Josiah Royce beroemde citaten

Tenzij je een soort loyaliteit kunt vinden, kun je geen eenheid en vrede vinden in je actieve leven.

Denken is als liefhebben en sterven. Ieder van ons moet het voor zichzelf doen.

Luister naar elke muzikale frase of ritme, en begrijp het als een geheel, en je hebt dan in je het beeld, om zo te zeggen, van de goddelijke kennis van de tijdelijke orde.

Filosofen hebben zich in feite, in het algemeen, niet gewijd aan het waarnemen van de wereld, noch aan het spinnen van webben van conceptuele theorie, maar aan het interpreteren van de Betekenis van de beschavingen die ze hebben vertegenwoordigd, en aan het proberen de interpretatie van welke geesten in het universum, menselijk of goddelijk, ze geloofden echt te zijn.

Alleen de meer compromisloze mystici zoeken nog naar kennis in een stil land van absolute intuïtie, waar het intellect eindelijk zijn conceptuele werktuigen neerlegt en rust van zijn pragmatische arbeid, terwijl zijn werken er niet op volgen, maar gewoon vergeten worden en zijn alsof ze er nooit geweest zijn.

Als gewoonlijk de 'tegenwoordige tijd' niet erg lang is, kunnen we ons toch, naar ons genoegen of in dienst van een dergelijke eenheid van betekenis voorstellen als de geschiedenis van de beschaving of de studie van de geologie, kunnen we ons voorstellen dat het heden zich uitstrekt over vele eeuwen, of meer dan honderdduizend jaar.

Een zelf is, door zijn essentie, een wezen met een verleden. Men moet in de lengte achterwaarts in de stroom van de tijd kijken om zichzelf, of zijn schaduw, te zien, die nu met de stroom meegaat, nu in de stromingen van oever tot oever van zijn kanaal beweegt, en nu krachtig voortspant in het nastreven van zijn gekozen goed.

Het unieke ontgaat ons; toch blijven we trouw aan het ideaal ervan; en ondanks ons verstand en ons louter abstracte denken wordt het voor ons het meest reële in de werkelijke wereld, hoewel het voor ons het ongrijpbare doel is van een oneindige zoektocht.

De mens kunt u definiëren; maar de ware essentie van elk mens, bijvoorbeeld van Abraham Lincoln, blijft het eindeloos ongrijpbare en mysterieuze object van de belangstelling van de biograaf, van de opmerkingen van de historicus, van de volkslegende en van de patriottische toewijding.

Met een individueel wezen, wat iemands metafysische leer ook is, bedoelt men een uniek wezen, dat wil zeggen een wezen dat alleen van zijn eigen type is, of dat zodanig is dat er geen ander van zijn klasse bestaat.

Dus, zoals men ziet, ontneem ik mijn wereld geenszins van koppige realiteit, als ik het slechts een wereld van ideeën noem.

Bemoei Je Met de realiteit van mijn wereld, en jullie nemen daarom het leven en het hart uit mijn wil.

De wereld is een geleidelijk gerealiseerde gemeenschap van interpretatie.

Een menigte, of het nu een gevaarlijke menigte is, of een vriendelijk vreugdevolle bijeenkomst op een picknick, is geen gemeenschap. Het heeft een geest, maar geen instellingen, geen organisaties, geen coherente eenheid, geen geschiedenis, geen tradities.

Voor zover we leven en ernaar streven, zijn onze levens verschillend, zijn ze nodig voor het geheel en zijn ze uniek.

Dat dit individuele leven van ons allemaal niet iets is dat in zijn tijdelijke uitdrukking beperkt is tot het leven dat we nu ervaren, volgt uit het feit dat hier niets finaal of individueel tot uitdrukking wordt gebracht.

Het andere aspect van het idealisme is het aspect dat ons ons begrip van het absolute zelf geeft. Het eerste is slechts een voorbereiding. Dit tweede aspect is het aspect dat vanaf Kant tot op de huidige tijd het diepere probleem van het denken heeft gevormd.

Loyaliteit is goed voor de loyale man, maar het kan kwaadaardig zijn voor degenen die zijn zaak aanvalt.

Dit voorbereidende soort idealisme is degene die, zoals ik net suggereerde, Berkeley prominent maakte, en, op een bekende manier. Ik moet het op mijn eigen manier zeggen, hoewel men tevergeefs probeert nieuwheid te bereiken door zo vaak beschreven zienswijzen te illustreren.

En juist omdat God deze uniekheid bereikt en wint en vindt, winnen al onze levens in onze vereniging met hem de individualiteit die essentieel is voor hun ware betekenis.

Godsdienstig geloof heeft inderdaad betrekking op dat wat boven ons is, maar het moet voortkomen uit dat wat in ons is.

Van dit ware individuele leven, ons huidige leven is een glimp, een fragment, een hint en op zijn beste momenten een zichtbaar begin.

Geen enkele consensus van mannen kan een fout onjuist maken. We kunnen alleen een fout vinden of begaan, niet maken. Als we een fout maken, zeggen we wat al een fout was.

Voor mijzelf Weet ik nu in geen enkele concrete menselijke zin waar mijn individualiteit uit bestaat. In mijn huidige menselijke vorm van bewustzijn kan ik het gewoon niet zeggen.

God is één, al onze levens hebben verschillende en unieke plaatsen in de harmonie van het goddelijke leven.

Ik leer op Harvard dat de wereld en de hemel en de sterren allemaal echt zijn, maar niet zo verdomd echt, zie je.

Maar je bent alleen. Maar ik vertel nooit wat je bent. En als je gezicht mijn wereld verlicht zoals geen ander dat kan-Welnu, ook dit gevoel, gezien als de loutere psycholoog die het moet zien, lijkt eenvoudig te zijn wat alle andere vrienden over hun vrienden melden.

Ik heb nooit een gevoel gevoeld dat ik wist of kon weten dat anders was dan de gevoelens van andere mensen. Ik heb nooit bewust gedacht, behalve na patronen die de wereld of mijn medemensen voor mij stelden.

Onze wil sluit voortdurend een soort overeenkomst met de wereld, waarbij, als de wereld voortdurend enig respect voor de wil zal tonen, de wil zal instemmen om inspannend te zijn in zijn ijver.

De eenzame zwerver, die aan de kust de golven ziet die tussen hem en zijn huis rollen, spreekt over wrede feiten, materiële barrières die, alleen omdat ze materieel zijn en niet ideaal, de onweerstaanbare vijanden van zijn verlangende hart zullen zijn.

We zoeken de ware individualiteit en de ware individuen. Maar we vinden ze niet. Want zie, wij stervelingen zien wat onze arme ogen kunnen zien; en zij, de ware individuen, behoren niet tot deze wereld van onze louter menselijke zin en gedachte.

Voor het Absolute, zoals we nu weten, is al het leven individueel, maar is individueel als uitdrukking van een betekenis.

God verlangt te veel; en omdat het Absolute leven zelf, dat in ons leven woont en deze verlangens inspireert, de ware wereld bezit en die wereld is.

Als ik kijk om te zien wat ik ooit heb gedaan dat, Voor zover ik nu weet, een andere man misschien niet heeft gedaan, ben ik volkomen niet in staat om de Zeker unieke daad te ontdekken.

Het leven omvat passies, geloof, twijfels en moed.