Carlos Fuentes beroemde citaten

Classificeer me niet, lees me. Ik ben een schrijver, geen genre.

Schrijven is een strijd tegen stilte.

Ik heb het nodig, dus denk ik.

Je begint met schrijven om te leven. Je eindigt met schrijven om niet te sterven.

Men wil een verhaal vertellen, zoals Scheherezade, om niet te sterven. Het is een van de oudste driften in de mensheid. Het is een manier om de dood te vertragen.

Door zijn aard geeft de roman aan dat we worden. Er is geen definitieve oplossing. Er is geen laatste woord.

Ik geloof in boeken die niet naar een kant-en-klaar publiek gaan. Ik ben op zoek naar lezers die ik graag wil maken. Om ze te winnen, om lezers te creëren in plaats van iets te geven dat lezers verwachten. Dat zou me dood vervelen.

Herken jezelf in hij en zij die niet zijn zoals jij en ik.

Kunst geeft leven aan wat de geschiedenis heeft gedood. Kunst geeft een stem aan wat de geschiedenis ontkende, tot zwijgen bracht of vervolgde. Kunst brengt waarheid in de leugens van de geschiedenis.

Er is geen schepping zonder traditie; het 'nieuwe' is een verbuiging op een voorafgaande vorm; nieuwheid is altijd een variatie op het verleden.

Ik leef door risico ' s. Zonder risico is er geen kunst. Je moet altijd op de rand van een klif staan die op het punt staat om naar beneden te vallen en je nek te breken.

Ik ontdekte al snel dat kritiek een vorm van optimisme is, en dat wanneer je zwijgt over de tekortkomingen van je samenleving, je erg pessimistisch bent over die samenleving. En pas als je er eerlijk over spreekt, toon je je geloof in die samenleving.

De mogelijkheid om net zo vrij te zijn met de camera als met de pen is een fantastisch vooruitzicht voor het creatieve leven van de 21e eeuw.

Je hebt tegenwoordig een absolute vrijheid in het Mexicaanse schrijven waarin je niet noodzakelijkerwijs met de Mexicaanse identiteit te maken hebt. Weet je waarom? Omdat we een identiteit hebben... We weten wie we zijn. We weten wat het betekent om een Mexicaan te zijn.

In tegenstelling tot de machocultuur van Mexico waren mijn beide grootmoeders zeer dappere jonge weduwen. Ik was altijd heel dicht bij deze hardwerkende, intelligente vrouwen.

De Verenigde Staten vergoelijkten dictaturen in Latijns-Amerika gedurende een groot deel van de 20e eeuw.

Net als heel Latijns-Amerika keerde Mexico na de onafhankelijkheid in 1821 een drievoudig erfgoed de rug toe: het Spaanse erfgoed, omdat we pas bevrijde koloniën waren, en ons Indiaans en zwart erfgoed, omdat we ze als achterlijk en barbaars beschouwden. We keken naar Frankrijk, Engeland en de VS, om progressieve Democratische republieken te worden.

Diplomatie is in zekere zin het tegenovergestelde van schrijven. Je moet jezelf zo veel verspreiden: de dame die huilend binnenkomt omdat ze ruzie had met de secretaresse; export en import; studenten in de problemen; duimspelden voor de ambassade.

De Verenigde Staten hebben de witte geschiedenis van de Verenigde Staten geschreven. Het moet nu de zwarte, Latino, Indiase, Aziatische en Caribische geschiedenis van de Verenigde Staten schrijven.

Geheugen is tevreden verlangen.

Ik denk niet dat een goed boek gebaseerd is op feitelijke ervaring. Slechte boeken gaan over dingen die de schrijver al wist voordat hij ze schreef.

Ongelooflijk het dier dat Voor het eerst droomde van een ander dier.

chaos: het heeft geen meervoud.

Cultuur bestaat uit verbindingen, niet uit scheidingen: specialiseren is isoleren.

Robinson Crusoe, de eerste kapitalistische held, is een zelfgemaakte man die de objectieve realiteit accepteert en deze vervolgens naar zijn behoeften vormgeeft door middel van werkethiek, gezond verstand, veerkracht, technologie en, indien nodig, racisme en imperialisme.

Het contract tussen de auteur en de lezer is een spel. En het spel . . . is een van de grootste uitvindingen van de westerse beschaving: het spel van het vertellen van verhalen, het uitvinden van personages en het creëren van het denkbeeldige paradijs van het individu, waaruit niemand kan worden verdreven omdat in een roman niemand de waarheid bezit en iedereen het recht heeft om gehoord en begrepen te worden.

Het grote rad van vuur van oude wijsheid, stilte en woord dat de mythe van de oorsprong voortbrengt, menselijk handelen dat de epische reis naar de ander voortbrengt; historisch geweld dat de tragische fout onthult van de held die vervolgens naar het land van oorsprong moet terugkeren; mythe van dood en vernieuwing en stilte waaruit nieuwe woorden en beelden zullen ontstaan, blijft draaien ondanks de blindheid van puur lineair denken.

Ik hou ervan om critici te hebben voor het ontbijt

Kinderen weten hoe ze wreed moeten zijn, en de wreedheid van hun ouderen is het zekerste overblijfsel van de malaise die de jongeren voelen tegenover vreemde dingen, andere dingen, dingen die onze eigen onwetendheid of ontoereikendheid onthullen

Ik heb geen literaire angsten.

Ik heb twee kinderen die stierven voordat ik 30 werd, dus wie ben ik om te klagen dat ik nog leef?

In Latijns-Amerika zijn zelfs atheïsten Katholiek.

Mijn systeem om jong te blijven is om veel te werken, om altijd een project onderweg te hebben.

Op mijn 50ste zie ik een lange rij tekens en vormen die woorden eisen net buiten mijn raam.

[De Mexicaanse Revolutie] was een breuk met het verleden om het verleden te herstellen. We probeerden te ontkennen dat we een Indiaan en een zwart en een Spaans verleden hadden. De Mexicaanse Revolutie accepteerde alle erfenissen. Het liet Mexico mestizo zijn.

Een leven zonder literatuur is ondenkbaar. Ik denk dat Don Quichot in fysieke zin nooit heeft bestaan, maar Don Quichot bestaat meer dan wie dan ook die in 1605 bestond. Verreweg. Er is niemand die kan concurreren met Don Quichot of Hamlet. Dus uiteindelijk hebben we de realiteit van het boek als de realiteit van de wereld en de realiteit van de geschiedenis.

Geen regering functioneert zonder het vet van corruptie.

De dood is de grote Maecena ' s, de dood is de grote engel van de Schrift. Je moet schrijven omdat je niet meer zult leven.

Wat Amerika het beste doet, is zichzelf begrijpen. Het ergste is om anderen te begrijpen.

Liefde kan ons isoleren van alles om ons heen. Maar in zijn afwezigheid kunnen we vervuld zijn van de angst dat er iets vergelijkbaars bestaat.

Cuba heeft een dosis perestroika nodig.

Wat er in de Abu Ghraib-gevangenis in Irak is gebeurd, is een van de grofste schendingen van de mensenrechten onder de conventies van Genève die we kennen. Het is gewoon monsterlijk.

Je hebt gisteren de gebruikelijke dingen gedaan, net als elke dag, je weet niet of het de moeite waard is om te onthouden. Je zou liever onthouden, daar liggend in de halve duisternis van de slaapkamer, niet wat er al is gebeurd, maar wat er gaat gebeuren. In je halve duisternis kijken je ogen liever vooruit, niet achter, en ze weten niet hoe ze het verleden moeten voorzien.

In een wereld die verscheurd wordt door elke vorm van fundamentalisme - religieus, etnisch, nationalistisch en tribaal - moeten we de eerste plaats geven aan economisch fundamentalisme, met zijn religieuze overtuiging dat de markt, aan zijn lot overgelaten, in staat is al onze problemen op te lossen. Dit geloof heeft zijn eigen ayatollahs. Haar kerk is neoliberalisme; haar geloof is winst; haar gebeden zijn voor monopolies.

Religie is dogmatisch. Politiek is ideologisch. De rede moet logisch zijn, maar literatuur heeft het voorrecht dubbelzinnig te zijn.

Er moet iets zijn dat verder gaat dan slachting en barbarij om het bestaan van de mensheid te ondersteunen en we moeten allemaal helpen zoeken.

De nieuwe wereld economische orde is geen oefening in filantropie, maar in verlicht eigenbelang voor alle betrokkenen.

In de literatuur Weet je alleen wat je je voorstelt

De Mexicanen stammen af van de Azteken; de Peruanen stammen af van de Inca ' s; de Argentijnen stammen af van de boten.

Nee, Het is niet dat ze slecht zijn. Ze moeten doen alsof ze goed zijn. Ze zijn opgevoed om te bedriegen en sluw te zijn, om zichzelf te beschermen tegen onze samenleving. Zo wil ik niet zijn.