Marguerite Young beroemde citaten

Een advocaat die ik ooit kende vertelde me over een vreemde zaak, een suffragette die nooit getrouwd was. Na haar dood opende hij haar kofferbak en ontdekte 50 trouwjurken.

Ik geloof dat al mijn werk het menselijke verlangen of obsessie voor utopieën onderzoekt, en de structuur van al mijn werken is de zoektocht naar verloren en herontdekte utopieën.

Op 18 - jarige leeftijd zijn alle jonge dichters er zeker van dat ze op 21-jarige leeftijd dood zullen zijn.

Een goede schrijver kan niet voorkomen dat hij een sociaal bewustzijn heeft. Ik bedoel dit niet over kleine stukjes schrijven, maar over een groot boek. Als het een groot boek is, moet er meer dan één onderstroom zijn.

Er waren ook enkele wrede recensies van vrouwen, maar de toon van de mannelijke recensenten, soms hysterisch, was anders. Ik heb geleden, maar Ik wil geen namen noemen, maar er zijn mannen geweest die mij of mijn schrijven leken te willen vernietigen, mannen die ik niet eens ken.

Als je Hallucinatie en illusie begrijpt, volg je geen enkele leider blindelings. Je moet weten of de persoon gezond is of krankzinnig, over de afgrond.

Ik kende Anais Nin, die me belde nadat ik een paar jaar weg was geweest. Ze zocht hulp omdat op dat moment niemand haar een fatsoenlijke beoordeling wilde geven. Ze werd uitgelachen.

Dreiser... Ik hou van... en ik zou bijna niet praten met iemand die hem ooit aanviel.

Ik gaf les van negen tot vier, sliep een uur en schreef van zes tot middernacht, nacht na nacht.

Ik heb nooit iets gefantaseerd of uitgevonden, niet één ding. Ik wist alles waar ik ooit over schreef.

Ik zou zeggen dat mijn thema altijd het verloren paradijs is geweest, altijd de verloren zaak, de verloren leider, de verloren utopie.

Ik ben net zo beïnvloed door Joseph Smith en de Mormonen als ik, meer dan door Eliot. Eigenlijk ben ik veel meer beïnvloed door de poëzie van de Mormonen.

Ik ben er vrij zeker van dat de meeste schrijvers echte poëzie zouden ondersteunen als ze konden, maar het vereist toewijding en talent.

Ik ben al jaren bereid om te gaan zonder te publiceren. Dat is mijn carrière geweest.

Toen de droom tot stand kwam, heb ik hem altijd nagestreefd.

Als je iets weet over James Whitcomb Riley, Weet je dat Little Orphan Annie een van de meest fantastische personages is die ooit in Amerika heeft geleefd voor Charlie Chaplin.

Is het experimenteel om beïnvloed te zijn door de Bijbel? Door Sint Augustinus?

we leven ons lot voordat we ons precies realiseren wat het is.

Ik heb mezelf nooit gezien als een vrouw of een man. Ik zag mezelf als iemand die geboren was uit een schrijver, die gedoemd was schrijver te worden.

Ik zou nooit realistisch proza schrijven. Ik hou niet van mensen die proberen te schrijven in een poëtische stijl, maar in de loop van hun boek verlaten voor realisme, en weven heen en weer als dronkaards tussen het surrealistische en het echte.

Sommige van de poëtische schrijvers die passages van realisme in hun teksten invoegen, hebben geen onderliggende filosofie om ze te handhaven en keren terug naar realisme.

Het leven heeft geen begin, midden of einde.

Als er geen zekere realiteit is, moet het idee van het volgen van een leider worden onderzocht.

Als je alle illusies van het leven hebt onderzocht en weet dat er geen werkelijkheid is, maar je gaat toch door, Dan ben je een volwassen mens. Je accepteert het idee dat het allemaal masker en illusie is en dat mensen vermomd zijn. Je ziet de kruimel

Al mijn geschriften gaan over de erkenning dat er geen enkele werkelijkheid is. Maar het mooie is dat je toch verder gaat, wandelend naar utopia, dat misschien niet bestaat, over een brug die misschien eindigt voordat je de andere kant bereikt.

Volg geen enkele leider blindelings.

Twee keer in zijn leven nam Eugene Victor Debs de lange sprong naar de Ultima Thule van de gevangenis, voorbij het rijk van het aanvaardbare naar het niet-aanvaardbare, van respectabiliteit naar de criminele gemeenschap van het monster dat een vijand van het volk was.

Het eerste geld dat ik ooit had, was toen ik een prijs ontving van de American Association of University Women.

Ik denk dat de meeste mensen niet van anderen houden die, zonder een eigen stem, de ander nabootsen. Ik wil zeker niet dat iemand gewoon mijn gedachten oppikt en ze aan mij teruggeeft.

Het eerste gedicht dat ik ooit schreef, over verlies, toen ik 5 jaar oud was, uitte de thema ' s van alles wat ik ooit zou schrijven.

Ik denk dat er woede is tegen vrouwen. Ik ben dat nu gaan inzien, hoewel ik het op dat moment niet heb opgemerkt. Ik was bezig met mijn onderwijs en mijn schrijven.

Alle wezens zijn gebrekkig, maar uit de fout kan het universum komen.

Elk hart is het andere hart. Elke ziel is de andere ziel. Elk gezicht is het andere gezicht. Het individu is de enige illusie.

Alle boeken die ik heb geschreven, zijn vanaf het begin één boek geweest.

Als je geen obsessies hebt, schrijf dan niet. mijn personages zijn geobsedeerd.

Ik geloof niet dat er een poëtische roman kan zijn zonder politiek bewustzijn. Ik heb een sterk politiek geweten.

Ik probeer mijn studenten stijl te leren, maar altijd als onderdeel van het leven, niet als ornament. Stijl moet voortkomen uit het communiceren van coherente gedachten, niet uit het plakken van kleine bloemen op toespraken. Stijl en inhoud en een gevoel van leven zijn de dingen waar literatuur uit bestaat. Je moet je eigen persoonlijkheid gebruiken in relatie tot het leven en taal, natuurlijk, en iedereen heeft zo ' n relatie. Sommige mensen vinden het, anderen vinden het niet, maar het is er.