Chimamanda Ngozi Adichie beroemde citaten

Kiezen om te schrijven is zwijgen afwijzen.

Veel verhalen doen ertoe. Verhalen zijn gebruikt om te onteigenen en te belasteren. Maar verhalen kunnen ook worden gebruikt om te empoweren en te humaniseren. Verhalen kunnen de waardigheid van een volk breken. Maar verhalen kunnen ook die gebroken waardigheid herstellen.

Natuurlijk maak ik me geen zorgen over het intimideren van mannen. Het type man dat door mij geïntimideerd zal worden is precies het type man waar ik geen interesse in heb.

Ik ben erg feministisch in de manier waarop ik naar de wereld kijk, en dat wereldbeeld moet op de een of andere manier deel uitmaken van mijn werk.

Accepteer nooit 'omdat je een vrouw bent' als reden om iets te doen of niet te doen.

We leren meisjes om zichzelf te krimpen, om zichzelf kleiner te maken. We zeggen tegen meisjes: 'je kunt ambitie hebben, maar niet te veel. Je moet proberen succesvol te zijn, maar niet te succesvol. Anders bedreigt u de man."Omdat ik een vrouw ben, wordt van mij verwacht dat ik naar het huwelijk streef. Van mij wordt verwacht dat ik mijn levenskeuzes Maak, altijd in gedachten houdend dat het huwelijk het belangrijkste is. Nu kan het huwelijk een bron van vreugde en liefde en wederzijdse steun zijn, maar waarom leren we meisjes om naar het huwelijk te streven en leren we jongens niet hetzelfde?

Ik denk dat mijn eerste algemene regel is dat de meeste van mijn ervaringen niet zo interessant zijn. Het zijn meestal de ervaringen van anderen. Het is niet helemaal bewust. Iemand vertelt me een verhaal of, weet je, herhaalt een anekdote die iemand anders hen vertelde en ik heb gewoon het gevoel dat ik het moet opschrijven zodat ik het niet vergeet - dat betekent voor mij, iets maakte het fictie-waardig. Interessante dingen gebeuren me nooit, dus misschien twee of drie keer als ze dat doen, moet ik ze gebruiken, dus schrijf ik ze op.

Dit was liefde: een reeks toevalligheden die betekenis kregen en wonderen werden.

Dat haar relatie met hem was alsof ze tevreden was in een huis, maar altijd bij het raam zat en naar buiten keek.

Onze samenleving leert een vrouw op een bepaalde leeftijd die ongehuwd is om het te zien als een diepe persoonlijke mislukking. Terwijl een man op een bepaalde leeftijd die ongehuwd is niet helemaal is gekomen om zijn keuze te maken.

Ze rustte haar hoofd tegen het zijne en voelde, voor het eerst, wat ze vaak met hem zou voelen: een zelfliefde. Hij maakte haar als zichzelf.

Sommige dingen zijn zo onvergeeflijk dat ze andere dingen gemakkelijk vergeven.

Ik sprak onlangs op een universiteit waar een student me vertelde dat het zo jammer was dat Nigeriaanse mannen fysieke misbruikers waren zoals het vaderpersonage in mijn roman. Ik vertelde hem dat ik onlangs een roman had gelezen met de titel American Psycho,en dat het jammer was dat jonge Amerikanen seriemoordenaars waren.

Er zijn mensen die denken dat we niet over onszelf kunnen heersen, want de paar keer dat we het probeerden, hebben we gefaald, alsof alle anderen die vandaag over zichzelf heersen het de eerste keer goed hebben gedaan. Het is alsof je een kruipende baby vertelt die probeert te lopen en dan op zijn billen valt, om daar te blijven. Alsof de volwassenen die langs hem liepen niet kruipen, een keer

Ik ben een beetje een fundamentalist als het gaat om het haar van zwarte vrouwen. Haar is haar-maar ook over grotere vragen: zelfacceptatie, onzekerheid en wat de wereld je vertelt is mooi. Voor veel zwarte vrouwen is het idee om hun haar op natuurlijke wijze te dragen ondraaglijk.

Het probleem met gender is dat het voorschrijft hoe we moeten zijn in plaats van te erkennen hoe we zijn. Stel je voor hoeveel gelukkiger we zouden zijn, hoeveel vrijer om ons ware individuele zelf te zijn, als we niet het gewicht van genderverwachtingen hadden.

Als je het niet begrijpt, stel dan vragen. Als je je ongemakkelijk voelt bij het stellen van vragen, zeg dan dat je je ongemakkelijk voelt bij het stellen van vragen en stel het dan toch. Het is gemakkelijk om te zien wanneer een vraag van een goede plek komt. Luister dan nog wat. Soms willen mensen zich gehoord voelen. Op de mogelijkheden van vriendschap en verbinding en begrip.

Het idee dat seks iets is wat een vrouw een man geeft, en ze verliest iets als ze dat doet, wat voor mij weer onzin is. Ik wil dat we meisjes anders opvoeden, waar jongens en meisjes seksualiteit beginnen te zien als iets dat ze bezitten, in plaats van iets dat een jongen van een meisje neemt.

Toon een volk als één ding, slechts één ding, keer op keer, en dat is wat ze worden.

Ik denk dat je reist om te zoeken en je komt terug naar huis om jezelf daar te vinden.

De enige reden waarom ras belangrijk is, is racisme.

Verhalen kunnen de waardigheid van een volk breken, maar verhalen kunnen die gebroken waardigheid ook herstellen.een€

Macht is het vermogen om niet alleen het verhaal van een andere persoon te vertellen, maar om het het definitieve verhaal van die persoon te maken.

Er is iets heel Luis aan de manier waarop je hem zo lang blindelings hebt liefgehad zonder hem ooit te bekritiseren. Je hebt zelfs nooit geaccepteerd dat de man lelijk is", zei Kainene. Er was een kleine glimlach op haar gezicht en toen lachte ze, en Olanna kon niet anders dan ook lachen, omdat het niet was wat ze had willen horen en omdat het haar beter had laten voelen door het te horen.

Dat deden we vaak door elkaar vragen te stellen waarvan we de antwoorden al wisten. Misschien was het zo dat we de andere vragen niet zouden stellen, de vragen waarvan we de antwoorden niet wilden weten.

Je moet je nooit gedragen alsof je leven van een man is. Hoor je me?'Zei tante Ifeka. Je leven is van jou en van jou alleen.

Op ongeveer zevenjarige leeftijd schreef ik precies het soort verhalen dat ik las: al mijn personages waren wit en blauwogig, ze speelden in de sneeuw, ze aten appels en ze praatten veel over het weer: hoe heerlijk was het dat de zon was opgekomen. Dit ondanks het feit dat ik in Nigeria woonde; we hadden geen sneeuw, we aten mango ' s en we spraken nooit over het weer, omdat dat niet nodig was.

Ze wilde hem vragen waarom ze allemaal vreemden waren die dezelfde achternaam hadden.

Je kunt ambitie hebben, maar niet te veel je moet streven om succesvol te zijn, maar niet te succesvol anders zul je de man bedreigen

We leren meisjes om zichzelf te krimpen, om zichzelf kleiner te maken. We zeggen tegen meisjes 'je kunt ambitie hebben, maar niet te veel'.

Ja, Er is een probleem met gender zoals het nu is, en we moeten het oplossen, we moeten het beter doen.

Door schrijvers als Chinua Achebe en Camara Laye realiseerde ik me dat mensen zoals Ik, meisjes met een huidskleur van chocolade, wier kinky haar geen paardenstaart kon vormen, ook in de literatuur konden bestaan.

We lopen niet alleen het risico de geschiedenis te herhalen als we het onder het tapijt vegen, we lopen ook het risico bijziend te zijn over ons heden.

Het is gemakkelijk om armoede te romantiseren, om arme mensen te zien als inherent gebrek aan keuzevrijheid en wil. Het is gemakkelijk om ze van menselijke waardigheid te ontdoen, om ze te reduceren tot objecten van medelijden. Dit is nog nooit zo duidelijk geweest als in de Amerikaanse media over Afrika, waarin armoede en conflicten zonder enige context worden getoond.

Als je begint te denken dat je aardig bent, ga je je verhaal niet eerlijk vertellen.

Beste niet-Amerikaanse zwarte, als je de keuze maakt om naar Amerika te komen, word je zwart. Stop met ruziën. Zeg niet dat ik Jamaicaans ben of Ghanees. Amerika maakt het niet uit.

Feminist: een persoon die gelooft in de sociale, politieke en economische gelijkheid van de seksen.

Het probleem met gender is dat het voorschrijft hoe we moeten zijn, in plaats van te erkennen hoe we zijn.

Als het gaat om goed kleden, is de Amerikaanse cultuur zo zelfvervuld dat ze niet alleen deze beleefdheid van zelfpresentatie heeft genegeerd, maar die minachting in een deugd heeft veranderd. "We zijn te superieur / druk/cool / niet-gespannen om ons zorgen te maken over hoe we naar andere mensen kijken, en dus kunnen we pyjama' s dragen naar school en ondergoed naar het winkelcentrum.

Op een gegeven moment was ik een HappyAfricanFeminist die mannen niet haat. En die houdt van lipgloss en die hoge hakken draagt voor zichzelf maar niet voor mannen.

Cultuur maakt mensen niet. Mensen maken cultuur.

Sommige mensen vragen: "waarom het woord feminist? Waarom zeg je niet gewoon dat je gelooft in mensenrechten, of iets dergelijks?"Want dat zou oneerlijk zijn. Feminisme maakt natuurlijk deel uit van de mensenrechten in het algemeen-maar kiezen voor de vage uitdrukking mensenrechten is het ontkennen van het specifieke en bijzondere probleem van gender. Het zou een manier zijn om te doen alsof het niet vrouwen zijn die eeuwenlang zijn uitgesloten. Het zou een manier zijn om te ontkennen dat het probleem van gender gericht is op vrouwen.

Rood was het bloed van de broers en zussen die in het noorden werden afgeslacht, zwart was om over hen te rouwen, groen was voor de welvaart die Biafra zou hebben, en ten slotte stond de helft van een gele zon voor de glorieuze toekomst.

De dood zou een volledige wetendheid zijn, maar wat hem bang maakte was dit: niet van tevoren weten wat het was dat hij zou weten.

De echte tragedie van onze postkoloniale wereld is niet dat de meerderheid van de mensen geen zeggenschap had over de vraag of ze deze nieuwe wereld wilden of niet; het is eerder dat de meerderheid niet de middelen heeft gekregen om over deze nieuwe wereld te onderhandelen.

De geschoolden vertrekken, degenen met het potentieel om de fouten recht te zetten. Ze laten de zwakken achter zich. De tirannen blijven regeren omdat de zwakken zich niet kunnen verzetten. Zie je niet dat het een cyclus is? Wie doorbreekt deze cyclus?

Ik was bezoedeld door mislukking.

Je kunt geen script in je hoofd schrijven en jezelf dwingen het te volgen. Je moet jezelf laten zijn.

Ze kon niet klagen dat ze geen schoenen had als de persoon met wie ze sprak geen benen had.

Elke keer als hij voorstelde dat ze zouden trouwen, zei ze nee. Ze waren te Gelukkig, onzeker, en ze wilde die band bewaken; ze vreesde dat het huwelijk het zou afvlakken tot een prozaïsch partnerschap.