William J. Brennan beroemde citaten

De opstellers van de Bill of Rights beweerden niet rechten te 'creëren'. In plaats daarvan ontwierpen ze de Bill of Rights om onze regering te verbieden inbreuk te maken op rechten en vrijheden waarvan wordt aangenomen dat ze al bestaan.

We moeten de uitdaging aangaan in plaats van te wensen dat het niet voor ons was.

Religieuze conflicten kunnen de bloedigste en wreedste conflicten zijn die mensen tot fanatici maken.

Als het recht op privacy iets betekent, is het het recht van het individu, getrouwd of Alleenstaand, om vrij te zijn van ongerechtvaardigde inmenging van de overheid.

Misschien wel het meest sombere feit van alles is dat de doodstraf niet alleen op een grillige en discriminerende manier wordt opgelegd, maar in sommige gevallen ook aan verdachten die daadwerkelijk onschuldig zijn.

Het Congres erkende dat de verzamelde mythen en angsten van de samenleving over handicap en ziekte net zo handicaps zijn als de fysieke beperkingen die voortvloeien uit daadwerkelijke beperking.

De deur van de vrije uitoefening Clausule staat strak gesloten tegen elke overheidsregulering van religieuze overtuigingen als zodanig. De regering mag noch de bevestiging van een weerzinwekkend geloof afdwingen, noch individuen of groepen straffen of discrimineren omdat zij een afschuwelijke mening hebben tegenover de autoriteiten.

Als onze vrije samenleving wil voortbestaan, en ik weet dat het zal, moeten degenen die regeren erkennen dat de opstellers van de Grondwet hun macht hebben beperkt om de menselijke waardigheid en de lucht van vrijheid te behouden die ons meest trotse erfgoed is.

Meer fundamenteel is het antwoord op het bezwaar van de verzoeker echter dat er geen aantasting van de uitvoerende macht kan zijn, hetzij op staats-of federaal niveau, wanneer acties op grond van die macht volgens de Grondwet niet toelaatbaar zijn. Waar geen macht is, kan er geen beperking van macht zijn.

Alle ideeën die zelfs maar het geringste verlossende sociale belang hebben-onorthodoxe ideeën, controversiële ideeën, zelfs ideeën die hatelijk zijn voor het heersende klimaat van opinie, hebben de volledige bescherming van de garanties [van het Eerste Amendement].

De grondwet werd fundamenteel opgezet als een bolwerk tegen de regeringsmacht, en het voorkomen van de willekeurige toediening van straffen is een fundamenteel ideaal van elke samenleving die beweert te worden geregeerd door de rechtsstaat.

Niet langer is het vrouwtje alleen bestemd voor het huis en de opvoeding van het gezin en alleen het mannetje voor de markt en de wereld van ideeën.

De wet is geen doel op zich en biedt ook geen doel. Het is bij uitstek een middel om te dienen wat wij denken dat juist is.

Wij huidige rechters lezen de grondwet op de enige manier die we kunnen: als Amerikanen uit de twintigste eeuw. We kijken naar de geschiedenis van de tijd van framing en naar de tussenliggende geschiedenis van interpretatie. Maar de ultieme vraag moet zijn, wat betekenen de woorden van de tekst in onze tijd. Want de genialiteit van de Grondwet berust niet in een statische betekenis die ze had kunnen hebben in een wereld die dood en verdwenen is, maar in het aanpassingsvermogen van haar grote principes om het hoofd te bieden aan de huidige problemen en huidige behoeften.

Het concept van militaire noodzaak is verleidelijk breed en heeft een gevaarlijke plasticiteit. Omdat ze altijd het gezicht van overheersend belang hebben, is er altijd een verleiding om veiligheidsnoodzakelijkheden in te roepen om een inbreuk op burgerlijke vrijheden te rechtvaardigen. Daarom moet het militaire-veiligheidsargument met een gezonde scepsis worden benaderd.

De zoektocht naar vrijheid, waardigheid en de rechten van de mens zal nooit eindigen.

Er bestaat niet zoiets als een vals idee.

Ongetwijfeld zijn er mensen die geloven dat rechters-en in het bijzonder dissidente rechters-schrijven om zichzelf als het ware te horen zeggen: I I I. en ongetwijfeld zijn er ook mensen die geloven dat rechters, net als Joan Didion, in de eerste plaats bezig zijn met het schrijven van fictie. Ik kan het met geen van beide voorstellen eens zijn.

Het straffen van de ontheiliging van de vlag verwatert de vrijheid die dit embleem zo vereerd maakt.

Het is moeilijk om precies te begrijpen wat de staat hoopt te bereiken door het bevorderen van de oprichting en de bestendiging van een subklasse van analfabeten binnen onze grenzen, zeker toe te voegen aan de problemen en kosten van werkloosheid, welzijn en criminaliteit.

Het beginsel dat inherent is aan de clausule die het zinloos opleggen van buitensporige straffen verbiedt wanneer minder zware straffen op adequate wijze dezelfde doeleinden kunnen bereiken, maakt de straf ongeldig.

Advocaten moeten, vóór elke andere groep, blijven wijzen op hoe het systeem echt werkt-hoe het echte mensen beïnvloedt. Zij moeten voortdurend aan rechtbanken en wetgevers de tragische gevolgen van juridische non-interventie laten zien. Zij moeten benadrukken hoe juridische doctrines geen enkele relatie meer hebben met de werkelijkheid, of het nu gaat om het recht van verhuurder en huurder, het recht van houder op termijn of een andere wet. Kortom, advocaten moeten echte moraliteit in het juridische bewustzijn brengen

U zou zich in de media moeten schamen om de bepalingen en Garanties van de Bill of Rights 'technische details'te noemen. Dat zijn ze niet. We zijn wat we zijn dankzij deze garanties.

Als er een basisprincipe ten grondslag ligt aan het eerste amendement, is het dat de regering de uitdrukking van een idee niet mag verbieden, simpelweg omdat de samenleving het idee zelf aanstootgevend of onaangenaam vindt.

Doodstraf...behandelt leden van de mens race...as voorwerpen om mee te spelen en weg te gooien.

Klerken raken betrokken bij de meest verdomd ruzies-en dat is de manier waarop ze me helpen.

De moderne openbare school is afgeleid van een filosofie van vrijheid die weerspiegeld wordt in het Eerste Amendement ... De niet-sektarische of seculiere openbare school was het middel om vrijheid in het algemeen te verzoenen met godsdienstvrijheid.

De openbare scholen worden in de meeste gemeenschappen volledig ondersteund door openbare fondsen-fondsen die niet alleen van ouders worden geëist, noch alleen van degenen die bepaalde religieuze opvattingen hebben, noch zelfs van degenen die überhaupt een geloofsbelijdenis onderschrijven.

Gezaghebbende interpretaties van de garanties van het Eerste Amendement hebben consequent geweigerd een uitzondering te erkennen voor elke waarheidstest, of deze nu wordt toegepast door rechters, jury ' s of administratieve ambtenaren en vooral een die de last van het bewijzen van de waarheid op de spreker legt.

De Bill of Rights komt nooit van de pagina en in het leven van de meeste Amerikanen.

Onze gewijzigde Grondwet is de leidraad voor onze aspiraties. Zoals elke tekst die het lezen waard is, is het niet kristallijn. De bewoordingen zijn breed en de beperkingen van de bepalingen zijn niet duidelijk aangegeven. Zijn majestueuze algemeenheden en veredelende uitspraken zijn zowel lichtgevend als duister. Deze dubbelzinnigheid roept natuurlijk interpretatie op, de interactie van lezer en tekst. De ontmoeting met de grondwettelijke tekst is in vele opzichten mijn levenswerk geweest.

Of het nu gaat om de gemiddelde persoon, die de hedendaagse gemeenschapsnormen toepast, het dominante thema van het materiaal als geheel spreekt tot ontuchtige belangstelling.

Als onze vrije samenleving wil blijven bestaan, moeten degenen die regeren de menselijke waardigheid erkennen en de handhaving van grondwettelijke beperkingen op hun macht accepteren die door de opstellers zijn bedacht . . . . Een dergelijke erkenning zal niet voortkomen uit een technisch begrip van de regeringsorganen of de nieuwe vormen van rijkdom die zij beheren. Het vereist iets anders, iets dieper-een persoonlijke confrontatie met de bronnen van onze samenleving.

Het genie van de Grondwet berust niet op een statische betekenis die ze had kunnen hebben in een wereld die dood en verdwenen is, maar op het aanpassingsvermogen van haar grote principes om het hoofd te bieden aan de huidige problemen en huidige behoeften.

Het debat over publieke kwesties moet ongeremd, robuust en wijd open zijn en dat...kan heel goed heftige, bijtende en soms onaangenaam scherpe aanvallen op Overheid en overheidsfunctionarissen omvatten.

Het is verleidelijk om te doen alsof minderheden in de dodencel een lot delen dat op geen enkele manier verbonden is met het Onze, dat onze behandeling van hen geen echo ' s klinkt buiten de kamers waarin ze sterven. Een dergelijke illusie is uiteindelijk corrosief, want de weergalmingen van onrechtvaardigheid zijn niet zo gemakkelijk te beperken.

Uiteindelijk is de strijd gevoerd op morele gronden. Het land heeft gedebatteerd of een samenleving waarvoor de waardigheid van het individu de hoogste waarde is, zonder een fundamentele inconsistentie de praktijk kan volgen om opzettelijk een van haar leden ter dood te brengen.

Wat de doodstraf betreft, geloof ik dat een meerderheid van het Hooggerechtshof op een dag zal accepteren dat wanneer de staat met de dood straft, het de menselijkheid en waardigheid van het slachtoffer ontkent en het verbod op wrede en ongewone straffen overtreedt. Die dag zal een grote dag zijn voor ons land, want het zal een grote dag zijn voor onze Grondwet.

Het berekende doden van een mens door de staat houdt, naar zijn aard, een absolute ontkenning van de menselijkheid van de geëxecuteerde persoon in. De meest verachtelijke moord bevrijdt de staat naar mijn mening niet van grondwettelijke beperkingen op de vernietiging van de menselijke waardigheid.

Als we willen zijn als een stralende stad op een heuvel, zal dat zijn vanwege ons onophoudelijke streven naar het constitutionele ideaal van de menselijke waardigheid.

Appellant vormde een legitieme klasse van één, en dit biedt een basis voor het besluit van het Congres om door te gaan met verzending met betrekking tot zijn materialen.

Seks en obsceniteit zijn niet synoniem. Obsceen materiaal is materiaal dat seks behandelt op een manier die aantrekkelijk is voor ontuchtige interesse.

Na elke vermeende veiligheidscrisis hebben de Verenigde Staten zich berouwvol gerealiseerd dat de afschaffing van burgerlijke vrijheden onnodig was.

Het lijdt geen twijfel dat onze natie een lange en ongelukkige geschiedenis van seksdiscriminatie heeft gehad. Traditioneel werd dergelijke discriminatie gerationaliseerd door een houding van "romantisch paternalisme" die in de praktijk vrouwen niet op een voetstuk plaatste, maar in een kooi.

De dood is niet alleen een ongewoon zware straf, ongewoon in zijn pijn, in zijn finaliteit en in zijn enormiteit, maar het dient geen strafdoel effectiever dan een minder zware straf.

Onze wetboeken werden geleidelijk beladen met grove, stereotiepe onderscheidingen tussen de seksen en inderdaad, gedurende een groot deel van de 19e eeuw was de positie van vrouwen in onze samenleving in veel opzichten vergelijkbaar met die van zwarten onder de slavencodes van voor de Burgeroorlog.

Seks, een grote en mysterieuze drijvende kracht in het menselijk leven, is onbetwistbaar een onderwerp geweest van absorberende interesse voor de mensheid door de eeuwen heen.

We wijden de vlag niet in door de ontheiliging ervan te straffen, want door dit te doen, verwateren we de vrijheid die dit gekoesterde embleem vertegenwoordigt.

Wij zijn van mening dat de Grondwet de staten niet verbiedt kleine inbreuken in het lichaam van een individu onder strikt beperkte omstandigheden.

Als een politieagent de Grondwet moet kennen, waarom dan geen planner?