Richard Sibbes beroemde citaten

Er is meer genade in Christus dan zonde in ons.

Het leven van een christen wordt op wonderbaarlijke wijze geregeerd in deze wereld, door de overweging en meditatie van het leven van een andere wereld.

De dood is slechts een grimmige portier om ons een statig paleis binnen te laten.

Christus manifesteert zich vooral in tijden van verdrukking, want dan verenigt de ziel zich het meest door geloof met Christus. De ziel, in tijden van voorspoed, verstrooit haar genegenheden en verliest zichzelf in het schepsel; maar er is een verenigende kracht in geheiligde verdrukkingen, waardoor een gelovige, (zoals in de regen een kip haar broed verzamelt) zijn beste genegenheden verzamelt voor zijn vader en zijn God.

Meet Gods liefde en gunst niet aan je eigen gevoel. De zon schijnt net zo helder op de donkerste dag als op de helderste. Het verschil is niet in de zon, maar in sommige wolken die de manifestatie van het licht ervan belemmeren.

De liefde van een vrouw voor haar man kan beginnen met de voorziening van haar behoeften, maar daarna kan ze hem ook liefhebben voor de zoetheid van zijn persoon; zo heeft de ziel Christus eerst lief voor redding, maar wanneer ze tot hem wordt gebracht en vindt wat zoetheid er in Hem is, dan heeft ze hem lief voor zichzelf.

Het hele leven van een christen moet niets anders zijn dan lofprijzing en dankzegging aan God; We moeten niet eten of slapen, maar eten voor God en slapen voor God en werken voor God en met God spreken, alles doen tot zijn glorie en lof.

Er is geen minuut Tijd in ons hele leven, maar we moeten ofwel dicht bij God zijn of we zullen ongedaan worden gemaakt.

Armoede en ellende nemen de brandstof weg die trots voedt.

De winter bereidt de aarde voor op de lente, zo bereiden de geheiligde beproevingen de ziel voor op heerlijkheid.

Het zou een goede strijd zijn onder christenen, de ene om te werken om geen aanstoot te geven, en de andere om er geen te nemen. De beste mensen zijn streng voor zichzelf, teder voor anderen.

God neemt een veilige weg met zijn kinderen, opdat zij niet met de wereld veroordeeld worden, hij staat toe dat de wereld hen veroordeelt, opdat zij de wereld niet liefhebben, de wereld hen haat....

De leerstellingen van [het christelijke leven] lijken paradoxen voor vleselijke mensen; als eerste, dat een christen de enige vrije is, en andere mensen slaven zijn; dat hij de enige rijke man is, hoewel nog nooit zo arm in de wereld; dat hij de enige mooie man is, hoewel uiterlijk nooit zo misvormd; dat hij de enige gelukkige man is te midden van al zijn ellende.

We zijn alleen veilig als we verstandig gebruik maken van alle goede voordelen waar we toegang tot hebben. Door uit Gods wegen te gaan, gaan we uit zijn regering, en verliezen zo onze goede gemoedstoestand, en worden we snel overspannen met een tegengestelde gezindheid. Wanneer wij Christus naderen (Jakobus 4:8), in zijn verordeningen, nadert hij ons.

Het geloof, waardoor in het bijzonder Christus regeert, stelt de ziel zo hoog dat zij neerkijkt op alle andere dingen zo ver beneden, als haar door de geest van Christus rijkdom, eer, schoonheid en genoegens van hogere aard voorgesteld heeft.

De manier om onze zonde te bedekken is door te biechten.

Het is de manier van Christus om eerst onze ziel te verontrusten en dan met genezing in zijn vleugels te komen.

Wanneer een man naar een ver land moet reizen...een staf in zijn hand kan hem comfortabel ondersteunen, maar een bundel staven zou lastig zijn. Zo kan een competentie van deze uiterlijke dingen ons gelukkig helpen op de weg naar de hemel, terwijl overvloed schadelijk kan zijn.

Geen zonde is zo groot, maar de voldoening van Christus en zijn barmhartigheden zijn groter; zij is niet te vergelijken. Vaders en moeders in tedere genegenheden zijn slechts stralen en treinen om ons omhoog te leiden naar de oneindige barmhartigheid van God in Christus.

Het is beter gekneusd naar de hemel te gaan dan geluid naar de hel.

Welke lafaard zou niet vechten als hij zeker is van de overwinning?

God zal het lichaam met de ziel laten delen-zoals in zaken van verdriet, zo in zaken van vreugde; de lanthorn schijnt in het licht van de kaars binnenin.

Een mens weet niet meer in religie dan hij liefheeft en omhelst met de genegenheden van zijn ziel.

Als we een pijl schieten, kijken we naar de val ervan; als we een schip naar zee sturen, kijken we naar de terugkeer ervan; en als we zaad zaaien, kijken we naar een oogst; zo ook als we onze gebeden zaaien, door Christus, in Gods boezem, zullen we dan niet naar een antwoord zoeken en zien hoe we versnellen? Het is een zaadje van atheïsme om te bidden en niet te kijken hoe we versnellen. Maar een oprechte christen zal bidden en wachten, en zijn hart versterken met beloften uit het woord, en nooit ophouden met bidden en omhoog kijken totdat God hem een genadig antwoord geeft.

Als we onzorgvuldig worden van het houden van onze ziel, dan herstelt God onze smaak van goede dingen weer door scherpe kruisen.

Het is atheïsme om te bidden en niet te wachten op hoop.

Satan geeft Adam een appel en neemt het paradijs weg. Laten we daarom in alle verzoekingen niet overwegen wat hij ons aanbiedt, maar wat we zullen verliezen.

We kunnen niet zeggen dat dit of dat probleem niet zal overkomen, maar we kunnen, met de hulp van de geest, zeggen: niets dat overkomt, zal mij doen wat een christen onwaardig is.

Wanneer we naar God gaan door gebed, weet de duivel dat we kracht tegen hem gaan halen, en daarom verzet hij zich tegen ons alles wat hij kan.

Laat zwakke Christenen weten dat een vonk uit de hemel, hoewel ontstoken onder groen hout dat snikt en rookt, toch uiteindelijk alles zal verteren.

Wat een ondankbaarheid is het om onze vertroostingen te vergeten en naar grieven te kijken. Om zoveel na te denken over twee of drie kruisen als Om honderd zegeningen te vergeten.

Zie een vlam in een vonk, een boom in een zaadje. Zie grote dingen in kleine beginningen.

De christen zal verlangen de schoonheid van God in zijn huis te zien, opdat zijn ziel zou worden verleid door de voortreffelijkheid van het object, en dat de hoogste krachten van zijn ziel, zijn begrip, wil en genegenheden volledig zouden worden bevredigd, opdat hij volledige tevredenheid zou hebben.

Al wat goed is voor Gods kinderen zullen zij hebben, want alles is van hen om hen naar de hemel te brengen; daarom, als armoede goed is, zullen zij het hebben; als schande goed is, zullen zij het hebben; als kruisen goed zijn, zullen zij ze hebben; als ellende goed is, zullen zij het hebben; want alles is van ons, om te dienen voor ons grootste goed.

Daarom, wanneer wij vinden dat ons hart ontstoken is van liefde tot God, mogen wij weten dat God op onze zielen heeft geschenen in de vergeving van zonde; en evenredig aan onze mate van liefde is onze verzekering van vergeving.Daarom moeten wij voor een grotere mate daarvan werken, opdat onze harten des te meer ontstoken mogen zijn in de liefde van God.

Als gelovigen vervallen in hun eerste liefde, of in een andere genade, kan nog een andere genade groeien en toenemen, zoals nederigheid, hun gebroken hart; ze lijken soms niet in de takken te groeien wanneer ze aan de wortel kunnen groeien; bij een cheque breekt genade meer uit; zoals we zeggen, na een harde winter volgt meestal een glorieuze lente.

Wat is het evangelie zelf anders dan een barmhartige matiging, waarin de gehoorzaamheid van Christus de Onze wordt geacht en onze zonden op hem worden gelegd, waarin God, van een rechter, Onze Vader wordt, onze zonden vergeeft en onze gehoorzaamheid aanvaardt, hoewel zwak en vlekkeloos? We zijn nu naar de hemel gebracht onder het Verbond van genade door een weg van liefde en barmhartigheid.

God kan de zin uit een verward gebed halen.

Het is goed om ons verdriet voor andere dingen af te leiden naar de wortel van alles, wat zonde is. Laat ons verdriet het meest in dat kanaal lopen, zodat zoals zonde verdriet voortbrengt, verdriet de zonde kan verteren.

De diepten van onze ellende kunnen nooit onder de diepten van genade vallen.

God weet dat wij niets van onszelf hebben, daarom verlangt hij in het Verbond van genade niet meer dan hij geeft, maar geeft wat hij verlangt en aanvaardt wat hij geeft.

Zie hier, voor onze troost, een zoete overeenkomst van alle drie personen: de vader geeft Christus een opdracht; de geest verschaft en heiligt hem; Christus zelf vervult het ambt van Middelaar. Onze verlossing is gebaseerd op de gezamenlijke instemming van alle drie de personen van de Drie-eenheid.

Evangelie berouw is niet een beetje opknoping naar beneden van het hoofd. Het is een werking van het hart totdat je zonde meer verachtelijk voor je wordt dan enige straf ervoor.

Dit is een leven van geloof, want God zal de waarheid van ons geloof beproeven, zodat de wereld kan zien dat God zulke dienaren heeft die afhankelijk zijn van zijn blote woord.

Als Christus eenmaal de genegenheden heeft bezeten, is er geen onteigening van hem meer. Een vuur in het hart overwint alle vuren zonder.

Wie gelukkig wil zijn, moet er eerst heilig uitzien.

Het is een destructieve toevoeging om iets aan Christus toe te voegen

Zelfledigheid bereidt ons voor op spirituele volheid.

In de goddelijke, heilige waarheden worden overgebracht door middel van een smaak; genadige mensen hebben zowel een geestelijk gehemelte als een geestelijk oog. Genade verandert de spirituele smaak.

De verkeerde kant is altijd het veiligst.