Marilyn Hacker beroemde citaten

Ik woonde vier jaar in het studio-appartement dat ik kocht voordat ik het in 1989 kocht, dus ik was er al in. Ik ben er in 1985 begonnen, dus ik heb sindsdien hetzelfde adres en telefoonnummer.

Je bent bijna niet vrij, als je een groep afgestudeerde studenten onderwijst, om vrienden te worden met een van hen. Ik bedoel niets erotisch geladen, alleen een vriendschap.

Ik ben al sinds mijn tienerjaren een doorgewinterde lezer van literaire tijdschriften. Er zijn altijd ontdekkingen. Je zit in je luie stoel te lezen; Je beseft dat je vier keer een verhaal of een groep gedichten hebt gelezen, en weet je, ja, Ik wil verder gaan met deze schrijver.

Als docent ben je min of meer verplicht om aan alles evenveel aandacht te besteden. Dat kan je vermoeien.

Soms ontvingen we - en ik las-200 manuscripten per week. Sommigen van hen waren geweldig, sommigen waren verschrikkelijk; de meesten waren middelmatig. Het was als de geschenken van de goede en slechte feeën.

Gemeenschap betekent dat mensen hier tijd samen doorbrengen, en ik denk niet dat dat echt zo is.

Ik weet niet of een gedicht er is om iets te ontwikkelen. Ik denk dat het er voor zichzelf is, voor wat de lezer erin vindt.

Ik denk niet dat het toevallig is dat ik voor het eerst werd aangetrokken tot het vertalen van twee Franse vrouwelijke dichters.

Ik probeer elke dag te schrijven. Dat doe ik hier veel beter dan als ik les geef. Ik herschrijf altijd, meestal vrij dichtbij, dat wil zeggen eerste ontwerp, leg het dan 24 uur opzij en dan meer ontwerpen.

Ik vraag me af wat het betekent over de Amerikaanse literaire cultuur en de overdracht ervan als ik denk aan het aantal Amerikaanse dichters die hun brood verdienen met het onderwijzen van creatief schrijven aan universiteiten. Dat heb ik zelf gedaan.

Ik ben verslaafd aan e - mail, maar anders dan dat, zijn er praktische dingen-in staat zijn om een boek te kopen op het internet dat je niet kunt vinden in uw lokale boekhandel. Dit kan een levenslijn zijn als je verder van de bronnen woont.

Mijn moeder kreeg te horen dat ze niet naar de medische school kon gaan omdat ze een vrouw en een Jood was. Dus werd ze lerares in het openbare schoolstelsel van New York City.

Parijs is een prachtige stad. Ik kan niet zeggen dat ik tot een bijzonder Engelstalige gemeenschap behoor.

Poëzie lijkt te zijn geëlimineerd als een literair genre, en in plaats daarvan geïnstalleerd, als een soort spirituele aerobe oefening niemand hoeft het te lezen, maar iedereen kan het doen.

Vrouwen houden van een ziek kind of een gezond dier; een man die beide jeukt als een incubus.

Hield je goed van wat je al snel verliet? Kom naar huis en neem me in je armen en neem deze buikpijn, hoofdpijn, hartzeer weg. Nooit zo vol, nooit was ik zo volkomen beroofd. De winteravonden drijven donker naar het raam. Geen enkel werk zal u doen keren, waar gij zijt, in uw dag, of ontwaken uit uw nacht naar mij. Het enige geschenk dat ik heb om te houden of te geven is wat ik heb gehuild, sluizen laten vallen om te rouwen voor de dode kansen, voor het einde van jong zijn, voor iedereen die ik liefhad die echt stierf. Ik dronk ons een jaar uit in pekel in plaats van honing uit de seizoenen van je tong.

Er is een manier waarop al het schrijven met elkaar verbonden is. In een tweede taal kan een workshop bijvoorbeeld het gebruik van de woordenschat die ze aan het verwerven zijn, door de studenten vrijmaken.

De dubbelzinnigheden van taal, zowel in termen van woordenschat als syntaxis, zijn fascinerend: hoe belangrijk connotatie is, wat verloren gaat en wat wordt gewonnen in de taalkundige overgang.

De vrouwelijke dichter moet ofwel een seksloze, teruggetrokken excentrieke zijn, met niets te zeggen specifiek tegen vrouwen, of een briljante, tragische, gemartelde zelfmoord.

Goed schrijven geeft energie, waar het ook om gaat.

Wie mag kiezen welke strijd haar neerhaalt?

ik ben afwisselend briljant en dom-en slapeloos: bed is gewoon een moeras om in te rollen.

Hield je goed van wat je al snel verliet? Kom naar huis en neem me in je armen en neem deze buikpijn, hoofdpijn, hartzeer weg.

Je bent mij overkomen. Je was zo diep van binnen als ik ooit ben geweest. Je zat in me als mijn pols.

Er is iets heel bevredigends aan het midden van iets zitten.

Iedereen denkt dat ze een gedichtenboek of een roman gaan schrijven.

Van de afzonderlijke gedichten zijn sommige meer lyrisch en sommige meer beschrijvend of verhalend. Elk gedicht is in een moment vastgelegd. Al die momenten die samen geschreven of gelezen worden, nemen de beweging en architectuur van een verhaal aan.

Ik heb genezing ervaren door de poëzie van andere schrijvers, maar er is geen manier waarop ik kan gaan zitten om te schrijven in de hoop dat een gedicht genezingspotentieel zal hebben. Als ik dat doe, schrijf ik een slecht gedicht.

Ik begon mijn werk naar tijdschriften te sturen toen ik 26 was, wat gewoon een kwestie was van wanneer ik de moed had. Het waren voornamelijk dagboeken die ik de afgelopen zes of zeven jaar had gelezen.

Gezien de devaluatie van literatuur en van de studie van vreemde talen per se in de Verenigde Staten, evenals het overwicht van theorie boven tekst in graduate literatuurstudies, houden creatieve schrijfprogramma ' s literatuurcursussen bevolkt.

Het is duidelijk dat als de student niet langer een student is, de mogelijkheden van relaties worden vergroot.

Ik werkte op allerlei soorten banen, meestal commerciële redactie.

Met of ondanks onze littekens blijven we in leven.

De aantrekkingskracht tussen geluid en syntaxis creëert een soort muzikale spanning in de taal die mij interesseert.

Het fenomeen van universitaire creatieve schrijfprogramma ' s bestaat niet in Frankrijk. Het hele idee wordt beschouwd als een nieuwigheid, of een eigenaardigheid.

Het plezier dat ik heb in het schrijven, maakt me geïnteresseerd in het schrijven van een gedicht. Het is geen verklaring over wat ik denk dat iemand anders zou moeten doen. Voor mij is het een interessante spanning tussen interieur en exterieur.

Misschien is het eerst en vooral de uitdaging om wat ik als lezer vind te nemen en er een gedicht van te maken dat in de eerste plaats een plausibel gedicht in het Engels moet zijn.

Vertaling Laat me kijken hoe een gedicht op een andere manier wordt samengesteld, zonder de persoonlijke investering van het gedicht dat ik zelf schrijf, maar even nauwkeurig technisch.

Wanneer je met name poëzie vertaalt, ben je verplicht om te kijken naar hoe de schrijver met wie je werkt woorden, zinnen, zinnen samenbrengt, de drievoudige spanning tussen de versregel, de syntaxis en de zin.

Vertalen is een interessant andere manier om betrokken te zijn bij zowel poëzie als bij de taal waarin ik veel van de tijd heb geleefd. Ik denk dat de twee elkaar voeden.

Ik denk dat er iets is aan naar een stad komen om te werken dat je er op een andere manier mee in contact brengt.