Edward Steichen beroemde citaten

Toen ik voor het eerst geïnteresseerd raakte in fotografie, dacht ik dat het de hele kaas was. Mijn idee was om het te laten erkennen als een van de Schone Kunsten. Vandaag geef ik daar geen moer om. De missie van fotografie is om de mens aan de mens uit te leggen en ieder aan zichzelf.

Een portret wordt niet in de camera gemaakt, maar aan weerszijden ervan.

Fotografie legt het scala aan gevoelens vast die op het menselijk gezicht zijn geschreven, de schoonheid van de aarde en de hemel die de mens heeft geërfd, en de rijkdom en verwarring die de mens heeft gecreëerd. Het is een belangrijke kracht in het uitleggen van de mens aan de mens.

Fotografie is een medium van formidabele tegenstellingen. Het is zowel belachelijk gemakkelijk als bijna onmogelijk moeilijk. Het is gemakkelijk omdat de technische rudimenten gemakkelijk door iedereen kunnen worden beheerst met een paar eenvoudige instructies. Het is moeilijk omdat, terwijl de kunstenaar die in een ander medium werkt, begint met een leeg oppervlak en geleidelijk zijn conceptie tot stand brengt, de fotograaf de enige beeldmaker is die begint met het voltooide beeld. Zijn emoties, zijn kennis en zijn aangeboren talent worden in beeld gebracht en vastgelegd op het moment dat de sluiter van zijn camera is gesloten.

Fotografie is een belangrijke kracht in het uitleggen van mens aan mens.

Elke andere kunstenaar begint met een leeg doek, een stuk papier de fotograaf begint met het eindproduct.

Geen enkele fotograaf is zo goed als de eenvoudigste camera.

Wanneer die sluiter klikt, is alles wat daarna kan worden gedaan niet de moeite waard om te overwegen.

De missie van fotografie is om de mens aan de mens uit te leggen en ieder aan zichzelf. En dat is het meest gecompliceerde op aarde.

Zodra je echt dingen begint te zien, dan begin je echt dingen te voelen.

Fotografie legt het scala aan gevoelens vast die op het menselijk gezicht zijn geschreven.

Je weet wel... dat een lege muur een afschuwelijk ding is om naar te kijken... De muur van een museum - een doek - een stuk film - of een man die voor een schrijfmachine zit. Dan begin je iets te doen - dat vage ding dat schepping wordt genoemd. Het begin raakt ontzag in je.

Het gebruik van de term kunstmedium is op zijn zachtst gezegd misleidend, want het is de kunstenaar die een kunstwerk creëert, niet het medium. Het is de kunstenaar in de fotografie die vorm geeft aan inhoud door een distillatie van ideeën, gedachte, ervaring, inzicht en begrip.

De jongen en het meisje gaan hand in hand door een weide; de moeder die haar baby wast; de zoete eenvoudige dingen in het leven. We zijn ze bijna uit het oog verloren. Aan de ene kant intellectualiseren we alles te veel; aan de andere kant zijn we te veel gemachineerd. We kunnen het gevaar van de atoombom begrijpen, maar het gevaar dat we de zin van het leven verkeerd begrijpen is veel ernstiger.

Er kan een dag komen... machines die alleen maar moeten worden opgerold en over heuvels en dalen, door velden en weiden, door kabbelende beekjes en schaduwrijke bossen moeten zwerven - kortom, een machine die zijn onderwerp discriminerend zal selecteren en door middel van een bekwame opstelling van veren en schroeven zijn motief zal samenstellen, de plaat blootlegt, ontwikkelt, print, en zelfs het resultaat van zijn excursie zal monteren en inlijsten, zodat er niets anders voor ons zal zijn dan het naar de tentoonstelling van de Royal Photographic Society te sturen en dankbaar de 'Royal Medal'te ontvangen.

Om goede foto ' s te maken, iets uit te drukken, iets bij te dragen aan de wereld waarin hij leeft, en iets bij te dragen aan de kunst van de fotografie naast imitaties van de beste fotografen op de markt van vandaag, dat is basisopleiding, het begrijpen van het zelf.

Een foto zegt meer dan duizend woorden, op voorwaarde dat het vergezeld gaat van slechts tien woorden.

De precisie van hisskill plaatst zijn werk buiten het voorlopige en experimentele stadium. Hij zoekt en verkent voortdurend zowel zichzelf als zijn omgeving. en in deze verkenning van het rijk van plaatsen, mensen en dingen, contrasten en relaties, heeft Callahan geen respect voor conventionele technische formule of code. Zijn delicate gevoel voor patronen is een integraal onderdeel van zijn fotografie en niet een ding op zich.

Het is een fout die veel kunstenaars gemeen hebben, die alleen maar proberen fouten te vermijden, terwijl al onze inspanningen moeten zijn om positief en belangrijk werk te creëren. Beter positief en belangrijk met fouten en mislukkingen dan perfecte middelmatigheid.

Kunst omwille van de kunst is dood, als het ooit heeft geleefd.

De jongen en het meisje gaan hand in hand door een weide; de moeder die haar baby wast; de zoete eenvoudige dingen in het leven. We zijn ze bijna uit het oog verloren.

Er is maar één optimist. Hij is hier sinds de mens op deze aarde is, en dat is de mens zelf. Als we niet zo ' n prachtig optimisme hadden gehad om ons door al deze dingen heen te dragen, zouden we hier niet zijn. We hebben het overleefd op ons optimisme.

Elke tien jaar moet een man zichzelf een goede schop in de broek geven.

Een goede daguerreotype was net zo ' n perfecte foto als ooit gemaakt werd.

Ik wist natuurlijk dat bomen en planten wortels, stengels, schors, takken en bladeren hadden die naar het licht reikten. Maar ik kwam tot het besef dat de echte tovenaar het licht zelf was.

Ik kwam tot het besef dat de echte tovenaar het licht zelf was...