Wole Soyinka beroemde citaten

Wees jezelf. Uiteindelijk gewoon jezelf zijn.

Mijn vader vertelde me verhalen voordat ik in slaap viel. Wanneer de kinderen bijeenkwamen, op een bepaald moment had ik de neiging om mijn eigen elementaire variaties te verzinnen op verhalen die ik had gehoord, of om totaal nieuwe te verzinnen.

Slechts 4 groepen mensen kunnen op de PDP Stemmen: (1) Zij die verstandelijk blind zijn; (2) Zij die verblind zijn door etniciteit; (3) Zij die verblind zijn door corruptie en daarom bang zijn voor het onbekende, zouden de macht van handen moeten veranderen; en tenslotte (4) zij die lijden aan een combinatie van de bovenstaande terminale ziekten.

De grootste bedreiging voor de vrijheid is de afwezigheid van kritiek.

Er is maar één huis voor het leven van een riviermossel; er is maar één huis voor het leven van een schildpad; er is maar één schelp voor de ziel van de mens: er is maar één wereld voor de geest van ons ras. Als die wereld haar koers verlaat en op rotsblokken van de grote leegte botst, wiens wereld zal ons dan onderdak geven?

Als je naar gezichten van mensen kijkt, krijg je het gevoel dat er veel werk te doen is.

Welnu, het eerste is dat waarheid en macht voor mij een antithese vormen, een antagonisme, dat bijna nooit zal worden opgelost. Ik kan in feite definiëren, kan de geschiedenis van de menselijke samenleving vereenvoudigen, de evolutie van de menselijke samenleving, als een strijd tussen macht en vrijheid.

Zeer bewust van het feit dat er een poging werd gedaan om mijn geest te vernietigen, omdat ik werd beroofd van boeken, beroofd van elk middel om te schrijven, beroofd van menselijk gezelschap. Je weet nooit hoeveel je het nodig hebt totdat je het kwijt bent.

Verdriet is twilight ' s kus op aarde.

De schrijver is de visionair van zijn volk... Hij verwacht, waarschuwt hij.

Ik ben niet zo 'n schrijver die' s morgens opstaat, een stuk papier in zijn schrijfmachine stopt en begint te schrijven. Dat heb ik nooit begrepen.

Sommige van ons-dichters zijn niet bepaald dichters. We leven soms-voorbij het woord.

Nou, ik denk dat de Yoruba goden waarheidsgetrouw zijn. Waarheidsgetrouw in de zin dat ik religie en de constructie van godheden gewoon een uitbreiding van menselijke kwaliteiten beschouw, als je wilt, tot de n-de graad. ik wantrouw goden die zo van de mensheid worden gescheiden dat er enorme misdaden in hun naam kunnen worden gepleegd. Ik geef de voorkeur aan goden die naar de aarde kunnen worden gebracht en beoordeeld, als je wilt.

Ik denk dat het gevoel dat als iemand absoluut in een zaak geloofde, dan moet men het vertrouwen hebben, de zelfzekerheid, om door te gaan met die specifieke handelwijze.

Er is een soort dynamische kwaliteit aan theater en die dynamische kwaliteit drukt zich uit in relatie tot, allereerst, de omgeving waarin het wordt opgevoerd; dan het publiek, de aard van het publiek, de kwaliteit van het publiek.

Macht is overheersing, controle en daarom een zeer selectieve vorm van waarheid die een leugen is.

En geleidelijk beginnen ze het feit te erkennen dat er niets veiliger is dan een democratische, verantwoordelijke en participatieve regeringsvorm. Maar het is alleen theoretisch verzonken, het is nog niet volledig verzonken in praktische termen.

De hand die in de bodem van de pot duikt, eet de grootste slak op.

Boeken en alle vormen van schrijven zijn terreur voor hen die de waarheid willen onderdrukken.

Een ding dat ik je kan vertellen is dat ik geen methodisch schrijver ben.

Gezien de omvang van het trauma veroorzaakt door de genocide, heeft Rwanda aangegeven dat hoe dun de hoop van een gemeenschap ook kan zijn, er altijd een held naar voren komt. Hoewel niemand durft te beweren dat het nu een perfecte staat is, en dat er geen werk meer nodig is, is Rwanda uit de as verrezen als een model van waarheid en verzoening.

Je kunt geen normaal bestaan leiden als je niet hebt gezorgd voor een probleem dat je leven beïnvloedt en het leven van anderen beïnvloedt, waarden die je vasthoudt en die in feite je bestaan bepalen.

Als eerste zwarte Nobelprijswinnaar en de eerste Afrikaan beschouwde de Afrikaanse wereld me als persoonlijk eigendom. Ik verloor de resterende stukjes van mijn anonimiteit, zelfs om een paar meter te lopen in Londen, Parijs of Frankfurt zonder te worden tegengehouden.

Niemand ziet de baarmoeder van zijn moeder, maar wie ontkent dat die er is? Opgerold aan de navel van de wereld is dat eindeloze koord dat ons allen verbindt met de grote oorsprong. Als ik de weg kwijt raak. Het achterkoord brengt me naar de wortels.

Obasanjo heeft openlijk geweld als een middel tot bestuur onderschreven, individuen omarmd en gemachtigd wiens verklaarde verklaringen, bekentenissen en daden cynisch in strijd zijn met het mandaat dat alleen de legitimiteit en waardigheid van zijn ambt handhaaft.

Er is iets aan het theater waardoor mijn vingertoppen tintelen.

Nou, ten eerste zal ik zeggen dat ik het beste tot leven kom in het theater.

Ik zei: "een tijger verkondigt zijn tijgerlijkheid niet, hij stort neer". Met andere woorden: een tijger staat niet in het bos en zegt: "Ik ben een tijger". Als je voorbij komt waar de tijger eerder heeft gelopen, zie je het skelet van de duiker, je weet dat daar wat tijgerlijkheid is uitgestraald.

Ik kan niet instemmen met de definitie van collectief goed zoals geformuleerd door een bevoorrechte minderheid in de samenleving, vooral niet wanneer die minderheid aan de macht is.

Je gaat naar conferenties en je collega - Afrikaanse intellectuelen - en zelfs staatshoofden-zeggen allemaal: 'Nigeria is een grote teleurstelling. Dat is de schande van het Afrikaanse continent.'

Elke keer als ik denk dat ik tijd voor mezelf heb gecreëerd, komt er een terugkeer om mijn privéruimte te verstoren.

Kolonialisme bracht een aangeboren arrogantie voort, maar als je dat soort imperiale avonturen onderneemt, maakt die arrogantie plaats voor een gevoel van accommoderende houding. Je bent trots op je openheid.

Ik ben een vraatzuchtige voor rust.

Na de dood van de sadistische dictator generaal Sanni Abacha in 1998 onderging Nigeria een eenjarige overgangsregering onder leiding van generaal Abdulsalami Abubakar, die zich ongebruikelijk precies op de beloofde datum voor militaire terugtrekking terugtrok. Heeft het leger zich echt teruggetrokken? Geen.

Zelfs als ik toneelstukken schrijf, vind ik het leuk om gezelschap te hebben en mentaal denk ik aan dat bedrijf als het bedrijf waarvoor ik schrijf.

Voor mij is rechtvaardigheid de eerste voorwaarde van de mensheid.

We leven in een materialistische wereld en het materialisme spreekt de mensheid zo sterk aan, waar dan ook.

Maar als je er voor een lange periode van beroofd bent, dan waardeer je menselijk gezelschap. Maar je moet overleven en dus bedenk je allerlei mentale oefeningen en het is geweldig.

De arrogante eliminatie van de Djaouts van onze wereld moet ons aansporen om onze eigen strijdlustige leer na te streven, namelijk: dat vreedzaam samenleven op deze planeet vereist dat, terwijl de aanhangers van elke geloofsbelijdenis vrij zijn om hun eigen existentiële absoluten aan te nemen, het recht van anderen om hetzelfde te doen daardoor impliciet en heilig wordt gemaakt. Zo moet het credo van onderzoek, van kennis en uitwisseling van ideeën als een absoluut, zo oud en eeuwig als elk ander worden gehandhaafd.

Romantiek is het zoeten van de ziel met geur aangeboden door het getroffen hart.

Mijn horizon op de mensheid wordt vergroot door het lezen van de schrijvers van gedichten, het zien van een schilderij, het luisteren naar muziek, een opera, die helemaal niets te maken heeft met een vluchtige menselijke conditie of strijd of wat dan ook. Het verrijkt mij als mens.

De mens sterft in allen die zwijgen.

Sommige mensen zeggen dat ik pessimistisch ben omdat ik de eeuwige cyclus van het kwaad herken. Alles wat ik zeg is, kijk naar de geschiedenis van de mensheid tot op dit moment en wat vind je?

Ik groeide op in een sfeer waarin woorden een integraal onderdeel van de cultuur waren.

De roman was voor mij een ongeluk. Ik beschouw mezelf echt niet als een romanschrijver.

Maar theater, vanwege zijn aard, zowel tekst, beelden, multimedia-effecten, heeft een bredere basis van communicatie met een publiek. Daarom noem ik het de meest Sociale van de verschillende kunstvormen.

Ik beschouw mezelf niet echt als een romanschrijver, het kwam gewoon per ongeluk uit.

Zie, zelfs ondanks vrome verklaringen van het tegendeel, is een groot deel van de geïndustrialiseerde wereld nog niet in het reine gekomen met de erkenning van de misvatting van wat ik het sterke man syndroom noem.

Er zijn verschillende soorten kunstenaars en heel vaak, Ik zal heel eerlijk tegen je zijn, wou ik dat ik een ander soort was.

Cultuur is een matrix van oneindige mogelijkheden en keuzes. Vanuit dezelfde cultuurmatrix kunnen we argumenten en strategieën halen voor de degradatie en veredeling van onze soort, voor de slavernij of bevrijding, voor de onderdrukking van zijn productieve potentieel of zijn verbetering.