Francois Mauriac beroemde citaten

Iemand liefhebben is een wonder zien dat onzichtbaar is voor anderen.

Geen liefde, geen vriendschap, kan het pad van ons lot kruisen zonder er voor altijd een stempel op te drukken.

Deze God, die, zoals de psalmist zei, zijn tabernakels in de zon bouwde, vestigt zich nu in de kern van het vlees en het bloed.

Als je me het hart van een man zou vertellen, vertel me dan niet wat hij leest, maar wat hij herleest.

Menselijke liefde is vaak slechts de ontmoeting van twee zwakheden.

Elke roman die deze naam waardig is, is als een andere planeet, groot of klein, die zijn eigen wetten heeft, net zoals hij zijn eigen flora en fauna heeft.

Ik schrijf wanneer het mij uitkomt. Tijdens een creatieve periode schrijf ik elke dag; een roman mag niet onderbroken worden. Als ik niet langer meegedragen word, als ik niet langer het gevoel heb dat ik dictaten opneem, stop ik.

De Eucharistie betrekt ons zonder voorbehoud; het is een verbond van liefde, een verbond dat getekend is in de diepere diepten van ons wezen. Al onze mogelijkheden worden opgeroepen om de bescherming en vervulling van dit pact te rechtvaardigen.

Een schrijver is in wezen een man die zich niet neerlegt bij eenzaamheid.

Wij zijn allen gevormd en opnieuw gevormd door degenen die ons hebben liefgehad, en hoewel die liefde voorbij kan gaan, blijven wij niettemin hun werk-een werk dat zij zeer waarschijnlijk niet herkennen en dat nooit precies is wat zij van plan waren.

De man die deelneemt aan het breken van het brood durft zijn huis te bouwen op de kern van de liefde. Hij wordt als het ware goddelijk, maar ongeacht de kracht die hij daaruit ontleent, blijft zijn vrije wil bestaan. We zijn altijd vrij om deze immense genade te verloochenen, te misbruiken. De grootste liefde kan verraden worden. Gevoed met het levende brood, verbergen we toch een deel van onszelf dat naar varkensvoer verlangt.

Dat is het mysterie van genade: het komt nooit te laat.

Er is geen toeval in onze keuze van het lezen. Al onze bronnen zijn gerelateerd.

De passie van een man voor de berg is vooral zijn jeugd die weigert te sterven.

Het lijkt erop dat, na negentien eeuwen van buitengewone verheerlijking, de kleine Hostie waarvoor zoveel kathedralen zijn ontstaan, de kleine Hostie die in miljoenen borsten heeft gerust en die zelfs in de woestijn een tabernakel en aanbidders heeft gevonden - het lijkt erop dat de triomfantelijke Hostie van Lourdes en de Eucharistische congressen van Chicago en Carthago even onbekend, even geheim blijft als toen het voor het eerst in een kamer in Jeruzalem verscheen. Licht is in de wereld zoals in de dagen van Johannes de Doper, en de wereld weet het niet

Twijfel is niets anders dan een triviale agitatie aan de oppervlakte van de ziel, terwijl er diep van binnen een kalme zekerheid is.

De grootsheid van de mens ligt in het zingen, niet in het denken.

Mannen lijken op grote verlaten Paleizen: de eigenaar neemt slechts een paar kamers in en heeft afgesloten vleugels waar hij nooit waagt.

Heb je ooit een gesprek gehad met iemand die alles wat je te zeggen had verkeerd begreep? Het is vermoeiend, en het ironische is dat hoe meer je jezelf probeert uit te leggen, hoe verwarder de dingen worden. Je beste vriend weet wanneer je een grapje maakt, ontlucht en moe bent. Hij of zij kent je en leest daarom niet in wat je zegt.

Ik hou zoveel van Duitsland dat ik blij ben dat er twee zijn.

We weten alleen goed wat ons ontnomen is.

De tempels van degenen die de werkelijke aanwezigheid ontkennen, zijn als lijken. De Heer is weggenomen en wij weten niet waar zij Hem hebben neergelegd.

De zondebok heeft altijd de mysterieuze kracht gehad om het woeste plezier van de mens te ontketenen in martelen, corrumperen en besmeuren.

Alleen poëzie telt ... Een groot schrijver is in de eerste plaats een groot dichter.

Omdat de Eucharistie voor ieder mens de toetssteen van geloof en liefde is, verdeelde zij, net als aan het kruis, de geesten zodra zij werd aangekondigd... Niets betrekt een mens zoveel als de Eucharistie

Vertel me wat je leest en Ik zal je vertellen wie je bent is waar genoeg, maar ik zou je beter kennen als je me vertelde wat je herleest.

Waar eindigt discipline? Waar begint wreedheid? Ergens tussen deze, duizenden kinderen wonen in een stemloze hel.

Wat ik vrees is niet vergeten te worden na mijn dood, maar eerder niet genoeg vergeten te worden. Zoals we zeiden, het zijn niet onze boeken die overleven, maar onze arme levens die in de geschiedenis blijven hangen.

Laten we op onze hoede zijn voor kant-en-klare ideeën over lafheid en moed: dezelfde Last weegt oneindig veel zwaarder op sommige schouders dan op andere.

Een goede criticus is de tovenaar die onverwacht een verborgen bron onder onze voeten laat ontspringen.

De arrogantie van dichters is slechts een verdediging; twijfel knaagt de grootste onder hen; ze hebben ons getuigenis nodig om aan wanhoop te ontsnappen.

Een begraafplaats bedroeft ons omdat het de enige plaats ter wereld is waar we onze doden niet meer ontmoeten.