Antonio Damasio beroemde citaten

Een bewuste geest is een geest met een zelf erin.

Emoties zijn verstrikt in de neurale netwerken van de rede.

We werden vanmorgen allemaal wakker en hadden daarmee de verbazingwekkende terugkeer van onze bewuste geest. We herstelde geesten met een volledig gevoel van zelf en een volledig gevoel van ons eigen bestaan-maar we bijna nooit pauzeren om dit wonder te overwegen.

Denk bijvoorbeeld aan vogels. Als ze naar de wereld kijken, hebben ze het gevoel dat ze leven. Als ze pijn hebben, kunnen ze er iets aan doen. Als ze honger of dorst hebben, kunnen ze dat bevredigen. Het is dit basisgevoel dat er leven in je wegtikt.

Ik blijf gefascineerd door het feit dat gevoelens niet alleen de duistere kant van de rede zijn, maar dat ze ons ook helpen om beslissingen te nemen.

Als je te maken hebt met iets als compassie voor fysieke pijn, waarvan we weten dat het heel, heel oud is in de evolutie - we kunnen er bewijs voor vinden bij niet - menselijke soorten-verwerken de hersenen het sneller. Compassie voor mentale pijn duurde vele seconden langer.

In plaats van een luxe te zijn, zijn emoties een zeer intelligente manier om een organisme naar bepaalde resultaten te drijven.

Er bestaat niet zoiets als een ontlichaamde geest. De geest wordt geïmplanteerd in de hersenen en de hersenen worden geïmplanteerd in het lichaam.

We nemen niet alleen objecten waar en houden gedachten in onze geest: al onze waarnemingen en denkprocessen worden gevoeld. Ze hebben allemaal een onderscheidende component die een ondubbelzinnige link aankondigt tussen beelden en het bestaan van leven in ons organisme.

Ik raakte geïnteresseerd in de emoties na het bestuderen van patiënten die onder bepaalde omstandigheden het vermogen om te emoten en te voelen hadden verloren. Veel van die patiënten hadden ook grote beperkingen in hun vermogen om beslissingen te nemen.

Bewustzijn, net als onze gevoelens, is gebaseerd op een voorstelling van het lichaam en hoe het verandert wanneer het reageert op bepaalde prikkels. Zelfbeeld zou ondenkbaar zijn zonder deze voorstelling.

In ' Self Comes to Mind 'besteed ik veel aandacht aan eenvoudige wezens zonder hersenen of geest, omdat die' cartooned abstracties van wie we zijn ' precies op dezelfde principes werken als wij.

Lange hand schrijven is het laatste toevluchtsoord. Men heeft de tijd nodig die nodig is om potlood op papier te zetten en het langs de geregeerde lijn te laten lopen.

Voor pure vreugde kijk ik naar een klein schilderij van Arbit Blatas. Een oceaanloper staat in het midden van de compositie, misschien klaar om te vertrekken. Het houdt de belofte van ontdekking in.

Als we het hebben over emoties, hebben we het echt over een verzameling gedragingen die door de hersenen worden geproduceerd. Je kunt naar een persoon in de greep van een emotie kijken en veranderingen in het gezicht, in de lichaamshouding, in de kleur van de huid enzovoort observeren.

Sommigen van ons, ten goede of ten kwade, ontwikkelen zeer stabiele, consistente en grotendeels voorspelbare zelfmachines. Maar in andere is de zelfmachine flexibeler en meer open voor onverwachte wendingen.

Ik kan niet naar Beethoven of Mahler of Chopin of Bach luisteren als ik schrijf, omdat die componisten van je eisen dat je stopt met wat je doet en luistert.

Een geest is zo nauw gevormd door het lichaam en bestemd om het te dienen dat er maar één Geest in zou kunnen ontstaan. Geen lichaam, laat maar.

Het weglaten van beoordeling zou ook de biologische beschrijving van de verschijnselen van emotie kwetsbaar maken voor de karikatuur dat emoties zonder een beoordelingsfase zinloze gebeurtenissen zijn. Het zou moeilijker zijn om te zien hoe mooi en verbazingwekkend intelligente emoties kunnen zijn, en hoe krachtig ze problemen voor ons kunnen oplossen.

Wanneer je de emotie van verdriet ervaart, zullen er veranderingen in gezichtsuitdrukking zijn en zal je lichaam worden afgesloten, teruggetrokken. Er zijn ook veranderingen in je hart, je ingewanden: ze vertragen. En er zijn hormonale veranderingen.

Het mechanisme van primaire emoties beschrijft niet het volledige scala van emotioneel gedrag. Zij zijn, om zeker te zijn, het basismechanisme. Ik geloof echter dat in termen van de ontwikkeling van een individu ze worden gevolgd door mechanismen van secundaire emoties, die optreden zodra we gevoelens beginnen te ervaren en systematische verbindingen vormen tussen categorieën objecten en situaties aan de ene kant en primaire emoties aan de andere kant.

Er is misschien meer geleerd over de hersenen en de geest in de jaren negentig - het zogenaamde decennium van de hersenen-dan tijdens de hele voorgaande geschiedenis van de psychologie en neurowetenschappen.

Bewustzijn stelt ons in staat om de instrumenten van cultuur te ontwikkelen - moraliteit en rechtvaardigheid, religie, kunst, economie en politiek, wetenschap en technologie. Die instrumenten geven ons een zekere mate van vrijheid in de confrontatie met de natuur.

Hoe kun je dit referentiepunt hebben, deze stabiliteit, die nodig is om de continuïteit van zelven dag na dag te behouden?

Scott Fitzgerald zei: "hij die het bewustzijn uitvond, zou veel te verwijten hebben. Maar hij vergat ook dat hij zonder bewustzijn geen toegang zou hebben tot waar geluk of zelfs de mogelijkheid van transcendentie.

Het autobiografische zelf heeft geleid tot uitgebreid geheugen, redeneren, verbeelding, creativiteit en taal. En daaruit kwamen de instrumenten van cultuur voort-religies, rechtvaardigheid, handel, kunst, wetenschap, technologie.

Het autobiografische zelf is gebouwd op basis van herinneringen uit het verleden en herinneringen aan de plannen die we hebben gemaakt; het is het geleefde verleden en de verwachte toekomst.

Wij zijn geen passieve exposanten van visuele of auditieve of tactiele beelden. We hebben zelf. We hebben een ik die automatisch aanwezig is in onze gedachten op dit moment.

Wat er gebeurt [in een coma] is dat je de gronding van het zelf verliest, je hebt geen toegang meer tot enig gevoel van je eigen bestaan.

We zijn geen denkende machines die voelen, maar we voelen machines die denken.

...Ik voel dat in het licht stappen ook een krachtige metafoor is voor bewustzijn, voor de geboorte van de kennende geest, voor de eenvoudige en toch gedenkwaardige komst van het zelfgevoel in de wereld van het mentale.