Shelby Steele beroemde citaten

Het is tijd voor zwarten om de verschuiving te beginnen van een oorlogstijd naar een vredestijd identiteit, van vechten voor kansen naar het grijpen ervan.

Te vaak is het resultaat van positieve actie een kunstmatige diversiteit geweest die de schijn geeft van gelijkheid tussen zwarten en blanken die in de werkelijkheid nog niet is bereikt...Voorkeuren hebben de neiging om de ene vorm van discriminatie met de andere aan te vallen...Positieve actie moedigt een slachtoffergerichte identiteit aan en stuurt de boodschap dat er meer kracht is in ons lijden in het verleden dan in onze huidige prestaties.

Kansen volgen op strijd. Het volgt op inspanning. Het volgt op hard werken. Het komt niet eerder.

Omdat het sociale slachtoffer door de samenleving is onderdrukt, komt hij tot het gevoel dat zijn individuele leven meer zal worden verbeterd door veranderingen in de samenleving dan door zijn eigen initiatief. Zonder het te beseffen, maakt hij de samenleving in plaats van zichzelf tot de agent van verandering. De kracht die hij vindt in zijn slachtofferschap kan hem leiden tot collectieve actie tegen de samenleving, maar het moedigt ook passiviteit aan binnen de sfeer van zijn persoonlijke leven.

Een zwarte conservatief is een zwarte die het niet eens is met de slachtofferverklaring van het zwarte lot.

Het beloofde land garandeert niets. Het is slechts een kans, geen bevrijding.

Het belangrijkste is dat [onderzoek naar positieve actie] volledig heeft nagelaten aan te tonen dat positieve actie ooit de academische kloof tussen minderheden en blanken sluit. En als dit niet lukt, slaagt positieve actie er ook niet in om zwarten te helpen echte gelijkheid met blanken te bereiken - waarvan de ultieme maatstaf gelijkheid in vaardigheden en individuele competentie is. Zonder deze onderliggende gelijkheid kan er nooit echte gelijkheid zijn in werkgelegenheid, inkomensniveaus, tarieven van huiseigendom, onderwijsprestaties en de rest.

Vrijheid draagt altijd een bewijslast, werpt ons altijd terug op onszelf.

Elke progressieve onderwijs rage van de afgelopen dertig jaar heeft arme zwarte kinderen gekwetst.

Een deel van onze identiteit is het idee dat racisme er nog steeds is en dat we er kwetsbaar voor zijn. De vraag is: hoe kwetsbaar?'Met andere woorden, is het echt een probleem voor ons, of is het slechts een klein ding. Hoe beoordeel je racisme in Amerika op een schaal van 1 tot 10? Mijn vermoeden is dat de meeste zwarten het een beetje overschatten. Niet om te zeggen dat het er niet is, maar we overschatten het omdat deze maskering deel uitmaakt van onze relatie met de grotere samenleving. Zo houden we blanken aan de haak. We houden ze verplicht,en we houden onszelf recht. Er is een stimulans, zie je, om het een beetje op te blazen.

Ik besloot als individu te leven en naarmate ik ouder werd, en meer dacht, en meer las en meer ervoer, werden mijn opvattingen conservatiever. Maar mijn fractie is liberaal. Niet alleen dat, ze zeggen: 'als je niet liberaal bent en geen Democraat, ben je niet zwart. Als je conservatief bent, ben je een uitverkorene.'Hier leef ik dan met zo' n druk op mijn individualiteit.

Mijn ervaring in het leven vertelt me dat de waarden die nu worden bestempeld als 'conservatief' de enige manier zijn waarop zwarten vooruit kunnen komen.

Ik zou graag zien dat wij, als zwarten, op de plaats komen waar we zeggen: 'Ik ga geen racegames met jullie spelen. Hier ben ik. Dit is wie ik ben. Neem het of laat het.'

Liberalisme is een moreel vaccin geworden dat mensen immuniseert tegen stigmatisering.

Hoe volbracht we ook zijn, elke kleine blanke kan naar boven komen en zeggen: 'Nou, je zou hier niet zijn, als er geen positieve actie was geweest."Je legt de macht in de handen van blanken, en dan gebruiken ze het tegen je. Het is een trick bag.

Ik ga geen racistisch spel spelen. Met mij ontmoet je een man genaamd Shelby Steele, en je zult me als individu moeten leren kennen. De kleur van mijn huid zal je niets vertellen. Ik denk dat er meer en meer van dat in Amerika.

Mijn eerlijke mening is dat zwarten veel harder moeten vechten voor hun individualiteit dan blanken.

Barack Obama en Hillary Clinton, beide goede liberalen, streefden naar macht door hun kandidaturen aan te bieden als kansen voor Amerikanen om hun onschuld van het verleden van de natie te documenteren.

Alle politici gaan zich tot op zekere hoogte maskeren om zich weg te presenteren waarvan ze denken dat ze stemmen zullen krijgen. Wat anders is in het geval van Obama is dat hij een raciaal masker draagt, dit 'onderhandelaar' s ' masker, en ik denk heel effectief, waardoor hij blanken het voordeel van de twijfel geeft. Hij zegt in wezen: 'Ik ga ervan uit dat je geen racist bent, als je mijn race niet tegen me houdt. Dus zijn masker is duidelijk raciaal.

Ik groeide op tijdens segregatie in een volledig zwarte gesegregeerde buurt met gesegregeerde scholen, enzovoort. Ik ben opgevoed door een grote vader, mijn held, die ik zeer bewonderde. Dus ik heb nooit echt angst gehad zoals iemand als Obama dat zou hebben gedaan. Als hij alleen over straat loopt, omdat niemand weet wie zijn moeder is, gaan ze hem gewoon als een zwarte man zien.

Ik ben opgegroeid in een volledig zwarte wereld. In die tijd, als een blanke vrouw met een zwarte man trouwde, leefde ze als een zwarte vrouw, en dat was nog maar het einde. Ik heb niet het gevoel dat ik bi-raciaal ben. Ik heb er geen verband mee. Mensen komen vaak naar me toe en denken dat ik er een connectie mee Heb, en ik laat ze in de steek omdat ik dat echt niet doe.

Mijn probleem met Obama is dat hij geen nieuw paradigma is; hij is een oud paradigma. Een nieuw paradigma zou iemand zijn als Harold Ford [voormalig democratisch congreslid uit Tennessee] of Michael Steele [voormalig Republikeinse luitenant-gouverneur van Maryland], geen familie, die zich allebei als individuen presenteren en geen masker lijken te dragen. Ze 'onderhandelen' niet; ze 'dagen' niet uit. Dus ik zie ze als vers en als bewijs van wat ik hoop een nieuwe trend te zijn.

Als je een minderheid bent, is het belangrijk dat je legale manieren hebt om jezelf te verdedigen in de samenleving waarin je leeft.

Wat ik ook doe, ik probeer goed te schrijven. Ik probeer de lezer een mooi, schoon, goed geschreven oppervlak te geven, waar het schrijven transparant is. Het duurt waarschijnlijk langer om dingen te schrijven, maar het is erg belangrijk voor mij dat het schrijven zelf goed is.

Barack Obama ' s strategie is om zo snel mogelijk weg te komen van alles wat met ras te maken heeft. Zijn angst is dat dat een doos van Pandora zou kunnen openen.