Aravind Adiga beroemde citaten

Het is geweldig. Op het moment dat je cash laat zien, kent iedereen je taal.

Op het moment dat je herkent wat mooi is in deze wereld, stop je met slaaf te zijn

Het verleden van een man blijft groeien, zelfs als zijn toekomst tot stilstand is gekomen.

Ik was al jaren op zoek naar de sleutel, maar de deur stond altijd open.

Je vraagt: 'ben je een man of een demon?'Geen van beide, zeg ik. Ik ben wakker geworden, en de rest van jullie slaapt, en dat is het enige verschil tussen ons.

Ga naar Old Delhi en kijk hoe ze daar kippen houden op de markt. Honderden bleke kippen en felgekleurde hanen, stevig in kooien van draadgaas gestopt. Ze zien de organen van hun broers om zich heen liggen.Ze weten dat ze de volgende zijn, maar ze kunnen niet rebelleren. Ze proberen niet uit de kooi te komen. Hetzelfde gebeurt met mensen in dit land.

Maar is het niet waarschijnlijk dat iedereen in deze wereld...heeft iemand of iemand gedood op weg naar de top?...Alles wat ik wilde was een kans om een man te zijn ... en daarvoor is één moord genoeg.

Elke goede samenleving overleeft op een circulatie van gunsten.

Laat dieren leven als dieren, laat mensen leven als mensen. Dat is mijn hele filosofie in een zin.

...de toekomst van de wereld ligt bij de gele man en de bruine man nu onze vroegere meester, de blanke man, zichzelf heeft verspild door buggery, gebruik van mobiele telefoons en drugsmisbruik

Verafschuwen we onze meesters achter een façade van liefde - of houden we van hen achter een façade van afkeer?

Als een man zijn verleden maar zo gemakkelijk kon uitspuwen.

Ziet u, de armen dromen hun hele leven van genoeg te eten te krijgen en eruit te zien als de rijken. Waar dromen de rijken van?? Afvallen en eruit zien als de armen.

Blijkbaar zijn jullie Chinezen ons in alle opzichten ver voor, behalve dat jullie geen ondernemers hebben. En onze natie, hoewel het geen drinkwater, elektriciteit, riolering, openbaar vervoer, gevoel voor hygiëne, discipline, beleefdheid of stiptheid heeft, heeft ondernemers. Duizenden en duizenden van hen. Vooral op het gebied van technologie. En deze ondernemers-wij-ondernemers-hebben al deze outsourcingbedrijven opgezet die nu vrijwel Amerika runnen.

Zoals de meeste van mijn vrienden op school, was ik lid van meerdere circulerende bibliotheken; en we hebben allemaal, om te beginnen, dezelfde dingen geleend en gelezen.

Ik wil Keats en Wordsworth lezen, Hemingway, George Orwell.

Ik kom na vijf jaar terug naar New York en het lijkt erop dat helderzienden de stad overnemen.

Ik ben geen originele denker, maar ik ben een originele luisteraar.)

Ik ben opgegroeid, zoals veel indianen, in een archipel van tongen. Mijn grootvader van moederszijde, die chirurg was in de stad Madras, sprak minstens vier talen vloeiend en gebruikte ze elke dag.

Mangalore, de Indiase kustplaats waar ik woonde tot ik bijna 16 was, is nu een bloeiende stad van winkelcentra en callcenters. Maar in de jaren tachtig was het een provinciale stad in een socialistisch land.

Te veel van het Indiase schrijven in het Engels, zo leek het mij, bestond uit mensen uit de middenklasse die schreven over andere mensen uit de middenklasse-en een klein stukje van het leven werd afgeschilderd als een authentiek portret van het land.

In een tijd waarin India grote veranderingen doormaakt en China waarschijnlijk de wereld van het Westen zal erven, is het belangrijk dat schrijvers zoals ik proberen de brutale onrechtvaardigheden van de samenleving te benadrukken.

In India zijn het de rijken die problemen hebben met obesitas. En de armen hebben een donkerdere huid omdat ze buiten werken en vaak zonder hun topjes werken, zodat je hun ribben kunt zien.

Het boek van je revolutie zit in de put van je buik, jonge indiaan. Rot op en lees. In plaats daarvan zitten ze allemaal voor kleuren-tv ' s en kijken ze naar cricket-en shampoo-advertenties.

Een eerlijke politicus heeft geen goodies om rond te gooien. Dit beperkt zijn effectiviteit diepgaand, omdat de politieke macht in India verspreid is over een meerlagige federale structuur; een lokale ambtenaar die niet is betaald, kan soms een project van een miljard dollar stoppen.

Toen ik opgroeide in de Zuid-Indiase stad Madras, waren er slechts twee politieke partijen die ertoe deden; de ene werd geleid door een voormalig matinee-idool en de andere werd geleid door zijn voormalige scenarioschrijver.

Het lichaam van een rijke man is als een premium katoenen kussen, wit en zacht en leeg. "Ons" is anders. De ruggengraat van mijn vader was een geknoopt touw, het soort dat vrouwen in dorpen gebruiken om water uit putten te trekken; het sleutelbeen gebogen rond zijn nek in hoog reliëf, als een halsband van een hond; snijwonden en inkepingen en littekens, als kleine zweepsporen in zijn vlees, liep langs zijn borst en taille, reikend tot onder zijn heupbotten in zijn billen. Het verhaal van het leven van een arme man is op zijn lichaam geschreven, in een scherpe pen.

Niets geeft ons meer trots dan het belang van de wetenschappelijke en technische hogescholen van India, of het leger van Indiase wetenschappers bij organisaties zoals Microsoft en NASA. Onze tempels zijn niet de door god ingekroonde heiligdommen van Varanasi, maar westerse wetenschappelijke instellingen zoals Caltech en MIT, en tijdschriften zoals 'Nature' en 'Scientific American.

Hier is een vreemd feit: moord een man, en je voelt je verantwoordelijk voor zijn leven "bezitterig", zelfs. U weet meer over hem dan zijn vader en moeder; zij kenden zijn foetus, maar u kent zijn lijk. Alleen jij kunt het verhaal van zijn leven voltooien, alleen jij weet waarom zijn lichaam voor zijn tijd in het vuur moet worden geduwd, en waarom zijn tenen opkrullen en nog een uur op aarde vechten.

Zoals de meeste mensen die in India wonen, klaag ik over corruptie, maar weet dat ik met corrupte mannen kan leven. Het zijn de eerlijke mensen waar ik me stiekem zorgen over maak.

Het is altijd erg moeilijk geweest voor schrijvers om commercieel te overleven in India omdat de markt zo klein was. Maar dat is helemaal niet meer waar. Het is een van ' s werelds snelst groeiende en meest levendige markten voor boeken, vooral in het Engels.

Indianen bespotten hun corrupte politici meedogenloos, maar zij beschouwen hun eerlijke politici met stille achterdocht. Het eerste wat ze doen als ze horen van een zogenaamd 'schone' politicus is lachen. Het is een cliché dat eerlijke politici in India de neiging hebben om oneerlijke zonen te hebben, die geld verzamelen van mensen die een audiëntie met papa zoeken.

Ik was opgegroeid in een bevoorrechte Hindoegemeenschap van hogere kasten; en omdat mijn vader voor een katholiek ziekenhuis werkte, woonden wij in een welvarende christelijke buurt.

Met hun getinte ramen omhoog, rijden de auto ' s van de rijken als donkere eieren over de wegen van Delhi. Af en toe zal een ei de hand van een vrouw openen, verblindend met gouden armbanden, een open raam uitstrekken, een lege mineraalwaterfles op de weg gooien en dan gaat het raam omhoog en wordt het ei opnieuw verzegeld.

In mijn familie, zoals in de meeste middenklasse Indiase families die ik kende toen ik opgroeide, werden wetenschap en wiskunde met ontzag vervuld.

De grote economische bloei van India, de komst van het Internet en outsourcing, hebben de muur tussen het provinciale India en de wereld gebroken.

Ongemakken in uitvoering, werk wordt betreurd.

Vreemde gedachten brouwen in je hart als je te veel tijd doorbrengt met oude boeken

In termen van formeel onderwijs, kan ik enigszins ontbreken. Ik ben nooit klaar met school. Ik ben een autodidactische ondernemer, dat is de beste soort die er is, geloof me

Nooit eerder in de menselijke geschiedenis hebben zo weinigen zoveel te danken aan zo velen, Mr Jiabao. Een handvol mannen in dit land heeft de resterende 99,9 procent getraind-zo sterk, zo getalenteerd, zo intelligent in elk opzicht-om te bestaan in eeuwige dienstbaarheid; een dienstbaarheid zo sterk dat je de sleutel van zijn emancipatie in de handen van een man kunt leggen en hij zal het teruggooien naar je met een vloek.

Het verhaal van het leven van een arme man is op zijn lichaam geschreven, in een scherpe pen.

Jij en ik spreken geen Engels, maar er zijn dingen die alleen in het Engels gezegd kunnen worden.

Ik begrijp dat jullie gele mannen, ondanks jullie triomfen in riolering, drinkwater en Olympische gouden medailles, nog steeds geen democratie hebben. Een politicus op de radio zei dat dat is waarom wij Indiërs jullie gaan verslaan: we hebben misschien geen rioolwater, drinkwater en Olympische gouden medailles, maar we hebben wel democratie. Als ik een land zou maken, zou ik eerst de rioolleidingen krijgen, dan de democratie, dan zou ik pamfletten en standbeelden van Gandhi aan andere mensen geven, maar wat Weet ik? Ik ben gewoon een moordenaar!

De betrouwbaarheid van bedienden is de basis van de hele Indiase economie.

Ik stak mijn hand uit en veegde het braaksel van zijn lippen, en koelde kalmerende woorden tot hem. Het kneep in mijn hart om hem zo te zien lijden-maar waar mijn oprechte bezorgdheid voor hem eindigde en waar mijn eigenbelang begon, kon ik niet zeggen: geen dienaar kan ooit vertellen wat de motieven van zijn hart zijn. Verafschuwen we onze meesters achter een façade van liefde - of houden we van hen achter een façade van afkeer? "We zijn mysteries voor onszelf gemaakt door het Haanhok waarin we zijn opgesloten.

Dit zijn de drie belangrijkste ziekten van dit land, meneer: tyfus, cholera en verkiezingskoorts. Dit laatste is het ergste; het laat mensen praten en praten over dingen waar ze geen zeggenschap over hebben ... Zouden ze het deze keer doen? Zouden ze de grote Socialist verslaan en de verkiezingen winnen? Hadden ze genoeg geld opgehaald, genoeg politieagenten omgekocht en genoeg vingerafdrukken gekocht om te winnen? Net als eunuchen die de Kama Sutra bespreken, bespreken de kiezers de verkiezingen in Laxmangarh.

Ga naar de theewinkel overal langs de Ganges, meneer, en kijk naar de mannen die in die theewinkel werken - mannen, zeg ik, maar beter om ze menselijke spinnen te noemen die tussen en onder de tafels kruipen met vodden in hun handen, verpletterde mensen in verpletterde uniformen, traag, ongeschoren, in hun dertig of veertig of vijftig maar nog steeds "jongens". Maar dat is je lot als je je werk goed doet - met eerlijkheid, toewijding en oprechtheid, zoals Gandhi het ongetwijfeld zou hebben gedaan.

Weet u van Hanuman? Hij was de trouwe dienaar van de god Rama en wij aanbidden hem in onze tempels omdat hij een lichtend voorbeeld is van hoe je je meesters met absolute trouw, liefde en toewijding kunt dienen. Dit zijn de soorten goden die ze ons hebben opgedrongen, Mr Jiabao. Begrijp nu hoe moeilijk het is voor een man om zijn vrijheid in India te winnen.

Het hebben van veel leefruimte moet de grootste luxe in een stad zijn, en ik denk dat Bombay in zekere zin de antithese is van wat het leven in Canada moet zijn,

Ik heb in verschillende landen gewoond en ben overal een ramp geweest.