Will Self beroemde citaten

Kijk niet terug totdat je een volledig concept hebt geschreven, begin gewoon elke dag vanaf de laatste zin die je de vorige dag hebt geschreven. Dit voorkomt die krimpende gevoelens en betekent dat je een aanzienlijke hoeveelheid werk hebt voordat je naar het echte werk gaat dat alles in zich heeft ... bewerking.

Ik vind het leuk om zeer hoge kilometers te maken, deels uit masochisme en ook omdat ik graag de vorm van het landschap voel.

Neem altijd een notitieboek mee. En ik bedoel altijd. Het kortetermijngeheugen bewaart informatie slechts drie minuten; tenzij het op papier is vastgelegd, kun je een idee voor altijd verliezen.

We zijn duidelijk een periode ingegaan waarin de analogie van tekst niet langer belangrijk of relevant is. Alle tekst zal elektronisch zijn. Ik accepteer dat feit. Mijn huis heeft duizenden boeken en ik ben er heel anders naar gaan kijken. Ze lijken me nu als antiquarische voorwerpen. Hun gebruikswaarde is voor mij verwaarloosbaar geworden omdat ik heel blij ben om op een e-reader te lezen.

De Minence cerise, de steun achter de troon.

Een creatief leven kan niet worden ondersteund door goedkeuring, net zomin als het kan worden vernietigd door kritiek.

Ik zie schrijven als een sculpturaal medium. Je bouwt geen dingen. Je verwijdert dingen, snijdt taal weg om een levende vorm te onthullen.

Ik heb een gezonde eetlust voor eenzaamheid. Als je dat niet doet, hoef je geen schrijver te zijn.

Ken je dat misselijkmakende gevoel van ontoereikendheid en overbelichting dat je voelt als je naar je eigen vervaagde proza kijkt? Ontspan in het besef dat deze afschuwelijke sensatie je nooit, nooit zal verlaten, hoe succesvol en publiekelijk geprezen je ook wordt. Het is intrinsiek aan de echte business van het schrijven en moet worden gekoesterd.

De hele esthetiek van computers voedt mijn OCD. Ze vullen mijn hoofd met obsessionaliteiten en mijn acties worden erg repetitief. Het lijkt nogal vijandig voor de dromerige staat waaruit fictie komt, die zoveel minder Causaal repetitief lijkt dan de manier waarop men op computers werkt.

Kijk niet terug tot je een volledig concept hebt geschreven...

De grote vrijheid van de fictieve schrijver is om de verbeelding uit de sporen te laten en het over de horizon te zien galopperen.

In werkelijkheid, zelfs als ze een onvolmaakt inzicht hebben in hun eigen methoden, wantrouwen ik nog steeds schrijvers van fictie die verzekerd zijn van literaire critici; het doet me vermoeden dat ze het woord boven de wereld verkiezen die het zou moeten beschrijven. Zulke schrijvers worden te gemakkelijk het slachtoffer van het solecisme van het gelijkstellen van stijl met moraliteit.

In onze onwetende tijd, wanneer films over pretparkritten en elektronische fidgets de eer winnen, is Hollywood redux misschien het beste waar we op kunnen hopen.

Als we alles op Internet zouden kopen, zouden onze ogen en monden en neusgaten waarschijnlijk beginnen te filmen met een tegument - een aanvankelijk Weefsel-dun en in staat om elke ochtend te worden verwijderd, maar dat geleidelijk verdikte en verhardde totdat we gevangen zaten in onze eigen kleine geesten.

Als de regering zou aankondigen dat ze een enorme tranche van onderwijsfinanciering puur aan de leerlingen van de beste openbare scholen zou toewijzen, zou er een nationale verontwaardiging zijn - en toch is dit precies wat de Olympische Spelen vertegenwoordigen in termen van sportfinanciering.

Allerlei ideologen vinden een vreemd soort troost in de waanzin van de menigte; het bevestigt hen in hun vermoeden dat de geschiedenis, verre van gemaakt door de grote massa van individuen - zoals Marx beweerde - nogal ongemaakt is door een enkel massief individu, een collectief ander, dat in schril contrast staat met u en hij.

Ik ben erg blij met alle lof die mijn werk kan krijgen, maar ik ga nooit zitten om x te schrijven met y in het oog - of het nu een lezer, een prijs of een verkoop is.

Ik speel liever kostbare seconden met mijn telefoon dan een apostrof te verwaarlozen; ik voeg liever een woord in dat moeizaam is ingevuld dan gebruik te maken van voorspellende sms ' jes voor een - voor sommigen aanvaardbaar - synoniem.

Ik ben een vaste, zo niet enthousiaste, mecenas van mijn plaatselijke boekhandel. Ik probeer daar tenminste wat boeken te kopen omdat ik vastklamp aan de overtuiging dat het belangrijk is om die bedrijven te behouden die een menselijk gezicht geven aan de uitwisseling van geld voor goederen en diensten.

Ik denk dat ik nu begrijp waarom de jongeren zo nostalgisch zijn. Ze hebben zo weinig persoonlijke geschiedenis dat ze het oppoetsen en het laten schijnen als een dierbaar erfstuk.

Ik denk niet in termen van die bizarre tautologie 'waarde voor geld' in mijn literaire en journalistieke werk - en dat zal ik ook niet in mijn academische rol. Als ik echter niet geloof dat ik mijn studenten Help naar een vollediger en meer empowermenterende relatie met de wereld, dan zal ik ontslag nemen.

Wanneer iemand iets creatiefs begint te doen - vooral als het een beetje ongebruikelijk lijkt-zoeken ze goedkeuring, vaak van degenen die het minst geneigd zijn om het te geven. Maar een creatief leven kan niet worden ondersteund door goedkeuring, net zomin als het kan worden vernietigd door kritiek - je leert dit terwijl je doorgaat.

Het is niet zo dat sport, die zich te veel overgeeft, de geest ruw maakt; het is dat het hem verdoofd.

Natuurlijk, met goed kauwd voedsel dat de rol van sociale lijm speelt, is het absoluut essentieel dat iedereen zijn bord leegmaakt. Sod de hongerige kinderen in Afrika - het zijn de overvoede hier moeten we ons zorgen maken.

Dit is de paradox voor mij: alleen in Falen is er enige mogelijkheid tot succes. Ik denk niet dat ik hierin alleen sta-noch denk ik dat het een houding is die alleen heerst onder mensen wiens werk duidelijk 'creatief'is.

Je hebt misschien begrepen dat ik niet de meest vrolijke van de feestvierders ben - sommigen karakteriseren me als de dood en zielloosheid van elk feest, maar het was niet altijd zo, geloof me.

Beschouw jezelf als een klein bedrijf van één. Neem jezelf uit op teambuilding oefeningen (lange wandelingen). Houd elk jaar een kerstfeest waarbij je in de hoek van je schrijfkamer staat en heel hard tegen jezelf schreeuwt terwijl je een fles witte wijn drinkt. Dan * * * * * onder het bureau. De volgende dag zul je een diep en samenhangend gevoel van schaamte voelen.

Ik ben Engels genoeg om iets van een darmreactie te voelen op het modernisme, op continentaal filosoferen en alles wat ruikt naar een weigering om aandacht te besteden aan de forensische wetenschap: de empirische feiten op de grond.

Zeker, voor time out of mind, is een obsessief stilstaan bij gelukkiger vroegere dagen synoniem geweest met ouder worden, terwijl het de jeugdige was die met open armen haastte om de toekomst te omarmen.

Is er iets nuttiger dan een crouton? Ik word soms wakker in de kleine uren met een begin en besef dat wat me wakker heeft gemaakt een overweldigende drang is om geweld te bezoeken op de oorsprong ervan.

Sommige mensen hebben menselijke Muzen-de mijne is een stad. Ik voel een verrassende ambivalentie tegenover Londen, maar ten goede of ten kwade is mijn werk er volledig van afhankelijk geworden.

Politieke activisten van alle soorten zijn meestal een gekke groep, en nooit meer dan in een systeem als dat van Groot-Brittannië, waar macht wordt bewerkstelligd via de rust van het electoraat, net als zijn overtuigingen.

De hoge Kunsten van literatuur en muziek staan in een nieuwsgierige relatie met elkaar, tegelijkertijd veilig comfortabel en diep ongemakkelijk - eerder als een langdurig huwelijk.

Als soort zijn we verslaafd aan de gemakkelijke discriminatie die gepaard gaat met het zeggen dat iets of fenomeen 'dit' of 'dat' is - hoeveel ongemakkelijker is het dat het 'de ander'kan zijn.

Er is iets mysterieus krachtig dat kan gebeuren wanneer jonge, beginnende geesten in contact komen met oudere en meer wereldse geesten in een geest van intellectuele en creatieve inspanning - als ik in vooruitgang geloofde, denk ik dat ik het zo zou noemen.

Levens worden niet opgedeeld in hoofdstukken. Mensen praten niet alleen, terwijl er niets in hun hoofd gebeurt, en reageren dan. Weet je, geen van deze dingen gebeuren echt.

Naar mijn mening is de plangente kunstmatigheid van veel creatief werk het gevolg van het feit dat de mensen die romans schrijven, films regisseren en toneelstukken opvoeren de neiging hebben te veel romans te lezen, te veel films te kijken en naar te veel toneelstukken te gaan.

Ik heb altijd Fictie willen schrijven. Altijd. Voor zover ik me kan herinneren is het een integraal onderdeel geweest van mijn gevoel voor mezelf - al het andere was altijd een verplaatsingsactiviteit.

Zonder enige twijfel moet Trafalgar Square een van de meest crap stedelijke openbare ruimtes ter wereld zijn.

Eens zaten de werkende klassen in ketens, nu zitten ze in ketenrestaurants.

Zoals alle goed luisterende mensen, ben ik een onverbiddelijke vijand van alle muzak.

Je zou kunnen stellen dat elke leeftijd het comfort krijgt dat de schrijver verdient.

Ik schrijf omdat ik me gedreven voel om te schrijven. Ik schrijf vanuit een gevoel van innerlijke noodzaak. Ik schrijf voor niets anders dan dat.

Ik schrijf de eerste ontwerpen het liefst zo snel mogelijk na het ontwaken, zodat het oneirische inscape nog steeds aanwezig is.

Als schrijver ben ik er niet van overtuigd dat we het best toegerust zijn om te begrijpen hoe we omgaan met de zaken van literaire productie.

Ik haat computers steeds meer, dus ik heb er een die ik kan afsluiten en opschorten als een boek.

Ik heb een fantasieleven waarin ik badkamers kan voegen, maar niet voor de kost.

Zoals de rendering voor het gebouw is, en de blauwdruk voor de machine, zo is sport voor het sociale bestaan.

Als een boekachtige tiener, nam ik teksten op alsof ik papier was en ze waren vloeibaar.