Jennifer Weiner beroemde citaten

Scheiden is niet zo ' n tragedie. Een tragedie is in een ongelukkig huwelijk blijven, je kinderen de verkeerde dingen over liefde leren. Niemand is ooit gestorven aan een scheiding.

Ik heb veel geleerd dit jaar.. Ik heb geleerd dat dingen niet altijd veranderen zoals je had gepland, of zoals je denkt dat ze zouden moeten. En ik heb geleerd dat er dingen misgaan die niet altijd worden opgelost of weer in elkaar worden gezet zoals ze voorheen waren. Ik heb geleerd dat sommige gebroken dingen gebroken blijven, en ik heb geleerd dat je slechte tijden kunt doorstaan en naar betere kunt blijven zoeken, zolang je mensen hebt die van je houden.

Je moet je zorgen maken over de staat van je ziel, niet over de staat van je bankrekening.

Soms is het ergste wat je overkomt, het ding waarvan je denkt dat je het niet kunt. survive...it dat maakt je beter dan vroeger.

Hij hield van me. Hij hield van me, maar hij houdt niet meer van me, en het is niet het einde van de wereld.

Vertel het verhaal dat in je hart groeit, de personages die je niet uit je hoofd kunt houden, het verhaal dat je aanspreekt, dat in je hoofd opduikt tijdens je dagelijkse woon-werkverkeer, dat je ' s ochtends wakker maakt.

Het verschil tussen mensen die geloven dat ze boeken in zich hebben en degenen die daadwerkelijk boeken schrijven, is pure doorzettingsvermogen - het vermogen om jezelf elke dag aan je vak te laten werken - het geloof, zelfs in het gezicht van obstakels, dat je iets hebt dat de moeite waard is om te zeggen.

Als je iets hard genoeg wenst, leren de sprookjes ons, kun je het uiteindelijk krijgen. Maar het is bijna nooit zoals je dacht dat het zou zijn, en de eindes zijn niet altijd gelukkig.

Lees alles. Lees fictie en non-fictie, lees hete bestsellers en de klassiekers die je nooit hebt gezien op de universiteit.

Ik heb geleerd dat sommige gebroken dingen gebroken blijven, en ik heb geleerd dat je slechte tijden kunt doorstaan en naar betere kunt blijven zoeken, zolang je mensen hebt die van je houden.

Ik zal van mezelf en mijn lichaam houden voor wat het kan doen - omdat het sterk genoeg is om op te tillen, te lopen, een heuvel op te fietsen, de mensen van wie ik hou te omarmen en hen volledig vast te houden, en een nieuw leven te koesteren. Ik zal van mezelf houden omdat ik sterk ben. Omdat ik niet-zal-breken.

Dit is zoveel moeilijker dan ik ooit had gedacht...want het ding is, zelfs als je gewoon parttime werkt, zal je baas een hele week werk verwachten, hoe begripvol ze ook is. Dat is gewoon de aard van de werkende wereld-dingen moeten gedaan worden, baby ' s of niet. En als je bent zoals ik-als je bent zoals elke vrouw die het ooit goed heeft gedaan op school en het goed heeft gedaan op haar werk-wil je een baas niet teleurstellen. En je wilt een goede baan te doen verhogen van uw baby...It 's not like you think it' s going to be

Ze dacht aan hoe het zou zijn om op te groeien zonder de enige zekerheid dat elke baby bedroefd is - als ik gekwetst of koud of bang ben, zal iemand komen en voor me zorgen - en hoe die afwezigheid je zou kunnen vervormen zodat je zou uithalen naar de mensen van wie je hield, ze wegjagen terwijl je ze alleen maar dichterbij wilde trekken.

Ik krijg echt sterren en tong gebonden als ik in de buurt van andere schrijvers en het gesprek heeft de neiging niet goed te gaan.

Ik geloof ook dat als je echt een schrijver bent, je zult schrijven, en dat niemand je kan stoppen.

Je gaat vooruit omdat dat de manier is waarop het werkt; dat is de enige plek waar je naartoe kunt gaan.

Oké, dacht ik. Hier ben je. Je bent hier. En je gaat vooruit omdat dat de manier is waarop het werkt; dat is de enige plaats waar je naartoe kunt gaan. Je blijft doorgaan totdat het stopt met pijn doen, of totdat je nieuwe dingen vindt die je erger pijn doen, denk ik. En dat is de menselijke conditie, ieder van ons die voortsleept in onze eigen persoonlijke ellende, want dat is de manier waarop het is. Omdat, denk ik, God ons geen keuze gaf. Je wordt volwassen, herinnerde ik me dat Abigail het me vertelde. Je leert.

Ik kan een melodie met drie noten dragen. Zodra ik buiten dat bereik ben, zit ik in de problemen.

Elke moeder die ik ooit heb ontmoet, vrijwel zonder uitzondering, doet het beste werk dat ze ooit kan doen.

God schenk me de sereniteit om de dingen te accepteren die ik niet kan veranderen, de moed om de dingen te veranderen die ik wel kan, en het geduld om mijn schoonmoeder niet te wurgen, haar in kleine stukjes te hakken en ze in een riool te dumpen.

Het condoom is gebroken. Ik weet hoe stom dat klinkt. Het is de reproductieve versie van de hond at mijn huiswerk op.

Wat ik dit jaar geleerd heb is dat het leven moeilijk is...Goede mensen sterven zonder reden. Kleine kinderen worden ziek. De mensen die verondersteld worden van je te houden, gaan uiteindelijk weg.

Nou, je kunt niet controleren wat ze doen, maar je kunt controleren hoe je erop reageert of je het toestaat je gek te maken, of al je gedachten in beslag neemt, of dat je opmerkt wat ze doen, erover nadenkt en een bewuste beslissing neemt over hoeveel je het je laat beïnvloeden

Ik wil in een wereld leven waarin mensen worden beoordeeld op wie ze zijn in plaats van op welke maat ze dragen.

Misschien was liefde hoe dan ook een mythe, een brouwsel van hormonen en fantasie, de manier van de evolutie om mannen en vrouwen lang genoeg bij elkaar te krijgen om zich voort te planten,terug in de tijd dat meisjes zwanger werden op twaalfjarige leeftijd, zwanger waren of borstvoeding gaven voor de volgende twintig jaar, en dood waren aan de pest op veertigjarige leeftijd.

Ik hou er niet van om boos te zijn over dingen. Ik ga liever met mijn dochter om en schrijf mijn kleine boeken.

Dingen gebeuren en je kunt ze niet ongelukkig maken. Je krijgt geen do-overs, je kunt de klok niet terugdraaien, en het enige dat je kunt veranderen, en het enige waar het goed aan doet om je zorgen over te maken, is hoe je ze je laat beïnvloeden.

Wanneer mensen met geld macht hebben over mensen met minder geld, heb je het potentieel voor uitbuiting.

Ik denk dat het een zeer oude en diepgewortelde dubbele standaard is die stelt dat wanneer een man over familie en gevoelens schrijft, Het literatuur is met een hoofdletter L, maar wanneer een vrouw dezelfde onderwerpen beschouwt, is het romantiek of een strandboek-kortom, het is iets dat de aandacht van een serieuze criticus onwaardig is.

Vrouwen zijn verreweg de grotere consumenten van fictie dan mannen, maar mannen zijn nog steeds ver weg hoe meer beoordeeld, hoe kritischer gewaardeerd, hoe meer gerespecteerd. Dat kan frustrerend worden.

Er is iets heel leuks aan het schrijven van iets op woensdag en het zien van het live worden uitgevoerd voor een studio publiek op dinsdag. Dat krijg je nooit echt met romans.

Mijn gevoel over mijn eigen werk is, Ik zou 'de Eneïde' kunnen schrijven en ze zouden het nog steeds chick lit of mommy lit of menopausal old hag lit moeten noemen.

Het is alsof een jonge vrouw het schrijft, dan is het chick lit. Het maakt ons niet uit of ze vampiers doodt of als Kinderjuf werkt of in Philadelphia woont. Het is chick lit, dus wat maakt het uit? Weet je wat we noemen wat mannen schrijven? Books.

Ik lees soms over auteurs die zeggen dat ze een perfect stille kamer nodig hebben die precies op 68 graden wordt onderhouden, met vuilniszakken die over de ramen zijn geplakt en een witte ruismachine in de hoek om te schrijven, en ik denk: 'Wie zijn deze mensen, en heeft een van hen kinderen?

Ik schrijf geen literaire fictie - ik schrijf boeken die vermakelijk zijn, maar ook, hoop ik, goed opgebouwd en doordacht en grappig zijn en dingen te zeggen hebben over mannen en vrouwen en gezinnen en kinderen en het leven in Amerika vandaag.

Karakter is karakter en stem is stem, wat zich mooi vertaalt van het schrijven van romans naar het schrijven van TV. Maar het proces is anders. Je hebt een schrijverskamer, mensen pitchen je grappen en je werkt samen.

Mensen zeggen dat ik niet goed ben in het schrijven over mannen. Mijn vader ging weg toen ik 16 was. Laat me met rust. Ik doe mijn best.

Mijn boekverkoop maakt 'echte schrijvers' mogelijk.

Ik heb niet de leiding over mijn leven.

Ik schreef mijn eerste boeken toen ik single was en toen trouwde ik en toen kreeg ik een kind en er gebeurden verschillende dingen in mijn leven.

Ik vraag me af of romans voor vrouwen werken omdat ze ons een veilige plek geven om over onze ish te praten.

Ik ging naar Princeton, ik studeerde vrouwenstudies.

Een romanschrijver zijn is moeilijk voor iedereen - man of vrouw. Je kunt je dagtaak niet opgeven.

Als je chick lit schrijft, en als je een New Yorker bent, en als je boek het onderwerp wordt van fascinatie voor de popcultuur, kan de krant je boek afwijzend en onwetend noemen. Als je romans schrijft, vergeet het dan. Je zult geluk hebben als ze je naam op de bestsellerlijst spellen.

Op dit moment gebruiken vrouwen surrogaten omdat ze niet zwanger kunnen zijn. Wat me zorgen baart is de mogelijkheid dat ze binnenkort surrogaten zullen gebruiken omdat ze niet zwanger willen zijn.

Als je thrillers of mysteries of horrorfictie schrijft of speculatieve fictie citeert, lezen Mannen je misschien, en de 'Times' merkt je misschien op.

Veel schrijvers verlangen stiekem naar artiesten. Je krijgt altijd de vraag' als je geen schrijver was'. Ik zou een back-up zanger zijn, om achterin te staan en te gaan als 'do, do, do.

Baby, " kreunde de man-Ted? Tad?- zoiets ... en verpletterde zijn lippen tegen de zijkant van haar nek, duwde haar gezicht tegen de muur van de wc-stal.

Als je alles krijgt wat je wilde, denk ik dat je misschien een beetje dankbaar moet zijn voor de mensen die je daar hebben gekregen... of ze nu dachten dat ze je op dat moment een plezier deden.

...denkend dat de wereld als een sinaasappel was, dat ik hem met mijn miniatuur kon opensplijten en een hele andere wereld kon vinden, de volwassen wereld, de geheimen onder de huid.