niet vergeten dat de kwesties van de eeuwigheid in de tijd worden opgelost.

De grote fout die de meeste mensen van de Heer maken, is in de hoop in zichzelf te ontdekken wat alleen in Christus te vinden is.

Tuchtiging is bedoeld voor ons welzijn, om onze hoogste belangen te behartigen. Kijk verder dan de staf naar de Alwijze hand die hem hanteert!

Voor een christen is het trotseren van tegenslagen het "verachten" van tuchtiging. In plaats van zichzelf te verharden om stoïcijns te verdragen, zou er een smelting van het hart moeten zijn.

In plaats van te klagen over zijn lot, is een tevreden man dankbaar dat zijn toestand en omstandigheden niet slechter zijn dan ze zijn. In plaats van hebzuchtig iets meer te verlangen dan de voorziening van zijn huidige behoefte, verheugt hij zich dat God nog steeds voor hem zorgt. Zo iemand is "tevreden" met wat hij heeft (Hebr. 13:5).

Het gebed is de weg en de middelen die God heeft aangewezen voor de mededeling van de zegeningen van zijn goedheid aan zijn volk.

Een ' god ' wiens wil wordt tegengewerkt, plannen worden gefrustreerd en doel schaakmat wordt gezet, bezit geen titel tot Godheid.

Satan probeert altijd dat gif in ons hart te injecteren om Gods goedheid te wantrouwen - vooral in verband met zijn geboden. Dat is wat werkelijk achter al het kwaad, ***** en ongehoorzaamheid ligt. Een ontevredenheid met onze positie en deel, een verlangen naar iets dat God wijselijk van ons heeft afgehouden. Verwerp elke suggestie dat God buitensporig streng met u is. Weersta met de grootste afschuw alles wat ervoor zorgt dat je twijfelt aan Gods liefde en Zijn goedertierenheid jegens jou. Laat niets je de liefde van de Vader voor zijn kind in twijfel trekken.

Kwellingen zijn licht in vergelijking met wat we echt verdienen. Ze zijn licht in vergelijking met het lijden van de Heer Jezus. Maar misschien is hun werkelijke lichtheid het best te zien door ze te vergelijken met het gewicht van heerlijkheid dat ons wacht.

Tevredenheid is dus het product van een hart dat rust in God. Het is het genot van de ziel van die vrede die alle begrip te boven gaat. Het is het resultaat van mijn wil die onderworpen wordt aan de Goddelijke Wil. Het is de gezegende verzekering dat God alle dingen goed doet en dat hij, zelfs nu, alle dingen samen laat werken voor mijn uiteindelijke goed.

Er is slechts één bescherming tegen dwaling, en dat moet in het geloof worden gevestigd; en daarvoor moet er een biddende en ijverige studie zijn en een zachtmoedige ontvangst van het geënte Woord van God. Alleen dan worden we versterkt tegen de aanvallen van degenen die ons aanvallen.

Groeien in genade is een dieper besef van ons niets; het is een oprechte erkenning dat we niet de minste van Gods barmhartigheden waardig zijn.

Genade kan niet gekocht, verdiend of gewonnen worden door het schepsel. Als het kon, zou het ophouden genade te zijn.

De meeste Christenen verwachten weinig van God, vragen weinig en ontvangen daarom weinig en zijn tevreden met weinig.

Het is niet de afwezigheid van zonde, maar het treuren erover dat het kind van God onderscheidt van lege professoren.

Echt gebed is Gemeenschap met God

Vanuit elke preekstoel in het land moet het donderend klinken dat God nog steeds leeft, dat God nog steeds observeert ... nog steeds heerst. Geloof is nu in de smeltkroes, het wordt beproefd door vuur,en er is geen vaste... rustplaats voor het hart en de geest maar op de troon van God. Wat nu nodig is, als nooit tevoren, is een volledige, positieve, constructieve uiteenzetting van de Godheid van God.

Die omstandigheden, die voor het zwakke oog van Jakobs geloof een zo sombere tint droegen, ontwikkelden en vervolmaakten op dat moment de gebeurtenissen die rond de avond van zijn leven de aureool van een glorieuze en wolkenloze zonsondergang zouden afwerpen. Alle dingen werkten samen voor zijn bestwil! En zo, verontruste ziel, zal de" grote verdrukking "spoedig voorbij zijn, en als je het" koninkrijk van God "binnengaat, zul je dan zien, niet langer" door een donker glas "maar in het onverschaduwde zonlicht van de goddelijke tegenwoordigheid, dat" alle dingen "" samenwerkten " voor je persoonlijke en eeuwige goed.

De aard van Christus ' redding wordt door de hedendaagse evangelist jammerlijk verkeerd voorgesteld. Hij verkondigt een redder uit de hel in plaats van een redder uit de zonde. En daarom worden zovelen fataal misleid, want er zijn menigten die aan de poel des vuurs willen ontsnappen en die geen verlangen hebben om bevrijd te worden van hun vleselijkheid en wereldse gezindheid.

als de wil hun dienaar is, dan is hij niet soeverein, en als de wil niet soeverein is, kunnen we er zeker geen 'vrijheid' van voorspellen.

Een onuitsprekelijk heilige God, die de grootste afkeer van zonde heeft, werd nooit uitgevonden door een van Adams Nakomelingen.

Wanneer je merkt dat het vuur in je kamer dof wordt, doe je niet altijd meer kolen aan, maar roer je eenvoudig met de poker; dus gebruikt God vaak de zwarte poker van tegenspoed om de vlammen van toewijding helderder te laten branden.

Geen enkel vers van de Schrift geeft zijn betekenis aan luie mensen.

Als we klagen over het weer, zijn we in werkelijkheid murmureren tegen God.

De god die de overgrote meerderheid van de belijdende christenen liefheeft, wordt zeer als een toegeeflijke Oude man beschouwd, die zelf geen genoegen heeft met dwaasheid, maar mild knipoogt naar de indiscreties van de jeugd...Voor één zonde verbande God onze eerste ouders uit Eden; voor één zonde viel al het nageslacht van Kanaän onder een vloek die over hen blijft tot op de dag van vandaag; voor één zonde werd Mozes uitgesloten van het Beloofde land; Elisa ' s dienaar werd met melaatsheid geslagen; Ananias en Saffira werden afgesneden uit het land der levenden.

Gebed is niet bedoeld om Gods doel te veranderen, noch is het bedoeld om hem te bewegen om nieuwe doelen te vormen. God heeft bepaald dat bepaalde gebeurtenissen zullen plaatsvinden door middel van de middelen die hij heeft aangewezen voor hun vervulling.

Als God genade zou tonen aan al Adams nakomelingen, zouden de mensen onmiddellijk tot de conclusie komen dat Hij rechtvaardig gedwongen was hen naar de hemel te brengen als compensatie voor het toestaan dat het menselijk ras in zonde viel. Maar de grote God is niet verplicht aan een van zijn schepselen, zeker niet aan degenen die tegen hem opstandig zijn.

...Onze Heer Jezus Christus voegde niets toe aan God in zijn wezenlijke wezen en heerlijkheid, noch door wat hij deed, noch door wat hij leed. Waar, gezegend en glorieus waar. Hij heeft de heerlijkheid van God aan ons geopenbaard, maar hij heeft niets aan God toegevoegd... Christus ' goedheid en rechtschapenheid bereikten zijn heiligen op aarde, maar God was hoog boven en boven alles....

God kan niet ten goede veranderen, want hij is al volmaakt; en omdat Hij volmaakt is, kan hij niet ten kwade veranderen.

Slechts in de mate waarin de Christen de vrucht van een echte bekering aan de dag legt, heeft hij het recht zichzelf te beschouwen en door anderen te worden beschouwd als een van de geroepenen en uitverkorenen van God. Juist naarmate wij aan ons geloof de andere christelijke genaden toevoegen, hebben wij een vaste grond waarop wij kunnen rusten in de verzekering dat wij tot de familie van Christus behoren. Het zijn niet degenen die door eigen wil worden bestuurd, maar "zovelen als door de geest van God geleid worden, zij zijn zonen van God" (Rom. 8:14).

Wie God wettig redt, redt hij experimenteel; wie hij rechtvaardigt, die heiligt hij ook. Waar de rechtvaardigheid van Christus aan een individu wordt toegerekend, wordt hem een beginsel van heiligheid verleend; het eerste kan alleen door het laatste worden vastgesteld. Het is onmogelijk om een Schriftuurlijke kennis te verkrijgen dat de verdiensten van het voltooide werk van Christus aan mij worden toegerekend, behalve door te bewijzen dat de werkzaamheid van het werk van de Heilige Geest duidelijk in mijn ziel is.

Het overheersende idee lijkt te zijn, dat ik tot God kom en hem vraag om iets dat ik wil, en dat ik verwacht dat hij mij geeft wat ik heb gevraagd. Maar dit is een zeer onterende en vernederende opvatting. Het populaire geloof reduceert God tot een dienaar, onze dienaar: ons bevelen doen, ons plezier doen, onze verlangens vervullen. Nee, gebed is een komen tot God, hem vertellen wat ik nodig heb, mijn weg toewijden aan de Heer, en hem overlaten om ermee om te gaan zoals het hem het beste lijkt.

Niets is te groot en niets is te klein om in de handen van de Heer te leggen.

Een natuurlijk geloof is voldoende om een menselijk object te vertrouwen; maar een bovennatuurlijk geloof is vereist om op een goddelijk object te vertrouwen.

Tevredenheid... is het genot van de ziel van die vrede die alle verstand te boven gaat.

In de persoon van Christus aanschouwt God een heiligheid die zijn nauwste toezicht houdt, ja, die zijn hart verheugt en bevredigt; en wat Christus ook is voor God, Hij is voor zijn volk.

Het christelijk leven is een leven dat bestaat uit het volgen van Jezus.

Hoe gezegend te weten dat wanneer de wereld ons haat, God ons liefheeft!

De Bijbel is geen boek van luie mensen! Veel van zijn schat, zoals de waardevolle mineralen die in de ingewanden van de aarde zijn opgeslagen, geven zich alleen over aan de ijverige zoeker.

Hoe redt God Zijn volk van het genot van de zonde? Het antwoord is: door hen een natuur te geven die het kwaad haat en heiligheid liefheeft.dit gebeurt wanneer ze wedergeboren zijn, zodat de werkelijke redding begint met de wedergeboorte. Natuurlijk, waar kan het anders beginnen? De gevallen mens kan zijn wanhopige behoefte aan redding niet waarnemen, noch daarvoor tot Christus komen, totdat hij door de Heilige Geest is vernieuwd.

Christus is het Goddelijke antwoord op de omverwerping van onze eerste ouders door de duivel.

In plaats van een rivier geeft God ons vaak een beek, die vandaag misschien stroomt en morgen opdroogt. Waarom? Om ons te leren niet te rusten in onze zegeningen, maar in de zegener zelf.

Een bewustzijn van onze machteloosheid zou ons moeten werpen op Hem die alle macht heeft. Hier is dan waar een visie en visie op Gods soevereiniteit helpt, want het onthult zijn toereikendheid en toont ons onze ontoereikendheid.