Eric Hobsbawm beroemde citaten

laatste update : 5 september 2024

other language: spanish | czech | german | french | italian | slovak | turkish | ukrainian | dutch | russian | portuguese

Eric Hobsbawm
  • Naties zonder verleden zijn tegenstrijdigheden in termen. Wat een natie maakt is het verleden, wat een natie rechtvaardigt tegenover andere is het verleden, en historici zijn de mensen die het voortbrengen.

  • Historici zijn voor nationalisme wat papaverkwekers in Pakistan zijn voor heroïneverslaafden: wij leveren de essentiële grondstof voor de markt.

  • Impotentie staat dus tegenover zowel degenen die geloven in wat neerkomt op een zuiver, staatloos marktkapitalisme, een soort internationaal burgerlijk anarchisme, als degenen die geloven in een gepland socialisme dat niet besmet is door privé-winstbejag. Beiden zijn failliet. De toekomst behoort, net als het heden en het verleden, tot gemengde economieën waarin publiek en privaat op de een of andere manier met elkaar verweven zijn. Maar hoe? Dat is het probleem voor iedereen vandaag, maar vooral voor mensen aan de linkerkant.

  • Het lijkt erop dat het Amerikaanse patriottisme zich meet tegen een uitgestoten groep. De juiste Amerikanen zijn de juiste Amerikanen omdat ze niet zijn zoals de verkeerde Amerikanen, die niet echt Amerikanen zijn.

  • Xenofobie lijkt de massa-ideologie van het 20e-eeuwse fin-de-siecle te worden .

  • Het enige wat zeker is over de toekomst is dat het zelfs degenen die het verst in de toekomst hebben gezien, zal verrassen.

  • (Carmine Crocco) een boerenarbeider en koeienhoeder, had zich bij het Bourbon leger aangesloten, doodde een kameraad in een vechtpartij, deserteerde en leefde tien jaar als een bandiet. Hij sloot zich in 1860 aan bij de liberale opstandelingen in de hoop op een amnestie voor zijn vroegere overtredingen, en werd vervolgens de meest formidabele guerrillachef en leider van mannen aan de Bourbon-kant.

  • De ingebeelde gemeenschap van miljoenen lijkt meer echt als een team van elf genoemde mensen.

  • N. S. Chroesjtsjov vestigde zijn suprematie in de USSR na post-Stalinistische alarums en excursies (1958-1964). Deze bewonderenswaardige ruwe diamant, een gelovige in hervorming en vreedzame coëxistentie, die toevallig Stalins concentratiekampen leegmaakte, domineerde het internationale toneel in de volgende paar jaar. Hij was misschien ook de enige boerenjongen die ooit een grote staat regeerde.

  • Het meest blijvende en universele gevolg van de Franse revolutie is het metrische systeem

  • Telefoon en telegraaf waren betere communicatiemiddelen dan de telepathie van de heilige man.

  • Het is een van de ironieën van deze vreemde eeuw dat het meest blijvende resultaat van de Oktoberrevolutie, die tot doel had het kapitalisme wereldwijd omver te werpen, was om zijn tegenstander te redden, zowel in oorlog als in vrede, dat wil zeggen, door het te voorzien van de prikkel, angst, om zichzelf na de Tweede Wereldoorlog te hervormen en, door de populariteit van de economische planning te vestigen, het te voorzien van enkele van de procedures voor zijn hervorming

  • De paradox van het communisme aan de macht was dat het conservatief was.

  • Zoals de wereldwijde uitbreiding van Indiase en Chinese restaurants suggereert, is vreemdelingenhaat gericht tegen buitenlandse mensen, niet tegen buitenlandse culturele invoer.

  • Mensen zijn niet efficiënt ontworpen voor een kapitalistisch productiesysteem.

  • Er is niet veel dat zelfs de meest maatschappelijk verantwoordelijke wetenschappers als individu, of zelfs als groep, kunnen doen over de sociale gevolgen van hun activiteiten.

  • De grootste wreedheden van onze eeuw zijn de onpersoonlijke wreedheden van beslissingen op afstand, van systeem en routine, vooral wanneer ze konden worden gerechtvaardigd als betreurenswaardige operationele noodzaak.

  • Het is een melancholische illusie van degenen die boeken en artikelen schrijven dat het gedrukte woord overleeft. Helaas, dat doet het zelden.

  • Vele jaren later herformuleerde een andere Marxist dit als de keuze tussen socialisme en barbaarsheid. Welke van deze zal zegevieren is een vraag die de eenentwintigste eeuw moet worden overgelaten om te beantwoorden.

  • Utopisme is waarschijnlijk een noodzakelijk sociaal apparaat om de bovenmenselijke inspanningen te genereren zonder welke geen grote revolutie wordt bereikt.

  • Geen serieuze historicus van Naties en nationalisme kan een toegewijde politieke nationalist zijn... Nationalisme vereist te veel geloof in wat duidelijk niet zo is.