Mikhail Baryshnikov beroemde citaten

Ik probeer niet beter te dansen dan wie dan ook. Ik probeer alleen maar beter te dansen dan ikzelf.

Je kunt bepaalde dingen niet fysiek dansen. Maar kijk naar tangodansers of flamenco of Japans klassiek theater. Als je slim genoeg bent en samenwerkt met de juiste choreografen, kun je echt dansen op je leeftijd.

Het probleem is niet het maken van de stappen, maar beslissen welke te houden.

Een theater is zo 'n onthullende vorm van kunst, zo' n transparante en goede acteurs, het zijn zulke krachtige individuen. Ik heb altijd gedroomd dat ik op een dag mijn mond op het podium zou openen.

Als een lichaam beweegt, is dat het meest onthullende. Dans even voor me En Ik zal je vertellen wie je bent.

Je meet het leven niet door prijzen te ontvangen.

Als ik mensen op straat zie, kijk ik hoe ze lopen. Het is als een handtekening, een vingerafdruk.

Ik had altijd een soort van vreemde relatie met New York City, met totale liefdesaffaire in het begin dan terugtrekken tijdens het soort conservatieven van de politiek en onroerend goed en het bedrijfsleven kwam, en Dan ben ik weer een soort van vechten voor de rechtvaardigheid van de stad, om de stad te openen voor de kunstenaars.

Is. Goed. Voor jezelf, voor anderen, voor alles wat je doet. Het is een levensnorm waaraan mensen moeten proberen te leven. Verspil geen tijd. Wees interessant en geïnteresseerd.

Goddelijkheid van kunst, het is zo ' n mysterie. Hoe mensen ervan te overtuigen dat het niet uitmaakt hoeveel geld je kunt uitgeven aan onderwijs en kunstonderwijs in het bijzonder, dat het implantaten, het leidt een jongere voor de rest van hun leven, en altijd op de meest humane en positieve en waardige manier.

Wat vinden dansers van Fred Astaire? Het is geen geheim. We haten hem. Hij geeft ons een complex omdat hij te perfect is. Zijn perfectie is een absurditeit. Het is te moeilijk om het onder ogen te zien.

Je investeert in de toekomst, en zo worden jonge mensen mens in de beste zin van het woord - door de geweldige ervaring van het luisteren naar een Müller symfonie of om een geweldig toneelstuk van Tennessee Williams te zien, iets te ervaren in een ballet, in een film.

Er komt een moment in het leven van een jonge kunstenaar dat hij weet dat hij iets van binnenuit naar het podium moet brengen. Hij moet iets inbrengen om iets te kunnen nemen.

Geen danser kan Fred Astaire zien en niet weten dat we allemaal in een andere business hadden moeten zijn.

Wanneer een danser op het podium komt, is hij niet alleen een lege lei waarop de choreograaf heeft geschreven. Achter hem heeft hij alle beslissingen die hij elke keer in het leven heeft genomen, Hij heeft gekozen, en in wat hij op het podium is, zie je het resultaat van die keuzes. Je kijkt naar de persoon die hij is, en de persoon die hij op dit moment niet anders kan dan uitzonderlijke dansers zijn, zijn in mijn ervaring ook uitzonderlijke mensen, mensen met een levenshouding, een soort zoektocht en een innerlijke kwaliteit. Ze weten wie ze zijn en laten dit graag aan je zien.

Niemand wordt geboren als danser. Je moet het meer willen dan wat dan ook.

Hoe meer blessures je krijgt, hoe slimmer je wordt.

Fundamentals zijn de bouwstenen van plezier.

Ik krijg een snelheidsboete, net als iedereen. Als het restaurant vol is, wacht ik in de rij, net als iedereen.

Het maakt niet uit hoe hoog je je been optilt. De techniek gaat over transparantie, eenvoud, een serieuze poging doen.

Ik drink geen melk en ik eet geen brood, pasta of rijst. Maar ik eet veel vlees, kip, vis en salades.

Ik wil precies doen wat ik wil doen. Ik gok liever op de kassa dan om een beurs te smeken.

Ziet u, dansers zijn vrij volwassen mensen omdat ze zo vroeg beginnen met optreden. Ze worden professionals als ze beginnen met het volgen van dagelijkse lessen.

Ik ben niet de eerste hetero danser of de laatste.

Ga zitten en open je ogen en open je hart. Het is Danstheater.

Het is wat er overblijft in het leven, om met interessante mensen te werken.

Nu is er in zekere zin een renaissance van de moderne dans - plotseling wordt het meer gerespecteerd en ontdekt.

Het is duidelijk dat de jonge dansers een zekere mate van volwassenheid missen.

Het runnen van een bedrijf is behoorlijk veeleisend.

Het Russische volk raakt zo waanzinnig dicht bij elkaar als vrienden. Hun leven is zo nauw met elkaar verbonden op een dagelijkse basis.

Dans is een van de meest onthullende kunstvormen.

Als ik alleen Ben, werk ik soms met muziek, soms zonder en soms gewoon naar NPR luisteren.

Ik denk dat ik door de jaren heen teleurgesteld ben over New York, over de Verenigde Staten. Weet je, soms ga je naar Europa en zie je het goede oude socialisme in zijn goede deel! Je ziet de publieke bezorgdheid over kunst, en de participatie van jongeren en jonge gezichten in het publiek.

Acteren is helemaal niet mijn taal.

Het is raar als je stukken choreografie ziet die 15 of 20 jaar geleden voor je zijn gemaakt en nu worden ze gedaan door een ander dansgezelschap.

In de opera traditie, wanneer opera die-hard fans, is er een vervanging van zanger of zanger was niet op zijn of haar vocale best, iets doen, ze boo. Vooral nu ze honderden dollars betalen voor het ticket.

Mijn vader was een partijlid en hij was een vrij hoge militaire officier onder de kolonel, junior kolonel, ik ken de term niet. Hij was een totale Stalinist. Een beetje met een vleugje antisemitisme en een heel sluwe man, een heel soort nerveuze man.

Je kunt volledig betrokken zijn, je kunt alleen de vorm bewonderen of je kunt volledig emotioneel in de dans worden opgenomen.

Om wat diepte in je vakgebied te bereiken, zijn er veel offers nodig.

Mijn moeder had een zoon uit een eerder huwelijk en haar man stierf in de Tweede Wereldoorlog.

Creative Artists Agency heeft een project samengesteld van buitengewone middelmatigheid en kolossale domheid. Anders was het geweldig.

Dansen hebben een tweede en derde leven. Je voelt dat ze er nooit klaar voor zijn. Ze hebben altijd een kans op een ander leven.

Ik verloor mijn interesse in de klassieke dans. Ik was erg geïnteresseerd in de moderne choreografie.

Ik kan niet tegen autoriteit.

Elk ballet, al dan niet succesvol artistiek of met het publiek, heeft me iets belangrijks gegeven.

Ik was erg rusteloos. Ik wilde echt deel uitmaken van een soort progressieve samenleving. Ik had genoeg van deze Communistische doctrines en je werd de hele tijd lastig gevallen met leden van het partijcomité die KGB waren, wat je moet doen, waar in het Westen je naartoe kunt gaan of niet.

Hoewel ik niet gok in het leven - Ik heb nog nooit poker gespeeld - gok ik wel op het podium. Ik gok met mezelf: 'kan ik dit doen?'

Ik ga graag naar de verjaardag van iemand anders, en als ik uitgenodigd ben, ben ik een goede gast. Maar ik vier mijn verjaardag nooit. Het kan me echt niet schelen.

In het tweede deel van je leven raak je dingen kwijt die je hebt verzameld.

Een land als België, of socialistische landen in Midden-Europa geven meer geld uit aan kunstonderwijs dan de Verenigde Staten, wat een raadselachtige gedachte is.