Fritjof Capra beroemde citaten

Het feit dat de moderne fysica, de manifestatie van een extreme specialisatie van de rationele geest, nu contact maakt met mystiek, de essentie van religie en manifestatie van een extreme specialisatie van de intuïtieve geest, toont heel mooi de eenheid en complementaire aard van de rationele en intuïtieve bewustzijnswijzen; van de yang en de yin.

Telkens wanneer de essentie van de dingen door het intellect wordt geanalyseerd, moet het absurd of paradoxaal lijken. Dit is altijd door de mystici erkend, maar is pas zeer recent een probleem in de wetenschap geworden.

We hoeven geen duurzame menselijke gemeenschappen uit te vinden. We kunnen leren van samenlevingen die eeuwenlang duurzaam hebben geleefd. We kunnen ook gemeenschappen modelleren naar de ecosystemen van de natuur, die duurzame gemeenschappen van planten, dieren en micro-organismen zijn. Aangezien het opvallende kenmerk van de biosfeer het inherente vermogen is om het leven in stand te houden, moet een duurzame menselijke gemeenschap zodanig worden ontworpen dat haar technologieën en sociale instellingen het inherente vermogen van de natuur om het leven in stand te houden eren, ondersteunen en samenwerken.

Het begrijpen van het leven begint met het begrijpen van patronen.

Honderden jaren geleden creëerden Indiase kunstenaars visuele beelden van Dansende Shivas in een prachtige reeks bronzen. In onze tijd hebben natuurkundigen de meest geavanceerde technologie gebruikt om de patronen van de kosmische dans weer te geven. De metafoor van de kosmische dans verenigt zo oude mythologie, Religieuze Kunst en moderne fysica.

Een duurzame menselijke gemeenschap is zo ontworpen dat haar levenswijze, technologieën en sociale instellingen eren, ondersteunen en samenwerken met het inherente vermogen van de natuur om het leven te ondersteunen.

Ecologie en spiritualiteit zijn fundamenteel verbonden, omdat diep ecologisch bewustzijn uiteindelijk spiritueel bewustzijn is.

In het hindoeïsme is Shiva, de kosmische danser, misschien wel de meest perfecte personificatie van het dynamische universum. Door zijn dans ondersteunt Shiva de vele verschijnselen in de wereld, verenigt alle dingen door ze onder te dompelen in zijn ritme en hen deel te laten nemen aan de dans - een prachtig beeld van de dynamische eenheid van het universum.

Hoe meer we de grote problemen van onze tijd bestuderen, hoe meer we beseffen dat ze niet los van elkaar kunnen worden begrepen. Het zijn systemische problemen, wat betekent dat ze met elkaar verbonden en van elkaar afhankelijk zijn.

Het fenomeen van opkomst vindt plaats op kritieke punten van instabiliteit die voortkomen uit fluctuaties in de omgeving, versterkt door feedbacklussen. Opkomst resulteert in het creëren van nieuwheid, en deze nieuwheid verschilt vaak kwalitatief van het fenomeen waaruit het is ontstaan.

Hoe complexer het netwerk is, hoe complexer het interconnectiepatroon, hoe veerkrachtiger het zal zijn.

Mijn belangrijkste professionele interesse in de jaren zeventig was de dramatische verandering van concepten en ideeën die zich in de eerste drie decennia van de eeuw in de natuurkunde heeft voorgedaan en die nog steeds wordt uitgewerkt in onze huidige theorieën over materie. De nieuwe concepten in de natuurkunde hebben een diepgaande verandering in ons wereldbeeld teweeggebracht; van de mechanistische opvatting van Descartes en Newton naar een holistische en ecologische visie, een visie die ik heb gevonden vergelijkbaar te zijn met de opvattingen van mystici van alle leeftijden en tradities.

In de moderne fysica wordt het universum ervaren als een dynamisch onafscheidelijk geheel dat altijd de waarnemer op een essentiële manier omvat.

Met de daaropvolgende sterke steun van cybernetica werden de concepten van systeemdenken en Systeemtheorie integrale onderdelen van de gevestigde wetenschappelijke taal en leidden tot tal van nieuwe methodologieën en toepassingen-systeemtechniek , systeemanalyse, systeemdynamica, enzovoort.

Het nieuwe paradigma kan een holistisch wereldbeeld worden genoemd, waarbij de wereld wordt gezien als een geïntegreerd geheel in plaats van een gedissocieerde verzameling delen. Het kan ook een ecologische visie worden genoemd, als de term "ecologisch" in een veel bredere en diepere betekenis wordt gebruikt dan normaal. Diep ecologisch bewustzijn erkent de fundamentele onderlinge afhankelijkheid van alle verschijnselen en het feit dat we als individuen en samenlevingen allemaal ingebed zijn in (en uiteindelijk afhankelijk zijn van) het cyclische proces van de natuur.

In het gewone leven zijn we ons niet bewust van de eenheid van alle dingen, maar verdelen we de wereld in afzonderlijke objecten en gebeurtenissen. Deze verdeling is nuttig en noodzakelijk om met onze dagelijkse omgeving om te gaan, maar het is geen fundamenteel kenmerk van de werkelijkheid. Het is een abstractie bedacht door ons discriminerende en categoriserende intellect. Geloven dat onze abstracte concepten van afzonderlijke 'dingen' en 'gebeurtenissen' werkelijkheden van de natuur zijn, is een illusie.

Een van de belangrijkste inzichten van de systeembenadering is het besef dat het netwerk een patroon is dat gemeenschappelijk is voor al het leven. Overal waar we leven zien, zien we netwerken.

Wetenschap heeft geen mystiek nodig en mystiek heeft geen wetenschap nodig, maar de mens heeft beide nodig.

Wanneer het concept van de menselijke geest wordt begrepen als de wijze van bewustzijn waarin het individu zich verbonden voelt met de kosmos als geheel, wordt het duidelijk dat ecologisch bewustzijn spiritueel is in zijn diepste zin.

De invloed van de moderne fysica gaat verder dan technologie. Het strekt zich uit tot het rijk van het denken en de cultuur, waar het heeft geleid tot een diepgaande herziening van de opvatting van de mens over het universum en zijn relatie ermee

De moderne natuurkunde had aangetoond dat het ritme van schepping en vernietiging niet alleen zichtbaar is bij de wisseling van de seizoenen en in de geboorte en dood van levende wezens, maar ook de essentie zelf is van anorganische materie. Voor moderne natuurkundigen...Shiva ' s dans is de dans van subatomaire materie.

Wetenschappers zijn daarom verantwoordelijk voor hun onderzoek, niet alleen intellectueel maar ook moreel. Deze verantwoordelijkheid is een belangrijke kwestie geworden in veel van de hedendaagse wetenschappen, maar vooral in de natuurkunde, waarin de resultaten van de kwantummechanica en de relativiteitstheorie twee zeer verschillende paden hebben geopend voor natuurkundigen om na te streven. Ze kunnen ons - om het in extreme termen te zeggen - naar de Boeddha of naar de bom leiden, en het is aan ieder van ons om te beslissen welk pad We moeten nemen.

Ondiepe ecologie is antropocentrisch, of mensgericht. Het beschouwt de mens als boven of buiten de natuur, als de bron van alle waarde, en schrijft alleen instrumentale of 'gebruik' waarde toe aan de natuur. Diepe ecologie scheidt de mens - of iets anders - niet van de natuurlijke omgeving. Het ziet de wereld niet als een verzameling Geïsoleerde Objecten, maar als een netwerk van verschijnselen die fundamenteel met elkaar verbonden en onderling afhankelijk zijn. Diepe ecologie erkent de intrinsieke waarde van alle mensen en ziet mensen als slechts één bepaalde streng in het web van het leven.

Mystici begrijpen de wortels van de Tao maar niet zijn takken; wetenschappers begrijpen zijn takken maar niet zijn wortels. De wetenschap heeft geen mystiek nodig en de mystiek heeft geen wetenschap nodig, maar de mens heeft beide nodig.

Echte geestelijke gezondheid zou een evenwichtig samenspel van beide manieren van ervaring inhouden, een manier van leven waarin iemands identificatie met het ego speels en voorzichtig is in plaats van absoluut en verplicht, terwijl de bezorgdheid over materiële bezittingen pragmatisch is in plaats van obsessief.

Als de fysica ons vandaag naar een wereldbeeld leidt dat in wezen mystiek is, keert ze in zekere zin terug naar haar begin, 2500 jaar geleden. ... Deze keer is het echter niet alleen gebaseerd op intuïtie, maar ook op experimenten van grote precisie en verfijning, en op een rigoureus en consistent wiskundig formalisme.

Wanneer koolstof (C), zuurstof (O) en waterstof (H) atomen zich op een bepaalde manier binden om suiker te vormen, heeft de resulterende verbinding een zoete smaak. De zoetheid zit niet in de C, noch in de O, noch in de H; het zit in het patroon dat voortkomt uit hun interactie. Het is een emergent eigendom. Bovendien is het strikt genomen geen eigenschap van de chemische bindingen. Het is een zintuiglijke ervaring die ontstaat wanneer de suikermoleculen interageren met de chemie van onze smaakpapillen, wat op zijn beurt ervoor zorgt dat een reeks neuronen op een bepaalde manier vuren. De ervaring van zoetheid komt voort uit die neurale activiteit.

Een pagina uit een journal of modern experimental physics zal voor oningewijden net zo mysterieus zijn als een Tibetaanse mandala. Beide zijn verslagen van onderzoeken naar de aard van het universum.

Het wiskundige kader van de kwantumtheorie heeft talloze succesvolle tests doorstaan en wordt nu universeel geaccepteerd als een consistente en nauwkeurige beschrijving van alle atoomverschijnselen. De verbale interpretatie daarentegen - d.w.z. de metafysica van de kwantumtheorie-bevindt zich op veel minder vaste grond. In feite zijn natuurkundigen in meer dan veertig jaar niet in staat geweest om een duidelijk metafysisch model te geven.

Deze spontane opkomst van orde op kritieke punten van instabiliteit, die vaak gewoon "opkomst" wordt genoemd, is een van de kenmerken van het leven. Het is erkend als de dynamische oorsprong van ontwikkeling, leren en evolutie. Met andere woorden, creativiteit-het genereren van nieuwe vormen-is een belangrijke eigenschap van alle levende systemen.

Zolang we wetenschap doen, zullen sommige dingen altijd onverklaard blijven.

De kwantumtheorie onthult dus een fundamentele eenheid van het universum. Het laat zien dat we de wereld niet kunnen ontbinden in onafhankelijk bestaande kleinste eenheden. Als we in de materie doordringen, toont de natuur ons geen geïsoleerde "bouwstenen", maar verschijnt eerder als een ingewikkeld web van relaties tussen de verschillende delen van het geheel. Deze relaties omvatten altijd de waarnemer op een essentiële manier. De menselijke waarnemer vormt de laatste schakel in de keten van observatieprocessen, en de eigenschappen van elk atomair object kunnen alleen worden begrepen in termen van de interactie van het object met de waarnemer.

Subatomaire deeltjes bestaan niet, maar vertonen eerder 'neigingen om te bestaan', en atoomgebeurtenissen vinden niet met zekerheid plaats op bepaalde tijden en op bepaalde manieren, maar vertonen eerder 'neigingen om te voorkomen'.

Subatomaire deeltjes hebben geen betekenis als geïsoleerde entiteiten, maar kunnen alleen worden begrepen als onderlinge verbindingen tussen de voorbereiding van een experiment en de daaropvolgende meting.

De mysticus en de natuurkundige komen tot dezelfde conclusie; de ene vertrekt vanuit het innerlijke Rijk, de andere vanuit de buitenwereld. De harmonie tussen hun opvattingen bevestigt de oude Indiase wijsheid dat Brahman, de ultieme werkelijkheid buiten, identiek is aan Atman, de werkelijkheid binnen.

Uiteindelijk vernietigen de agressors zichzelf altijd en maken ze plaats voor anderen die weten hoe ze moeten samenwerken en met elkaar overweg kunnen. Het leven is veel minder een competitieve strijd om te overleven dan een triomf van samenwerking en creativiteit.

Tijdens perioden van ontspanning na geconcentreerde intellectuele activiteit lijkt de intuïtieve geest het over te nemen en kan hij de plotselinge verhelderende inzichten produceren die zoveel vreugde en vreugde geven.

Een divers ecosysteem zal ook veerkrachtig zijn, omdat het veel soorten bevat met overlappende ecologische functies die elkaar gedeeltelijk kunnen vervangen. Wanneer een bepaalde soort wordt vernietigd door een ernstige verstoring, zodat een verbinding in het netwerk wordt verbroken, zal een diverse gemeenschap in staat zijn om te overleven en zichzelf te reorganiseren... Met andere woorden, hoe complexer het netwerk is, hoe complexer het interconnectiepatroon, hoe veerkrachtiger het zal zijn.

Zowel de natuurkundige als de mysticus willen hun kennis overbrengen, en als ze dat met woorden doen, zijn hun uitspraken paradoxaal en vol logische tegenstrijdigheden.

De organisaties moeten fundamentele veranderingen ondergaan, zowel om zich aan te passen aan de nieuwe bedrijfsomgeving als om ecologisch duurzaam te worden.

De term "paradigma", van het Griekse paradeigma ("patroon"), werd door Kuhn gebruikt om een conceptueel kader aan te duiden dat door een gemeenschap van wetenschappers werd gedeeld en hen modelproblemen en oplossingen bood.

Aangezien het oosterse denken een aanzienlijk aantal mensen is gaan interesseren en meditatie niet langer met spot of achterdocht wordt bekeken, wordt mystiek zelfs binnen de wetenschappelijke gemeenschap een toenemend aantal wetenschappers zich ervan bewust dat mystiek denken een consistente en relevante filosofische achtergrond biedt aan de theorieën van de hedendaagse wetenschap, een wereldbeschouwing waarin de wetenschappelijke ontdekkingen van mannen en vrouwen in perfecte harmonie kunnen zijn met hun spirituele doelen en religieuze overtuigingen.

Zen zin zegt op het moment dat je praat over een ding dat je mist het doel.

De structuur van het menselijk brein is enorm complex. Het bevat ongeveer 10 miljard zenuwcellen (neuronen), die met elkaar verbonden zijn in een enorm netwerk via 1.000 miljard verbindingen (synapsen). Het hele brein kan worden onderverdeeld in subsecties, of subnetwerken, die op een netwerk manier met elkaar communiceren. Dit alles resulteert in ingewikkelde patronen van met elkaar verweven webben, netwerken van nesting binnen grotere netwerken.

Onze westerse wetenschap is sinds de 17e eeuw geobsedeerd door het idee van controle, van de mens die de natuur domineert. Deze obsessie heeft tot een ramp geleid.

Op dit punt in onze wereldwijde ecologische crisis zal het overleven van de mensheid een fundamentele verschuiving in onze houding ten opzichte van de natuur vereisen: van het ontdekken hoe we de natuur kunnen domineren en manipuleren tot hoe we van haar kunnen leren. In dit briljante en hoopvolle boek laat Jay Harman ons zien hoe ver het nieuwe veld van Biomimicry al is gevorderd in de richting van dit doel. De penseel van de haai zorgt voor fascinerend en vreugdevol lezen-broodnodig in deze donkere tijden.

De stelling van Bells gaf Einsteins positie een verpletterende klap door aan te tonen dat de opvatting van de werkelijkheid als bestaande uit afzonderlijke delen, verbonden door lokale verbindingen, onverenigbaar is met de kwantumtheorie... De stelling van Bells toont aan dat het universum fundamenteel met elkaar verbonden, onderling afhankelijk en onafscheidelijk is.

Het basispatroon van het leven is een netwerk. Als je het leven ziet, zie je netwerken. De hele planeet, wat we 'Gaia' kunnen noemen, is een netwerk van processen met feedbackbuizen. Mensen maken deel uit van het grotere geheel, Gaia.

Voor de jaren veertig werden de termen "systeem" en "systeemdenken" door verschillende wetenschappers gebruikt, maar het waren Bertalanffy ' s concepten van een open systeem en een algemene systeemtheorie die het systeemdenken als een belangrijke wetenschappelijke beweging vestigden.

Tektologie was de eerste poging in de geschiedenis van de wetenschap om tot een systematische formulering van de organisatieprincipes te komen die in levende en niet-levende systemen werken.