Susan L. Taylor beroemde citaten

in elke crisis is er een boodschap. Crises zijn de manier van de natuur om verandering te forceren-oude structuren afbreken, negatieve gewoonten los schudden zodat iets nieuws en beter hun plaats kan innemen.

Zaden van geloof zijn altijd in ons; soms is er een crisis nodig om hun groei te voeden en aan te moedigen.

We hebben stille tijd nodig om ons leven open en eerlijk te onderzoeken - stille tijd alleen doorbrengen geeft je geest de mogelijkheid om zichzelf te vernieuwen en orde te creëren.

We hebben geen eeuwigheid om onze dromen te realiseren, alleen de tijd dat we hier zijn.

Wat we ook geloven over onszelf en ons vermogen komt voor ons uit.

Terwijl we opstaan om de uitdagingen aan te gaan die een natuurlijk onderdeel van het leven zijn, ontwaken we voor onze vele onontdekte gaven, voor onze innerlijke kracht en ons doel.

Gebruik misstappen als springplank naar dieper begrip en grotere prestaties.

Hoe meer we onze interne wereld voeden, hoe krachtiger we groeien in de externe wereld.

We weten dat materiële dingen geen tevredenheid bieden, maar we kopen nog steeds meer-meer van de rekwisieten en gadgets die onze cultuur ons vertelt dat we moeten hebben om gelukkig te zijn en te gebeuren. Onze verslaving aan consumptie leidt ons af van het zien dat we los staan van onszelf, van onze waarheid en van elkaar. Elke euforie die we krijgen van onze materiële winsten is op zijn best Vluchtig.

Zelfliefde is het uitgangspunt voor alles.

Gedachten hebben kracht; gedachten zijn energie. En je kunt je wereld maken of breken door je eigen denken.

God maakt geen fouten. In al onze beproevingen en drama ' s zijn er lessen. Het leven is geen speeltuin, maar een klaslokaal. Onze reis door het leven biedt het cursuswerk en de tests die nodig zijn voor onze opleiding en ontwikkeling.

Het verlammende effect van angst maakt ons zo hulpeloos als baby ' s en verblindt ons voor de waarheid dat God ons niet hierheen heeft gestuurd om machteloze toeschouwers te zijn, maar om krachtige initiators te worden. We zijn spirituele wezens die een aardse ervaring hebben en we hebben de kracht om de cyclus van negativiteit te doorbreken die een zeer gevaarlijke wereld voedt. Het is niet alleen mogelijk, daarom zijn we hier.

We zijn hier om lief te hebben, niet om te oordelen. Ik had de schuld gegeven en woedend gemaakt. Ik hield zeker niet van mijn dochter die middag zoals God van mij houdt. Gods liefde dringt niet aan op perfectie of zelfs gezond verstand. Waarom zou ik dan meer eisen van degenen die ik liefheb? Met deze kleine verandering in perspectief begon ik te zien dat de noodzaak voor correctie niet in mijn dochter zat, maar in mij.

In elke crisis zit een boodschap....

Liefde is de levensbron van ons bestaan. Hoe meer liefde je geeft, hoe gelukkiger je je voelt en hoe meer liefde je in je hebt om te geven.

Het kost veel energie om de ziel te doven en haar stem niet te horen

Wanneer je jezelf toewijdt aan levende liefde, voel je je in vrede met jezelf omdat je in harmonie bent met de stroom van het leven. Als je het leven vanuit het hoogste perspectief bekijkt, voel je je zelfverzekerd en veilig. Je beseft dat hoe dingen er ook uitzien, je geliefd en beschermd bent. Je weet dat je één bent met God, en je brengt je vrede met je waar je ook gaat. Je bent niet op zoek naar liefde, maar naar mogelijkheden om lief te hebben.

Af en toe moet ik denken zoals ikzelf om te onthouden waar ik iets heb neergelegd.

Alles draait om onderwijs. Zonder dat kun je niet pleiten voor goede gezondheidszorg, voor huisvesting, voor een burgerrechtenwet die je rechten waarborgt.

Acceptatie is wat we voor onszelf wensen en vaak anderen ontkennen.

We kijken altijd buiten onszelf, zoeken goedkeuring en streven ernaar indruk te maken op anderen. Maar leven om anderen te behagen is een slechte vervanging voor eigenliefde, want hoe familie en vrienden ons ook mogen aanbidden, ze kunnen nooit voldoen aan onze viscerale behoefte om onszelf lief te hebben en te eren.

Ons leven is vol van scheidingen die ons opschudden, ons dwingen om aandacht te besteden aan ons emotionele zelf en om nieuwe manieren te leren om in de wereld te zijn. Hoewel veel van onze verliezen pijnlijk zijn, moedigen ze onze winsten aan. De les die het leven ons probeert te leren is dat we, ongeacht de uitdagingen en veranderingen in de fysieke wereld, in vrede zullen blijven door onszelf op één lijn te brengen met onze innerlijke onveranderlijkheid. De kracht van God in ons is meer dan gelijk aan elk moment-wat het ook brengt. We leven in een liefdevol, ondersteunend universum dat altijd ja tegen ons zegt.

Het evenwicht en de vrede die we voor onszelf en onze samenleving zoeken, zullen niet alleen door mentale inspanning worden bereikt. Geest en geest zijn bedoeld om samen te reizen, waarbij geest de weg wijst. Totdat we ons bewust verbinden om onze spirituele natuur te begrijpen en te omarmen, zullen we de pijn van het leven zonder het bewustzijn en de begeleiding van het meest essentiële deel van onszelf verdragen.

Vrouwen werken overuren, doen dubbele drievoudige plicht, jongleren met tien ballen tegelijk-kinderen, carrières, echtgenoten, schoolwerk, huishoudelijk werk, kerkwerk en nog veel meer werk-en als een van de ballen valt, denken we dat er iets mis is met ons.

Geloof is de keerzijde van angst.

De lessen uit het verleden suggereren dat racisme en wrok tegen mensen van kleur in Amerika zullen blijven bloeien zolang de geschiedenis die wordt geleerd de helden en schurken overbrengt. Dat is de onuitgesproken waarheid in het hart van de raciale kloof van de natie.

Elke vreugde, creativiteit of wijsheid die ons volgende moment brengt, zal voortkomen uit de manier waarop we onze huidige leven.

Er zijn geen zinloze ervaringen.

op de vraag zullen de meeste mensen ons graag vertellen over onszelf, wie we zijn, wat we voelen en waar we naartoe zouden moeten gaan. En als we onszelf niet eren door naar ons leven te luisteren, zullen we ze geloven.

Er is een weten dat evenzeer een deel van ons is als vlees en bloed en beenderen. Het is intuïtie, het diepste natuurlijke weten. ... Intuïtie is de stem binnenin die ons voor altijd dwingt om onszelf uit te rekken, risico ' s te nemen, om lief te blijven hebben en een nieuw zelf te baren, ongeacht de omstandigheden.

We hebben elk een eindig aantal hartslagen, een eindige hoeveelheid tijd. Maar we hebben genoeg hartslag en genoeg tijd om te doen wat belangrijk is.

Wanneer we pijnlijke herinneringen hebben van pijnlijke ervaringen, kunnen we ons gerechtvaardigd voelen om vast te houden aan de wrok. Maar wrok is corrosief. Het heeft geen invloed op de persoon waar we boos op zijn, het vernietigt de gastheer.

Wanneer je bidt, bedenk dan dat je niet tot een verre God bidt, maar tot de God die in je woont. Spreek niet alleen de woorden; voel wat ze betekenen in je leven. Bid niet vanuit je lippen, maar vanuit je hart. Je gebeden zijn niet voor God, ze zijn voor jou, om je te herinneren aan de aanwezigheid van de Heilige Geest in je. Wanneer je zegt: "Uw koninkrijk kome, Uw wil geschiede", bedenk dan dat je geliefd en beschermd bent. God heeft grotere dingen voor ons gepland dan we ons kunnen voorstellen. Hoe meer we ons bewust blijven van Gods onveranderlijke liefde, hoe veiliger en meer thuis we ons in de wereld zullen voelen.

Neem elke dag de teugels van je leven in handen. Sta op en tover een glimlach op je gezicht en voel je dankbaar voor dit geschenk in je leven.

De weg naar het realiseren van onze dromen is nooit glad. Steevast komen we bochten, bochten, omwegen en wegversperringen tegen. Soms zorgen onze frustraties ervoor dat we de reis willen opgeven, maar frustraties signaleren de noodzaak om te pauzeren voor introspectie en omleiding. Frustraties zijn aansporingen van God om onze ziel nog dieper te onderzoeken om onze kracht en doel te vinden en ernaar te leven. Frustraties vertellen ons dat onze gedachten en daden nog niet in harmonie zijn met onze verlangens.

Liefde is een manier van zien en een manier van zijn die God eert in iedereen die we ontmoeten. En het verandert ons op de meest fundamentele manier. Alles wat we moeten doen is de uitdaging van onze relaties verwelkomen, onze ogen trainen om verder te kijken dan menselijk gedrag naar de aanwezigheid binnenin. Wanneer we liefde proberen te leven, ontdekken we door onze interacties met anderen de goddelijkheid in onszelf.

We moeten ons niet voorbehouden om met God te communiceren alleen voor het ochtend-en avondgebed, of voor de wekelijkse eredienst, of voor wanneer we ons belast voelen. Het doel is om te beseffen dat elk moment van ons leven een meditatie is. Sta jezelf toe je te verwonderen over het wonder van Gods werk overal om ons heen. Laat gedurende je dag de zon, een boom, een stuk fruit je eraan herinneren dat alles wat je ooit zou willen is voorzien en hier op aarde te vinden is.

Vergeet niet, het leven is om te leven en te leren. Dus luister naar je leven en de lessen die het biedt. Welke keuzes moet je vandaag maken om je vooruit te helpen? Maak een lijst van de dingen die je nu kunt doen om te maken wat je wilt en begin met het werk te doen. Je kunt ja zeggen tegen geluk, heelheid en voorspoed. Je kunt volledig en creatief leven. Je kunt je macht om te kiezen claimen. Waarom claim je het nu niet?

Vrouwen houden de wereld in stand. We zorgen voor onze kinderen en, heel vaak, voor onze ouders en soms voor onze grootouders.

Ik zeg altijd dat pijn informatie is, dat het geen straf is.

Zie de onvermijdelijke veranderingen niet als bedreigingen maar als kansen die ons begrip kunnen verdiepen en ons wijsheid en groei kunnen brengen.

Elk moment is magisch, kostbaar en compleet en zal nooit meer bestaan. We vergeten dat het nu het moment is waarin we ons bevinden, dat het volgende niet gegarandeerd is. En als we gezegend zijn met een ander moment, zal elke vreugde, creativiteit of wijsheid die het brengt voortvloeien uit de manier waarop we in het huidige leven leven.

Wanneer we van moment tot moment leven, plaatsen we onszelf in het centrum van het leven, waar oneindige wijsheid verblijft, in plaats van aan de rand, waar dingen voor altijd veranderen en we gevoelig zijn voor de grillen van de wereld. Het is in ons bewustzijn van elk moment van onze eenheid met God dat onze innerlijke vrede en grootste kracht liggen.

Hoe kon ik me zo ellendig voelen te midden van zo ' n pracht? De vraag flitste in één keer door me heen, niet wachtend op woorden om het uit te drukken. Het antwoord kwam langzamer: niemand maakt je boos. Woede, net als liefde, is iets waar je voor kiest. Verbijsterd ging ik midden in het veld zitten waar ik doorheen liep. Ik wist dat ik in mezelf moest kijken, mijn woede los moest laten en een rustig gesprek met God moest hebben.

Stel je voor hoe vrij we ons zouden voelen en wat we zouden kunnen bereiken als we zonder angst konden leven.