Edward Sapir beroemde citaten

Taal is de meest massieve en inclusieve kunst die we kennen, een bergachtig en anoniem werk van onbewuste generaties.

Taal is een anonieme, collectieve en onbewuste kunst; het resultaat van de creativiteit van duizenden generaties.

We zien en horen en ervaren anders zeer grotendeels zoals we doen, omdat de taalgewoonten van onze gemeenschap bepaalde keuzes van interpretatie vatbaar maken.

Een standaard internationale taal moet niet alleen eenvoudig, regelmatig en logisch zijn, maar ook rijk en creatief.

In feite verliest een nationale taal die zich buiten haar eigen grenzen verspreidt zeer snel veel van haar oorspronkelijke rijkdom aan inhoud en is in geen beter geval dan een geconstrueerde taal.

De vergelijking van verklaringen die in verschillende perioden worden gedaan, stelt ons vaak in staat om maximale en minimale data te geven aan het verschijnen van een cultureel element of om de tijdslimieten toe te wijzen aan een beweging van de bevolking.

Zowel het Frans als het Latijn zijn betrokken bij nationalistische en religieuze implicaties die niet volledig konden worden afgeschud, en dus, terwijl ze lange tijd het internationale taalprobleem tot op zekere hoogte leken op te lossen, deden ze dat niet echt in de geest.

Culturele antropologie begint zich steeds sneller te realiseren als een strikt historische wetenschap.

Het Engels, dat eens als internationale taal werd aanvaard, is niet veiliger dan het Frans als de enige geaccepteerde taal van de diplomatie is gebleken of zoals het Latijn als de internationale taal van de wetenschap is gebleken.

Feit is dat de 'echte wereld' grotendeels onbewust is opgebouwd op de taalgewoonten van de groep.

Het zou naïef zijn om je voor te stellen dat elke analyse van ervaring afhankelijk is van patronen die in taal worden uitgedrukt. Elk concept, of het nu deel uitmaakt van het systeem van grammaticale categorieën, kan in elke taal worden overgebracht. Als een begrip ontbreekt in een bepaalde reeks, impliceert het een andere configuratie en niet een gebrek aan expressieve kracht.

Een logische analyse van reflexieve gebruiken in het Frans toont echter aan dat deze eenvoud een illusie is en dat het, in plaats van de buitenlander te helpen, meer berekend is om hem te storen.

Een tweede soort direct bewijs wordt gevormd door verklaringen, hetzij als formele legendes of persoonlijke informatie, met betrekking tot de leeftijd of de relatieve volgorde van gebeurtenissen in de stamgeschiedenis die door de inboorlingen zelf zijn gemaakt.

Een gemeenschappelijke trouw aan een vorm van expressie die wordt geïdentificeerd met geen enkele nationale eenheid zal waarschijnlijk een van de krachtigste symbolen van de Vrijheid van de menselijke geest blijken te zijn die de wereld tot nu toe heeft gekend.

Wat de geest vasthoudt en de geest verneukt, is altijd de hardnekkige aanvaarding van absoluten.

De mens leeft niet alleen in de objectieve wereld, noch alleen in de wereld van de sociale activiteit zoals die gewoonlijk wordt begrepen, maar is zeer overgeleverd aan de genade van de specifieke taal die het uitdrukkingsmiddel voor hun samenleving is geworden.

Mode is custom in de gedaante van afwijking van custom

Ongeduld vertaalt zich in een verlangen om er onmiddellijk iets aan te doen, en lost zich, zoals in het algemeen het geval is met ongeduld, op de gemakkelijkste manier op die voor de hand ligt.

De houding van onafhankelijkheid ten opzichte van een geconstrueerde taal die alle nationale sprekers moeten aannemen, is werkelijk een groot voordeel, omdat het de neiging heeft de mens zichzelf als de meester van de taal te laten zien in plaats van als zijn gehoorzame dienaar.

Geen enkele belangrijke nationale taal, althans in de westerse wereld, heeft een volledige regelmaat van grammaticale structuur, noch is er een enkele logische categorie die adequaat en consequent wordt behandeld in termen van taalkundige symboliek.

Het is geen geheim dat de vruchten van taalstudie in geen enkel opzicht verband houden met de arbeid die wordt besteed aan het onderwijzen en leren ervan.

Het zou natuurlijk hopeloos zijn om te proberen al die lokale overtones van betekenis die zo dierbaar zijn aan het hart van de nationalisten in een internationale taal te verdringen.

Steeds vaker worden ongevraagde geschenken van buitenaf waarschijnlijk met onbewuste wrok ontvangen.

Een bedrijf, bijvoorbeeld, dat zaken doet in veel landen van de wereld wordt gedreven om een enorme hoeveelheid tijd, arbeid en geld te besteden aan het verstrekken van vertaaldiensten.

De psychologie van een taal die op de een of andere manier aan iemand wordt opgelegd vanwege factoren die buiten zijn controle liggen, is heel anders dan de psychologie van een taal die men uit vrije wil aanvaardt.

Een gemeenschappelijke schepping vereist een gemeenschappelijk offer, en misschien niet het minst krachtige argument ten gunste van een geconstrueerde internationale taal is het feit dat het even vreemd is, of blijkbaar zo, aan de tradities van alle nationaliteiten.

Geen twee talen zijn ooit voldoende vergelijkbaar om te worden beschouwd als vertegenwoordigers van dezelfde sociale realiteit.

Het is nogal een illusie om je voor te stellen dat men zich in wezen aanpast aan de werkelijkheid zonder het gebruik van taal en dat Taal slechts een incidenteel middel is om specifieke problemen van communicatie of reflectie op te lossen.

Culturele Antropologie is niet waardevol omdat het het archaïsche in psychologische zin blootlegt. Het is waardevol omdat het voortdurend het normale herontdekt.

Mensen willen niet bescheiden zijn; ze willen zo expressief zijn - dat wil zeggen, zo onbescheiden - als angst toelaat; mode helpt hen dat paradoxale probleem op te lossen.

Als een taal ooit volledig "grammaticaal" zou zijn, zou het een perfecte motor van conceptuele expressie zijn. Helaas, of gelukkig, is geen enkele taal tiranniek consistent. Alle grammatica lekt.

Wat de voorstanders van een geconstrueerde internationale taal betreft, is het eerder te verwonderen hoeveel gemeen hun voorstellen hebben, zowel in woordenschat als in algemene geest van procedure.

Een van de glorie van de Engelse eenvoud is de mogelijkheid om hetzelfde woord te gebruiken als zelfstandig naamwoord en werkwoord.

De geest van de logische analyse moet in de praktijk samengaan met de praktische druk om een of andere vorm van Internationale Taal aan te nemen, maar het mag zich er niet door laten overweldigen.

In zekere zin wordt elke vorm van expressie aan iemand opgelegd door sociale factoren, vooral de eigen taal.

Ik ben ervan overtuigd dat de stratigrafische methode in de toekomst de archeologie in staat zal stellen veel meer licht te werpen op de geschiedenis van de Amerikaanse cultuur dan in het verleden.

Nationale talen zijn allemaal enorme systemen van gevestigde belangen die zich somber verzetten tegen kritisch onderzoek.