Cecelia Ahern beroemde citaten

Maar zelfs in haar lach ontbrak er iets. Ze leek nooit echt gelukkig te zijn; ze leek gewoon de tijd door te brengen terwijl ze op iets anders wachtte. Ze was het beu om alleen maar te bestaan; ze wilde leven.

Je moet niet proberen alles te stoppen. Soms moet je je ongemakkelijk voelen. Soms moet je kwetsbaar zijn voor mensen. Soms is het nodig omdat het allemaal deel van je is om naar het volgende deel van jezelf te gaan, de volgende dag.

...God leidt je daarheen en neemt je er doorheen.

Ik geloof in de magie van boeken. Ik geloof dat we gedurende bepaalde periodes in ons leven aangetrokken worden tot bepaalde boeken-of het nu gaat om een wandeling door de gangpaden van een boekhandel zonder enig idee wat het is dat we willen lezen en plotseling het meest perfecte, meest wonderbaarlijk geschikte boek vinden dat ons recht in het gezicht staart. Niet knipperen. Of een toevallige ontmoeting met een vreemde of vriend die een boek aanbeveelt waar we normaal nooit naar zouden reiken. Boeken hebben de mogelijkheid om hun eigen weg te vinden in ons leven.

Vaak als we ons realiseren hoe kostbaar die seconden zijn, is het te laat om ze te vangen omdat het moment voorbij is. We beseffen het te laat.

mensen die zeggen dat het een lang verhaal is, bedoelen dat het een stom kort verhaal is dat ze te beschaamd zijn en niet de moeite konden nemen om te vertellen

We hebben nog een lange weg te gaan om het perfecte paar te zijn, we leven zeker niet het sprookjeshuwelijk, hij doucht me niet met rozenblaadjes en vliegt me in het weekend naar Parijs, maar als ik mijn haar laat knippen, merkt hij het op. Als ik me verkleed om ' s avonds uit te gaan, complimenteert hij me. Als ik huil, veegt hij mijn tranen af. Als ik me eenzaam voel, voelt hij me geliefd. En wie heeft Parijs nodig, als je een knuffel kunt krijgen?

Hun plan was heel eenvoudig: de rest van hun leven bij elkaar blijven.

Je verdient iemand die van je houdt met elke hartslag, iemand die constant aan je denkt, iemand die elke minuut van elke dag doorbrengt met zich af te vragen wat je aan het doen bent, waar je bent, met wie je bent en of het goed met je gaat. Je hebt iemand nodig die je kan helpen je dromen te bereiken en je te beschermen tegen je angsten. Je hebt iemand nodig die je met respect behandelt, van elk deel van je houdt, vooral van je gebreken. Je zou met iemand moeten zijn die je gelukkig kan maken, echt gelukkig, dansen op de lucht gelukkig.

Wees niet bang om weer verliefd te worden. Open je hart en volg waar het je heen leidt...en denk eraan, schiet voor de maan.

Ik heb geleerd dat thuis geen plek is, het is een gevoel.

Ik geloof ook dat wanneer mensen door moeilijke situaties in het leven gaan... het zorgt ervoor dat ze veel meer zoeken. Ze zoeken het leven en zoeken hun ziel. Wanneer je zoekt, sta je plotseling veel meer open voor de wereld om je heen, voor de mogelijkheden, voor dingen waar je nooit eerder aan dacht. als je gelukkig bent, vraag je de wereld niet zo veel. Als je verloren bent, stel je alles in twijfel. De reden waarom het zo essentieel is voor menselijke zelfontdekking

Ons leven bestaat uit tijd; onze dagen worden gemeten in uren, ons loon wordt gemeten door die uren, onze kennis wordt gemeten door jaren. We nemen een paar korte minuten in onze drukke dag om een koffiepauze te hebben. We rennen terug naar onze bureaus, we kijken naar de klok, We leven volgens afspraken. En toch raakt je tijd uiteindelijk op en vraag je je in je hart af of die seconden, minuten, uren, dagen, weken, maanden, jaren en decennia op de best mogelijke manier werden besteed. Met andere woorden, als je iets kon veranderen, zou je dat dan doen?

soms hebben we alle lijm nodig die we kunnen krijgen, gewoon om onszelf bij elkaar te houden.

Op een nieuw begin. Op de achtervolging van...iets.

Er is een dunne lijn tussen liefde en haat.Liefde bevrijdt een ziel en in dezelfde adem kan het soms verstikken.

Vertraagt. Stop met alles te doen, nu, nu. Houd de mensen achter je voor alles wat je geeft, voel ze schoppen op je hielen, maar houd je tempo. Laat niemand je snelheid bepalen.

Tijd is kostbaarder dan goud, kostbaarder dan diamanten, kostbaarder dan olie of andere waardevolle schatten. Het is tijd waar we niet genoeg van hebben; het is tijd die de oorlog in ons hart veroorzaakt, en daarom moeten we die verstandig besteden.

Dat is het ding met lessen, je leert ze altijd als je ze niet verwacht of wilt.

Als je een glas of een bord op de grond laat vallen, maakt het een knallend geluid. Wanneer een raam breekt, een tafel breekt of een foto van de muur valt, maakt het geluid. Maar wat je hart betreft, als dat breekt, is het volledig stil... en je zou bijna willen dat er een geluid was om je af te leiden van de pijn.

Hoe meer je dingen probeert te vereenvoudigen, hoe ingewikkelder je ze maakt. Je creëert regels, bouwt muren, duwt mensen weg, liegt tegen jezelf en negeert ware gevoelens. Dat vereenvoudigt de zaken niet.

Is niet waar ik nog lang en gelukkig leef, of met wie. Het is het feit dat ik nog lang en gelukkig leef.

ach, doet het iemand pijn? Want als het niet zo is en je hebt het gekregen, zou ik zo snel stoppen met het een ding te noemen en ernaar beginnen te verwijzen als een geschenk.

Ze kon zich niet herinneren wanneer ze voor het laatst iemand omhelsde, echt iemand omhelsde.

Het leven heeft een manier om te krijgen wat het wil als het echt weet wat het wil.

Er zijn niet veel zekere dingen in het leven, maar één ding Weet ik zeker, is dat je te maken hebt met de gevolgen van je daden. Je moet een aantal dingen doorzetten.

Liefde was een van die gevoelens die je nooit kon beheersen.

Mensen vergeten dat ze opties hebben. En ze vergeten dat die dingen er niet echt toe doen. Ze moeten zich concentreren op wat ze hebben en niet op wat ze niet hebben. En trouwens, wensen en dromen betekent niet dat je je concentreert op wat je niet hebt, het is positief denken dat hoop en geloven aanmoedigt, niet zeuren en kreunen.

Vandaag hou ik meer van je dan ooit, morgen zal ik nog meer van je houden. Ik heb je meer nodig dan ooit, Ik wil je meer dan ooit.

het belangrijkste is niet hoe we eruit zien,maar de rol die we spelen in het leven van onze beste vriend.

het leven is als een schilderij. Een bizar, abstract schilderij. Je zou er naar kunnen kijken en denken dat alles wat het is, een waas is. En je zou je leven kunnen blijven leven, denkend dat alles wat het is, slechts een waas is. Maar als je er echt naar kijkt, het echt ziet, je erop concentreert en je verbeelding gebruikt, kan het leven zoveel meer worden. Het schilderij kan van de zee zijn, de lucht,mensen, gebouwen, een vlinder op een bloem, of iets anders dan de waas waarvan je ooit overtuigd was dat het was.

Je moet rijk zijn om gek te zijn, Hol. Je verstand verliezen is geen luxe voor de middenklasse.

Leven... Het is een groot en verschrikkelijk en kort en eindeloos ding. Niemand van ons komt er levend uit.

We raken allemaal af en toe verdwaald, soms door keuze, soms door krachten buiten onze controle. Wanneer we leren wat onze ziel moet leren, presenteert het pad zich. Soms zien we de uitweg, maar dwalen we ondanks onszelf verder en dieper; de angst, de woede of het verdriet beletten ons terug te keren. Soms zijn we liever verdwaald en dwalen, soms is het makkelijker. Soms vinden we onze eigen uitweg. Maar hoe dan ook, we zijn altijd gevonden.

"Wat is dat toch met mensen tegenwoordig?"hij sist... "In mijn tijd was er gewoon iets. Geen van deze analyses honderd keer over. Geen van deze college cursussen met mensen die afstuderen met een diploma in Whys en Hows en Becauses. Soms, liefje, moet je gewoon al die woorden vergeten en je inschrijven voor een kleine les genaamd 'Dank je.'"

Als onzichtbare mensen onzichtbaar voedsel eten, blaast onzichtbare wind dan onzichtbare bomen?

Herinneringen waren prima, maar je kon ze niet aanraken, ruiken of vasthouden. Ze waren nooit precies zoals het moment was, en ze vervaagden met de tijd.

Er is geen limiet aan wat je kunt dromen. Je verwacht het onverwachte, je gelooft in magie, in sprookjes en in mogelijkheden. Dan word je ouder en die onschuld wordt verbrijzeld en ergens onderweg staat de realiteit van het leven in de weg en word je geraakt door het besef dat je niet kunt zijn wat je wilde zijn, Je Moet Misschien genoegen nemen met een beetje minder.

Het vinden van iemand van wie je houdt en die van je houdt, is een geweldig, geweldig gevoel. Maar het vinden van een echte soulmate is een nog beter gevoel. Een zielsverwant is iemand die je begrijpt als geen ander, van je houdt als geen ander, er voor altijd voor je zal zijn, wat er ook gebeurt. Ze zeggen dat niets eeuwig duurt, maar ik geloof er vast in dat Voor sommigen de liefde voortleeft, zelfs nadat we weg zijn.

wat een luxe was het voor mensen om hun geliefden vast te houden wanneer ze maar wilden

Het is niet gemakkelijk om de goede tijden te herinneren.

Heb je ooit iets niet geweten, maar tegelijkertijd geweten?

Altijd een kanselier, altijd gelukkig, hij viel in een rivier en kwam er droog uit, met vis in zijn zakken.

Maar met je leven maak je een paar slechte beslissingen, krijg je een paar keer pech, wat dan ook, maar je moet doorgaan, toch?

Dit huis is niet meer van mij, maar de herinneringen wel; de herinneringen kunnen niet verkocht worden. Het gebouw dat mijn Once-upon-a-time dromen huisvestte, staat nu voor iemand anders, zoals het deed voor de mensen voor ons, en ik voel me blij om het los te laten. Gelukkig dat ik opnieuw kan beginnen, opnieuw, hoewel ik de littekens van vroeger draag. Het zijn wonden die genezen zijn.

Journalistieklessen leren ons dat men zich uit het verhaal moet halen om zonder vooroordelen te kunnen rapporteren, maar vaak moeten we in het verhaal zijn om het te begrijpen, te verbinden, het publiek te helpen identificeren of anders heeft het geen hart; het kan een robot zijn die het verhaal vertelt, voor iedereen die erom geeft.

Dit liefdesding wekte een groep sluimerende zintuigen in mijn lichaam waarvan ik niet eens wist dat ze bestonden.

Ik verloor mijn vader. Hij verloor zijn morgen en ik verloor alle morgen met hem. Je zou kunnen zeggen dat ik ze nu waardeer als ze komen. Ik wil ze zo goed mogelijk maken.

Nogmaals, ik weet niet helemaal waar ik naartoe ga Steph. Het lijkt erop dat ik om de paar jaar de stukjes van mijn leven opschep en helemaal opnieuw begin. Wat ik ook Doe of hoe hard ik ook probeer, ik kan niet de duizelingwekkende hoogten van geluk, succes en veiligheid bereiken, zoals zoveel mensen doen. En ik heb het niet over miljonair worden en nog lang en gelukkig leven. Ik bedoel gewoon het bereiken van een punt in mijn leven dat ik kan stoppen met wat ik doe, kijk om me heen, adem een zucht van opluchting, en denk dat ik ben waar ik nu wil zijn.

Is dat niet iets waar je des te Wijzer voor bent? Leeftijd heeft je iets geleerd. Het lijkt me dat je het grote geheim kent. Dat niemand weet wat er aan de hand is