William Cowper beroemde citaten

Kennis is trots dat ze zoveel Weet; wijsheid is nederig dat ze niet meer weet.

De mens kan mededogen uit zijn hart verwijderen, maar God zal dat nooit doen.

Verdriet is op zichzelf een medicijn.

Variëteit is het kruid van het leven, Dat geeft het al zijn smaak.

Hoe zoet, hoe voorbijgaand zoet is eenzaamheid! Maar geef me nog steeds een vriend in mijn retraite, die ik kan fluisteren, eenzaamheid is zoet.

De natuur is een goede naam voor een gevolg waarvan de oorzaak God is.

Afwezigheid van wie we liefhebben is erger dan de dood, en frustreert hoop ernstiger dan wanhoop.

In een vleselijk graf ben ik boven de grond begraven.

Wie van een tuin houdt, houdt ook van een kas.

God beweegt zich op een mysterieuze manier, zijn wonderen te verrichten. Hij plant zijn voetstappen in de zee en rijdt op de storm.

Ik heb medelijden met ze, maar ik moet mama zijn, want hoe kunnen we zonder suiker en rum?

Roer nu het vuur, en sluit de luiken snel, laat de gordijnen vallen, wiel de bank rond, en terwijl de borrelende en luid sissende urn werpt een stomende kolom, en de bekers die juichen, maar niet dronken, wacht op elk, dus laten we verwelkomen rustige avond in

Oh om een lodge te hebben in een uitgestrekte wildernis. Waar geruchten van onderdrukking en bedrog, van mislukte en succesvolle oorlogen me misschien nooit meer bereiken.

De geest ademt op het woord en brengt de waarheid in zicht.

Niemand kan een patriot zijn op een lege maag.

Een leven van gemak is een moeilijk streven.

Geluk hangt dus, zoals de natuur laat zien, minder af van uiterlijke dingen dan de meesten veronderstellen.

Hoe gelukkig is het te geloven, met een standvastige verzekering, dat onze smeekbeden worden gehoord, zelfs terwijl we ze maken; en hoe heerlijk om een bewijs ervan te ontmoeten in de effectieve en daadwerkelijke verlening ervan.

Er is in zielen een sympathie voor geluiden: en als de geest wordt gepitchd, is het oor tevreden met smeltende lucht, of krijgshaftig, levendig of ernstig; een akkoord dat in harmonie is met wat we horen, wordt in ons aangeraakt en het hart antwoordt.

Als mijn besluit om een groot man te zijn half zo sterk was als het is om de schaamte van een kleintje te verachten...

Deze liefdevolle gehechtheid aan de bekende plaats waar we voor het eerst begonnen in de lange race van het leven, behoudt zijn greep met zo ' n onfeilbare invloed, we voelen het een in leeftijd, en op onze laatste dag.

Het Kruis! Daar, en daar alleen (hoewel de deïst rave, en de atheïst, als de aarde draagt zo laag een slaaf); daar en daar alleen, is de kracht om te redden.

O, populair applaus! welk hart van de mens is het bewijs tegen uw zoete, verleidelijke charmes?

De honden blaften, de kinderen schreeuwden, de ramen vlogen omhoog, en elke ziel schreeuwde het uit, goed gedaan! Zo hard als hij kon schreeuwen.

De knop kan een bittere smaak hebben, maar zoet zal de bloem zijn.

Satan beeft als hij de zwakste Heilige op hun knieën ziet.

Thee-de kopjes die juichen, maar niet dronken.

Het bestaan is een vreemd koopje. Het leven is ons weinig verschuldigd; we zijn het alles verschuldigd. Het enige echte geluk komt van het verspillen van onszelf voor een doel.

Glorie, gebouwd op egoïstische principes, is schaamte en schuld.

Dwaze precedenten volgen en met beide ogen knipogen, is makkelijker dan denken.

Redenerend bij elke stap die hij betreedt, vergist de mens zich toch zijn weg, terwijl het zelden bekend is dat gemene dingen, die door instinct worden geleid, afdwalen.

Oordeel de Heer niet met zwak verstand, maar vertrouw op hem voor Zijn genade; achter een fronsende voorzienigheid verbergt hij een glimlachend gezicht.

Boeken zijn niet zelden talismans en spreuken.

De onschuldige vindt zelden een ongemakkelijk kussen.

Ik zou geen slaaf hebben om mijn grond te bewerken, om me te dragen, om me te waaien terwijl ik slaap, en te beven als ik wakker word, voor alle rijkdom die pews kocht en verkocht hebben ooit verdiend.

Een glorie verguld de Heilige bladzijde, majestueus als de zon, het geeft een licht aan elk tijdperk, het geeft, maar leent er geen.

Woorden geleerd door uit het hoofd een papegaai kan repeteren, maar praten is niet altijd om te praten, niet meer verschillend van harmonie goddelijke het constante kraken van een land teken.

Religie, als ze in hemelse waarheden gekleed is, hoeft alleen maar gezien te worden om bewonderd te worden.

Heb je niet geleerd wat je vaak wordt verteld, een waarheid die nog steeds heilig is en van oudsher wordt geloofd, dat geen succes gepaard gaat met speren en zwaarden die niet gezegend zijn, en dat de strijd de heren zijn?

Zonde losgelaten spreekt straf bij de hand.

De man die durft te verleiden, omdat hij het met veiligheid voor zichzelf kan, is geen man.

Een verhaal, waarin inheemse humor heerst, Is vaak nuttig, altijd vermakelijk; een ernstiger feit, aangeworven aan uw kant, kan een illustratie bieden, goed toegepast; maar sedentaire wevers van lange verhalen geven me de fidgets, en mijn geduld faalt.

Slaven kunnen in Engeland niet ademen; als hun longen onze lucht ontvangen, zijn ze op dat moment vrij; ze raken ons land aan en hun ketenen vallen.

De meeste satiristen zijn inderdaad een openbare plaag; hun mildste fysiek is een smid ' s purge; hun scherpe humeur verandert, zodra ze geroerd zijn, de melk van hun goede doel allemaal in kaas. Hun ijver, verwekt, zoals hun werken repeteren, door magere wanhoop op een lege tas.

De lente hangt haar babybloesems aan de bomen, in de wieg van de westerse bries.

En de traan die wordt afgeveegd met een klein adres, kan misschien worden gevolgd door een glimlach.

Ik lijk verlaten en alleen, Ik hoor de leeuw brullen, en elke deur is gesloten, behalve één, en dat is de deur van genade.

Wanneer iemand die gemeenschap heeft met de hemel zijn urn heeft gevuld waar deze zuivere wateren oprijzen, en zich opnieuw met ons vermengt met gemeenere dingen, is het alsof een engel zijn vleugels schudde.

Alle affectatie; ' t is mijn perfecte minachting; Object van mijn onverzoenlijke walging.

Ik ben buiten het bereik van de mensheid.