Judith Jamison beroemde citaten

Het is een echt geschenk om een man en vrouw in het bedrijf te hebben die van elkaar houden en die samenwerken. Ze controleren elkaar emotioneel en fysiek. Dat vind ik mooi.

Ik geloof in spirit en dan geloof ik dat een manifestatie van spirit dans is.

Dans gaat over nooit eindigende aspiratie.

Leer het ambacht om te weten hoe je je hart kunt openen en je creativiteit aan te zetten. Er is een licht in je.

Als je in stilte naar een danser kijkt, zal zijn of haar lichaam de muziek zijn. Als je de muziek aanzet, wordt dat lichaam een verlengstuk van wat je hoort.

De eerste keer dat ik begon met choreograferen was in het donker, in mijn woonkamer, met de lichten volledig uit, op wat populaire muziek op de radio. Ik zette de radio op volle toeren en begon te bewegen. Ik wist niet hoe het eruit zag. Ik wilde het niet zien... Ik moest in het donker beginnen.

Je gaat geen dansstudio binnen en zegt: "dat kan ik niet."Als je dat doet, waarom ben je dan in de studio?

Als je eenmaal hebt gedanst, dan dans je altijd. Je kunt de gaven die God je stuurt niet ontkennen

We kunnen blijven praten over racisme en wie wie slecht behandelde, maar wat ga je eraan doen? Ga je je daarin wentelen of ga je je eigen agenda maken?

Dansen is het vertrouwen in het lef van anderen; choreografie is het vertrouwen van anderen in het jouwe. Als ik choreografeer, geef ik een danser iets te doen en vertrouw ik erop dat de danser het doet en erop voortbouwt.

Dans is groter dan het fysieke lichaam. Wanneer je je arm uitstrekt, stopt het niet aan het einde van je vingers, omdat je groter dan dat danst; je bent dansende geest.

Mensen komen om schoonheid te zien, en ik dans om het aan hen te geven.

Ik word bewogen door tegenstellingen, door tegenstellingen, de kracht die mijn moeders ogen waren, de schoonheid van mijn vaders handen.

Zoveel mensen blijven stilstaan bij negativiteit en ik heb het overleefd door het te negeren: het dimt je licht en het is elke keer moeilijker om de stroom weer aan te zetten.

Ik kan het applaus van het publiek niet echt horen als ik op het podium sta. Ik ben helemaal ondergedompeld in het stuk. Maar soms krijg ik er veel van en vraag ik me af: "nu, waarom applaudisseerden ze hier?"Als het een blanke menigte is, applaudisseren ze meestal omdat ze het een mooie beweging vinden. Als het een zwarte menigte is, is dat meestal omdat ze zich identificeren met de boodschap.

Ik voelde de naïviteit van een kind in mijn dans. Ik koesterde dat gevoel. Ik had wat ik noem een goed geïnformeerde naïviteit, en het werkte voor mij.

Ik geloof dat deze wereld is opgezet voor ons om te genieten en lief te hebben en te ervaren en om het allemaal tot op zekere hoogte onvoorspelbaar te laten zijn. Sinds ik een kind was, heb ik geloofd dat mijn leven geleid is.

Misschien is het een generatie-ding, maar ik wilde nooit de beste zwarte danser ter wereld zijn. Ik wilde gewoon de beste zijn.

Elke danser leeft op de drempel van het gooien ervan.

Als je gedanst hebt, dan dans je altijd.

Het woord 'lijden' staat niet in mijn vocabulaire.

Ik heb over de hele wereld gedanst en mensen zijn mensen. We kunnen elkaar niet afsnijden in het leven. Om te leiden, kun je dat niet doen.

Ik heb altijd die aanvulling van tegenstellingen gevoeld: lichaam en ziel, eenzaamheid en gezelschap, en in de dansstudio, samentrekking en loslaten, opstaan en vallen.

Ik heb me schuldig gemaakt aan het kijken naar Westerns zonder te erkennen dat Indianen dezelfde waanzin hebben meegemaakt als Afro-Amerikanen. Is het niet buitengewoon dat de meest beledigden soms niet hebben gezien dat anderen beledigd werden?

Het is nooit te vroeg om je kinderen te leren over de tool van geld. Leer ze hoe ze ervoor moeten werken en ze leren trots en zelfrespect. Leer ze hoe ze het kunnen redden en ze leren veiligheid en eigenwaarde. Leer ze hoe ze er genereus mee kunnen zijn en ze leren liefde.

Excellentie is de naam van het spel...

Concertdans is de moeilijkste vorm van dans. We toeren constant rond de wereld, jaar in jaar uit. Het werkt gewoon niet voor iedereen. Het is de levensstijl, het is het uithoudingsvermogen, het is de liefde, het is de toewijding, het is de toewijding, het zijn al die woorden.

Dans is niet in gevaar - het zal altijd een manier vinden om zich uit te drukken.

Ik heb geen familie gehad, maar ik zie dat niet als een offer: mijn dansers zijn mijn familie.

Ik was een protege; op mijn tiende studeerde ik bij balletchoreograaf Anthony Tudor in een klas volwassenen.

Ik wil weten wie je bent als persoon, en dan wil ik dat je je ontwikkelt als een heel mens.

Ik heb bijna mijn hele leven in een competitieve situatie gezeten. Ik heb een competitie met mezelf en probeer de beste te zijn die ik kon zijn.