Barbara Kruger beroemde citaten

Weet je waarom taal zich manifesteert zoals het zich manifesteert in mijn werk? Het is omdat ik korte aandachtsspanne begrijp.

Ik probeer om te gaan met de complexiteit van macht en het sociale leven, maar wat de visuele presentatie betreft vermijd ik opzettelijk een hoge mate van moeilijkheid.

Alle geweld is de illustratie van een zielig stereotype,

Onze cultuur is doordrenkt van ironie, of we het nu weten of niet.

Ik probeer momenten van herkenning te creëren. Om te proberen een soort gevoel of begrip van geleefde ervaring te laten ontploffen.

Ik denk dat beelden en woorden de kracht hebben om ons rijk of arm te maken.

Ik bedoel, kunst maken gaat over het objectiveren van je ervaring van de wereld, het transformeren van de stroom van momenten in iets visueel, of tekstueel, of muzikaal, wat dan ook. Kunst creëert een soort commentaar.

Twijfel tempert geloof met gezond verstand.

Ik ben altijd erg verbonden geweest met taal.

Als ik het over politieke macht heb, persoonlijke macht, klinkt het alsof het mijn voorwaarden zijn, en dat zijn ze niet.

Net als bij de Princess di crash, die de media op de meest krankzinnige feeding frenzy stuurde. Vanaf het moment van de crash, de * * * * * van sentiment nooit opgeven.

Hoewel mijn kunstwerk sterk werd geïnformeerd door mijn ontwerpwerk op formeel en visueel niveau, gingen de twee praktijken qua betekenis en inhoud uit elkaar.

Ik heb geen klachten, behalve de wereld.

Ik probeer om te gaan met ideeën over geschiedenis, roem, geruchten en hoe publieke identiteiten worden geconstrueerd.

Het is moeilijk voor mij om te begrijpen hoe de arbeidersklasse zichzelf onderhoudt.

Ik denk dat er verschillende manieren zijn om rigoureus te zijn, en ik vraag mensen om net zo rigoureus te zijn in hun plezier als in hun kritiek.

Het is goed om in gedachten te houden dat prominentie altijd een mix is van hard werken, welsprekendheid in je praktijk, goede timing en toevallige sociale relaties. Niet alles kan gepersonaliseerd worden.

Direct adres is een consistente tactiek in mijn werk, ongeacht het medium waarin ik werk.

Ik denk niet dat installatie de enige manier is om te gaan. Het is gewoon een label voor bepaalde arrangementen.

Ik moest uitzoeken hoe ik de wereld in mijn werk kon brengen.

Ik zeg gewoon dat ik een kunstenaar ben die werkt met foto ' s en woorden.

Het is een kleine wereld, maar niet als je het moet schoonmaken

Je schrijft geschiedenis als je zaken doet.

Ik werk met beelden en woorden omdat ze het vermogen hebben om te bepalen wie we zijn, wat we willen zijn en wat we worden.

Warhol ' s beelden waren logisch voor mij, hoewel ik niets wist op het moment van zijn achtergrond in commerciële kunst. Om eerlijk te zijn, Ik heb niet veel aan hem gedacht.

Geld Praat. Het maakt kunst. Het bepaalt welk voedsel we eten, of we genezen of sterven, en welke schoenen we dragen.

Ik herinner me dat ik naar galeries ging en dit ding zag dat conceptuele kunst wordt genoemd, en ik begrijp de marginalisering van mensen van wat de kunstsubcultuur is, want als je de codes niet hebt gecrasht, en als je niet weet wat het is, voel je dat het een samenzwering is tegen je onintelligentie. Je voelt dat het fraude is.

Mode is overal en over alles. Het is dwaasheid, ijdelheid en het plezier van dit alles. Het is vermomming, insinuaties en sluwheid. Het is gemeen, prachtig en ambitieus, en zeker het laatste woord voor de komende seconden.

de kunstwereld is altijd een meedogenloze smaakmachine geweest, maar nu zijn smaken van de maand veranderd in smaken van de minuut. Nogmaals, allemaal een weerspiegeling van een bredere culturele toestand. Ik bedoel, de kunstwereld is traag vergeleken met de muziek-en filmindustrie.

Liefde is iets waar je in valt.

Ik denk dat architectuur een van de overheersende ordeningen van de sociale ruimte is. Het kan onze ervaringen construeren en bevatten. Het definieert onze dagen en nachten. Het zet ons letterlijk op onze plek.

Ik heb problemen met veel fotografie, met name straatfotografie en fotojournalistiek - de ander objectiveren, de minachting en exotisme vinden die je in jezelf of naar jezelf zou kunnen voelen en het naar anderen projecteren. Er kan ook een misbruikende kracht zijn voor fotografie.

De verschillende aspecten van mijn activiteit, of het nu gaat om het schrijven van kritiek, of het doen van visueel werk dat schrijven bevat, of lesgeven, of cureren, zijn allemaal van één doek, en ik maak geen scheiding in termen van die praktijken.

Ik probeer momenten van herkenning te creëren...

Architectuur is mijn eerste liefde, als je wilt praten over wat me beweegt... de ordening van de ruimte, het visuele plezier, de kracht van architectuur om onze dagen en nachten te construeren.

Het is echt moeilijk voor mij om de term 'geschiedenis' in het enkelvoud te gebruiken, omdat het een reductivistische kijk suggereert op hoe momenten en gebeurtenissen bevriezen en het verstrijken van de tijd weerspiegelen. Ik zou liever vasthouden aan de pluraliteit van 'geschiedenissen' om de gelijktijdigheid te suggereren, de parallelle krachten die aan het werk zijn, die geleefde ervaring produceren.

Ik denk dat er veel manieren zijn om goed werk te maken. Je kunt veel geld naar een project gooien en maken wat sommigen onzin zouden noemen, of je kunt heel bescheiden werken met welsprekend bewegende resultaten.

Prominentie is cool, maar als de waan inslaat kan het een belemmering zijn. Vooral als je ervoor kiest om jezelf te omringen met vrienden en niet met acolytes.

Lesgeven op de universiteit is niet hetzelfde als lesgeven op een kunstacademie.

Wat maakt de productie van mijn werk zo duur? Het hele installatiegedoe - de constructie, de objecten, de technologie. Het klopt echt.

Ik ben een kunstenaar die werkt met beelden en woorden. Soms komt dat spul in verschillende soorten sites en contexten terecht die bepalen wat het betekent en eruit ziet.

Ik voel me ongemakkelijk bij de term openbare kunst, omdat ik niet zeker weet wat het betekent. Als het betekent wat ik denk dat het doet, dan doe ik het niet. Ik ben niet gek op categorieën.

Kunst is zo zwaar als verdriet, zo licht als een briesje, zo helder als een idee, zo mooi als een foto, zo grappig als geld en zo vluchtig als fraude!

Weet je, een van de weinige keren dat ik ooit over kunst schreef was de overlijdensbericht van Warhol die ik deed voor The Village Voice.

De reden waarom boekwinkels in de Verenigde Staten failliet gaan, is dat mensen zich nu gewoon niet kunnen concentreren op langere verhalen - zelfs narratieve films zijn in veel opzichten in crisis, tenzij het een avonturenfilm is.

Ik denk dat kunst nog steeds een plaats is voor verzet en voor het vertellen van verschillende verhalen, voor het valideren van bepaalde subjectiviteiten die we normaal over het hoofd zien. Ik probeer affectief te zijn, veranderingen voor te stellen en me te verzetten tegen wat ik voel als de tirannieën van het sociale leven op een bepaald niveau.

Geld Praat. Het begint met geruchten over carrières en medeplichtigheid en spreekt over de tragedies en triomfen van ons sociale leven.

Ik denk dat ik taalvaardigheden heb ontwikkeld om met bedreigingen om te gaan. Het is het meisje ding om te doen-je weet wel, in plaats van het trekken van een pistool.

Alle roddels en gekte worden een soort van duurzaam verhaal dat op zijn beurt geschiedenis kan worden. Het is eng.

Ik leef mijn leven, Ik koop geen levensstijl.