Alice Neel beroemde citaten

Ik schilder niet zoals een vrouw hoort te schilderen. Godzijdank, kunst maakt zich niet druk om dat soort dingen.

Kunst is twee dingen: een zoektocht naar een weg en een zoektocht naar vrijheid.

Je moet blijven schilderen, hoe moeilijk het ook is, want dit is allemaal onderdeel van ervaring, en hoe meer ervaring je hebt, hoe beter het is...tenzij het je doodt, en dan weet je dat je te ver bent gegaan.

Alle ervaring is geweldig, mits je er doorheen leeft. Als het je doodt, ben je te ver gegaan.

Op het moment dat ik voor een doek zat, was ik blij. Omdat het een wereld was, en ik kon doen wat ik wilde.

Net als Tsjechov ben ik een verzamelaar van zielen... als ik geen kunstenaar was geweest, had ik psychiater kunnen zijn.

Ik schilder; ik ben een vrouw, maar ik schilder geen porselein. De eerste keer dat ik een doek kreeg, voelde ik me vrij. Kunst is een overreactie op het leven. Ik hou van deze vroege tekeningen; ze tonen mijn onschuldige begin in een kleine stad. Het leven is een zin - Je leeft het uit. Misschien springen deze portretten te veel naar je toe. Mensen houden van dingen die conform zijn.

Ik ken de hele theorie van alles, maar als ik schilder, denk ik aan niets anders dan het onderwerp en ik.

Je weet dat het heel moeilijk is om een theorie te handhaven in het gezicht van het leven dat over je heen stort.

Cezanne zei: 'Ik schilder graag mensen die op natuurlijke wijze oud zijn geworden in het land. En ik zeg dat ik graag mensen schilder die in stukken zijn gescheurd door de rat race in New York.

Niemand weet wat goede kunst is. Als kunstenaar, als het gebeurt, ben je dankbaar, en dan ga je ermee door.

Ik dacht dat je veel moest opgeven voor Kunst, en dat deed je. Het vereiste volledige concentratie. Het vereiste ook dat het geld dat je had, in kunstmateriaal moest worden gestopt.

Het is een voorrecht om te schilderen en het kost veel tijd en het betekent dat er veel dingen zijn die je niet doet. Maar toch was schilderen bij mij meer dan een beroep, het was ook een obsessie. Ik moest schilderen.

Ik poseer mijn sitters niet. Ik beraadslaag niet en dan verzinnen... Voordat ik schilder, als ik met de persoon praat, nemen ze onbewust hun meest karakteristieke houding aan, die op een bepaalde manier al hun karakter en sociale status omvat - wat de wereld hen heeft aangedaan en hun vergelding.

Je kunt de mensheid niet buiten beschouwing laten. Als je geen menselijkheid had, zou je niets hebben.

Of ik nu schilder of niet, Ik heb een overdreven interesse in de mensheid. Zelfs als ik niet werk, analyseer ik nog steeds mensen.

Toen ik in mijn studio was, kon het me geen moer schelen wat voor geslacht ik was... Ik dacht dat kunst kunst was.

Wanneer vrouwen eindelijk bevrijd zijn, zullen ze hetzelfde doen als mannen-hond eet hond-dat is wat onze cultuur is...

De plek waar ik het meest vrijheid had, was toen ik schilderde. Ik was volledig en volkomen mezelf.

Als je voldoende vasthoudend en geïnteresseerd bent, kun je bereiken wat je wilt bereiken in deze wereld.

Gelukkig voor mij, zo oud als ik ben, kan ik nog steeds veranderen.