Samuel Rogers beroemde citaten

laatste update : 5 september 2024

other language: spanish | czech | german | french | italian | slovak | turkish | ukrainian | dutch | russian | portuguese

Samuel Rogers
  • Ik leefde om te schrijven en schreef om te leven.

  • Fireside geluk, om uren van gemak gezegend met die charme, de zekerheid om te behagen.

  • Wanneer een nieuw boek wordt gepubliceerd, lees dan een oud boek.

  • Door velen een tempel half zo oud als de tijd.

  • De mens is tot het laatste toe slechts een verkeerd kind; zo verlangend naar de toekomst, wat er ook komt, en naar het heden zo ongevoelig.

  • Een man die alle nieuwe producties probeert te lezen, moet doen wat de vlo doet, - skip.

  • Twilight ' s zachte dauw steelt over het dorpsgroen, met magische tinten om de scène te harmoniseren. Stil is het gezoem dat door het gehucht brak toen de boeren rond de ruïnes van hun oude eik stroomden om de minstrel te horen Spelen, en spelletjes en kerstliederen sloten de drukke dag af.

  • Ik ben in Rome! Vaak als de morgenstraal deze Ogen bezoekt, roep ik meteen wakker: vanwaar deze overdaad aan vreugde? Wat is mij overkomen? En van binnenuit antwoordt een opwindende stem: gij zijt in Rome! Duizend drukke gedachten storten in mijn gedachten, duizend beelden; en ik spring als een gordel op om een race te lopen!

  • Ik kwam naar mijn geboorteplaats en riep: "de Vrienden van mijn jeugd, waar zijn ze?"en een echo antwoordde: "waar zijn ze?

  • En de Sabbatbel, die over hout en wild en berg dell dwaalt tot nu toe, jagen alle gedachten onheilige met geluiden meest muzikale, meest melancholische.

  • Harten voelen-raak ze maar licht aan-giet duizend melodieën die nog nooit eerder waren gehoord.

  • Elke dag een beetje leven, een leegte om te worden ingeschreven met zachte gedachten.

  • Verwante objecten verwante gedachten inspireren, terwijl zomerwolken elektrisch vuur opblazen.

  • Vrouwen hebben het begrip van het hart, dat beter is dan dat van het hoofd.

  • Uitgestrekt en diep groeiden de bergschaduwen.

  • Wanneer we met zorg een denkbeeldige schat van geluk hebben opgebouwd, ontdekken we eindelijk dat de materialen van de structuur zwak en vergaan zijn en dat de fundering zelf in het zand is gelegd.

  • Maar de dag is voorbij; en sterren ontsteken aan het firmament, voor ons hoe stil-hoewel zoals de onze, misschien, druk en vol leven en omstandigheden.

  • Het uur komt, het moment dat gewenst en gevreesd wordt, het kind wordt geboren door menig pang geliefd en nu heeft het oor van de moeder zijn kreet gevangen; o geef de cherub aan haar vraagende oog! Hij komt ... ze klemt hem vast. Aan haar boezem gedrukt hij drinkt de balsem van het leven, en valt om te rusten.

  • In de ontelbare kamers van de hersenen zijn onze gedachten verbonden door vele verborgen ketenen; Ontwaak er maar één, en zie, wat een myriaden rijzen op! Elk stempelt zijn afbeelding als de andere vliegen!

  • Zoete herinnering, gedreven door de zachte Storm, vaak de stroom van de tijd op, draai ik mijn zeil om de feeënhutten van lang verloren uren te bekijken, gezegend met veel groenere tinten, veel frissere bloemen.

  • Parijs treft het vulgaire deel van ons oneindig het meest, maar voor een denkende geest is Londen onvergelijkbaar het meest verrukkelijke onderwerp voor contemplatie.

  • Het goede wordt beter gemaakt door het kwade, omdat de geuren die worden verpletterd nog zoeter zijn.

  • Ga! je mag het waanzin noemen, dwaasheid; je zult mijn somberheid niet wegjagen! Er is zo ' n charme in melancholie dat zou ik niet doen als ik homo kon zijn.

  • Om te verdwijnen in de spleten die de tijd heeft gemaakt.

  • Oh! ze was zo goed als ze eerlijk was. Niemand op aarde boven haar! Zo zuiver in gedachten als engelen zijn, haar kennen was haar liefhebben.

  • Voorbeeld is een motief van zeer heersende kracht op de daden van mensen.

  • Lang op de Golf weerkaatste de wellust van het spel.

  • Ward heeft geen hart, zeggen ze, maar ik ontken het: Hij heeft een hart, en krijgt zijn toespraken door het.

  • Bijna alle mannen zijn angstig. Zodra ze de wereld betreden, verliezen ze die smaak voor natuurlijke en eenvoudige genoegens die zo opmerkelijk zijn in het vroege leven. Elk uur vragen zij zich af welke vooruitgang zij hebben geboekt in het streven naar rijkdom of EER en zij gaan verder zoals hun vaders voor hen gingen totdat zij vermoeid en ziek van hart met een zucht van spijt terugkijken op de gouden tijd van hun jeugd.

  • Dan nooit minder alleen dan wanneer alleen.

  • Het betekent niet veel wie men trouwt, want men zal de volgende ochtend zeker ontdekken dat het iemand anders was.

  • Haar kennen was van haar houden.

  • Een beschermengel over zijn leven, die zijn genoegens verdubbelt en zijn zorgen verdeelt.

  • Degenen die hij zo lang liefhad en niet meer ziet, liefhad en nog steeds liefheeft,-niet dood, maar eerder gegaan,- hij verzamelt zich om hem heen.

  • Lieve Herinnering! gedreven door uw zachte Storm, vaak de stroom van de tijd op, draai ik mijn zeil.

  • De ziel van de muziek sluimert in de schelp totdat ze wordt gewekt en ontstoken door de betovering van de meester; en harten voelend, raak ze maar terecht aan, giet duizend melodieën die nog nooit eerder waren gehoord!

  • Diezelfde wet die een traan vormt en haar uit haar bron laat druppelen, die wet bewaart de aarde als een bol en leidt de planeten in hun loop.

  • Zachtaardig voor anderen, streng voor zichzelf.

  • Denk dat niets gedaan is zolang er nog iets te doen is.

  • Ik ben een bed naast de heuvel; het gezoem van een bijenkorf zal mijn oor kalmeren; een wilgenbeek, die een molen omdraait, met vele vallen zal dichtbij blijven hangen.