Anzia Yezierska beroemde citaten

Als ik pas begin te lezen, vergeet ik dat ik op deze wereld ben. Het tilt me op vleugels met hoge gedachten.

Zonder begrip zou de immigrant voor altijd gesloten blijven - een vreemdeling in Amerika. Totdat Amerika het hart kan loslaten en de hand van de immigrant kan trainen, zou hij voor altijd op zichzelf teruggedreven blijven, gecorrodieerd door de rijkdom van de ongebruikte gaven in zijn ziel.

Ik proefde het brood en de wijn van gelijkheid.

Wee mij! Bitter ben ik! Want wat is mijn leven? Waarom verdronk het schip me niet voordat ik naar Amerika kwam?

Als een van de domme, stemloze mensen spreek ik. Een van de miljoenen immigranten die hun hart aan uw poorten slaan voor een adem van begrip.

Ik ben een van de miljoenen immigrantenkinderen, kinderen van eenzaamheid, die dwalen tussen werelden die tegelijkertijd te oud en te nieuw zijn om in te leven.

Hoewel mijn vader arm was en niets had, was de Thora, de poëzie van de profeten, zijn dagelijks brood.

In Amerika neemt geld de plaats in van God.

De wetenschap heeft metaalschroot gered en zelfs vitaminen en waardevolle oliën in afval gevonden, maar oude mensen worden buitensporig verspild.

Dit vuur in mij, het is niet alleen de honger van een vrouw naar een man - het is de honger van al mijn mensen achter mij, van alle leeftijden, naar licht, naar het hogere leven!

Arme mensen die net als ik aan armoede waren ontsnapt, vreesden het, haatten het en vluchtten er hun hele leven voor. Degenen die rijk geboren waren, konden het zich veroorloven erdoor geraakt te worden.

Zoals alle mensen die niets hebben, leefde ik van dromen.

Eindelijk kwam ik naar de universiteit. Ik haastte me ernaar met de uitgestrekte armen van de pijnlijke honger van de jeugd om te geven en te nemen van het diepste en hoogste van het leven, en ik kwam tegen de stevige muur van de goed gevoede, goed geklede wereld-de ijskoude witgekalkte muur van reinheid. ... Hoe ik kneep, schraapte en verhongerde, om genoeg te sparen om naar de universiteit te komen! Elke cent van het collegegeld dat ik betaalde was druppels zweet en bloed van onderbetaald waswerk. En wat heb ik ervoor gekregen? Een verpletterde geest, een gebroken hart, een prikkelend gevoel van armoede dat ik nog nooit eerder heb gevoeld.

De enige compensatie voor de kunstenaar is de kans om hongerige harten te voeden.

De wereld is een wiel dat altijd draait.

Armoede was een sieraad voor een geleerde man als een rood lint op een wit paard.

Een man is vrij om zo hoog te gaan als hij kan bereiken; maar ik, met al mijn stijl en pep, kan een man niet mijn gelijke krijgen omdat een meisje altijd wordt beoordeeld door haar moeder.

Ik heb de schaamte van moeder gedragen terwijl je haar kocht met een cadeau en een traktatie hier en daar. God weet hoe hard ik geprobeerd heb haar te beschaven om niet te hoeven blozen van schaamte als ik haar overal mee naartoe neem. Ik kleedde haar in de meest stijlvolle Parijse modellen, maar Delancey Street steekt uit van elke centimeter van haar. Als ze haar mond opendoet, ben ik klaar. Jullie jongens hadden jullie kans om op te stijgen in de wereld omdat een man vrij is om zo hoog te gaan als hij kan bereiken; maar ik, met al mijn stijl en pep, kan een man niet mijn gelijke krijgen omdat een meisje altijd wordt beoordeeld door haar moeder.

Degenen die hoog waren, dalen laag, en degenen die laag waren, stijgen hoger.

Het echte werk creëert zijn eigen poëzie.

Ik was zo geobsedeerd en verteerd door mijn grieven dat ik niet van mezelf kon wegkomen en de dingen in het licht kon uitdenken. Ik was in de greep van dat verblindende, vernietigende, verschrikkelijke ding-rechtvaardige verontwaardiging.

Als ik hem nooit had ontmoet, had ik hem gedroomd.

Geef een bedelaar een dubbeltje en hij zal je zegenen. Geef hem een dollar en hij zal je vervloeken voor het achterhouden van de rest van je fortuin. Armoede is een zak met een gat aan de onderkant.

De kracht die gras laat groeien, fruit laat rijpen en de vogel in de vlucht leidt, zit in ons allemaal.