David Sheff beroemde citaten

Het hoopvolle deel daarvan is dat wanneer je die hulp hebt, je je beter zult voelen. Het maakt dit nog steeds niet makkelijk. Niets maakt dit gemakkelijk, maar je kunt betere beslissingen nemen.

Iedereen die het heeft meegemaakt, of degenen die het nu meemaken, weet dat de zorg voor een verslaafde net zo complex en beladen en slopend is als verslaving zelf.

Als je het idee onderschrijft dat verslaving een ziekte is, is het verrassend om te zien hoeveel van deze kinderen - paranoïde, angstig, gekneusd, trillend, verdord, in sommige gevallen psychotisch - ernstig ziek zijn en langzaam sterven. We zouden zo ' n scène Nooit toestaan als deze kinderen een andere ziekte hadden. Ze zouden in een ziekenhuis liggen, niet op straat.

Toen ik mijn willekeurige en ruwe woorden in zinnen veranderde, zinnen in alinea 's en alinea' s in hoofdstukken, verscheen er een schijn van orde en gezond verstand waar er alleen chaos en krankzinnigheid was geweest.

Ik heb het niet veroorzaakt. Ik kan het niet beheersen. Ik kan het niet genezen.

Voor eens en altijd moeten mensen begrijpen dat verslaving een ziekte is. Het is van cruciaal belang als we verslaving effectief gaan voorkomen en behandelen. Accepteren dat verslaving een ziekte is, zal onze benadering van openbaar beleid, onderzoek, verzekeringen en criminaliteit veranderen; het zal veranderen hoe we ons voelen over verslaafden en hoe zij zich voelen over zichzelf. Er is nog een essentiële reden waarom we moeten begrijpen dat verslaving een ziekte is en niet alleen slecht gedrag: we straffen slecht gedrag. Wij behandelen ziekte.

Waar je ook bent, waar je ook bent, Zoek de waarheid, streef naar het mooie, bereik het goede.

Dit stigma in verband met drugsgebruik-de overtuiging dat slechte kinderen gebruiken, goede kinderen niet, en mensen met een volledige verslaving zijn zwak, losbandig en zielig-heeft bijgedragen aan de escalatie van het gebruik en heeft de behandeling meer belemmerd dan enige andere factor.

Samen met de vreugde van het ouderschap, met elk kind komt een doordringende kwetsbaarheid. Het is tegelijkertijd subliem en angstaanjagend.

We ontkennen de ernst van het probleem van onze geliefde niet omdat we naïef zijn, maar omdat we het niet kunnen weten.

Een alcoholist zal je portemonnee stelen en tegen je liegen. Een drugsverslaafde steelt je portemonnee en helpt je er vervolgens naar te zoeken.

Een wereld van tegenstellingen, waarin alles grijs is en bijna niets zwart-wit.

In mijn ergste geval was ik zelfs boos op Nic omdat een verslaafde, tenminste als hij high is, een momentane rust heeft van zijn lijden. Er is geen soortgelijke verlichting voor ouders of kinderen of echtgenoten of echtgenotes of anderen die van hen houden.

Door de drugsverslaving van Nic heb ik geleerd dat ouders bijna alles kunnen verdragen....Ik schok mezelf met mijn vermogen om dingen te rationaliseren en te tolereren die eens ondenkbaar waren. De rationalisaties escalate....It het is alleen marihuana. Hij wordt alleen high in het weekend. Hij gebruikt tenminste geen harddrugs....

Hier is een notitie voor de ouders van verslaafde kinderen: kies je muziek zorgvuldig...Er zijn miljoenen verraderlijke momenten.

Ik raak gewend aan een overweldigende, slijpende mix van woede en zorgen...

Hoe kunnen beide Nic ' s, de liefdevolle en attente en edelmoedige, en de zelf-geobsedeerde en zelfvernietigende, dezelfde persoon zijn?

Waarom helpt het om verhalen van anderen te lezen? Het is niet alleen dat ellende van gezelschap houdt, omdat (ik heb geleerd) ellende te egocentrisch is om veel gezelschap te willen. De ervaringen van anderen hielpen bij mijn emotionele strijd...

Ik weet niet zeker of ik 'functionele' gezinnen ken, of functioneel een gezin betekent zonder moeilijke tijden en leden die niet een volledig scala aan problemen hebben.

Hoe onschuldig we zijn aan onze fouten en hoe verantwoordelijk we ervoor zijn.