Cate Tiernan beroemde citaten

Mannen zijn natuurlijke krijgers, maar een vrouw in de strijd is echt bloeddorstig

Ik voelde een overweldigende dankbaarheid in mijn leven op dit moment en wilde een kans om het te erkennen. Ik voelde dat elke dank die aan een god werd gegeven, allemaal naar dezelfde plaats ging, hoe dan ook, ongeacht in welke religie je gecentreerd was.

Er is duisternis in het licht, Er is pijn in vreugde, en er zijn doornen op de roos.

In sprookjes is er altijd één persoon die voor elkaar gemaakt is, en ze vinden elkaar en leven nog lang en gelukkig. Cal was mijn persoon. Ik kan me niemand perfecter voorstellen. Maar wat voor ziekelijk sprookje zou het zijn als hij degene was die precies goed voor mij was gemaakt en ik niet goed voor hem was?

Alles is prima en helder. De dag moet elke nacht volgen. Mijn kracht beschermt me tegen kwaad. De godin houdt me in haar armen.

Het gebeurde weer vanmiddag. Net zoals het die avond deed. We hadden het over hoe we haar konden beschermen. toen keek ik plotseling naar haar en het was alsof ik een heel universum in haar ogen had gevonden.

Vrouwen zijn onmogelijk, heksen zijn erger, en vrouwen die machtige heksen zijn, zullen de dood van mij zijn.

Goed zijn is iets dat je steeds opnieuw moet kiezen, elke dag, gedurende de dag, voor de rest van je leven.

Het hart dat liefheeft moet op een dag rouwen. Liefde en verdriet zijn de geschenken van de godin. Laat de pijn binnen, laat het je hart openen voor mededogen. Laat mij u helpen uw verdriet te dragen en Moge uw hart dan ontspannen en zich openen voor grotere liefde. Moge de liefde die eeuwig door het universum stroomt je omhelzen en troosten. blz. 85

Op dat moment herinnerde ik me iets dat Cal me had verteld: dat er schoonheid in duisternis in alles zit. Verdriet in vreugde, leven en dood, doornen op de roos. Ik wist toen dat ik niet meer aan pijn en kwelling kon ontsnappen dan dat ik vreugde en schoonheid kon opgeven

Het was alles wat ik kon doen om hem niet neer te slaan voor Asher en op hem te klimmen. Als ik hem eerst verdoofd met een koekenpan, zou hij misschien niet te veel worstelen.een€¦

Erfgoed staat niet gelijk aan het lot.

Kan hij echt mijn muirn beatha dan zijn?

Alsjeblieft, grond, doe open en laat me in een eindeloze spleet vallen tot ik het centrum van de aarde raak en verbrand. Gelieve. Is dat te veel gevraagd?

Wat een geweldige dag, " zei Bree, terwijl ze zich uitstrekte in haar stoel. "Dankzij mij en mijn charme."Zei ik lichtvaardig. Robbie en Hunter keken me alarm aan. 'Dat heb je niet gedaan,' zei Robbie. 'Dat heb je niet gedaan,' zei Hunter. Ik genoot hiervan. "Misschien wel, misschien niet." Hunter keek overstuur. "Je kunt niet serieus zijn!"Cahn niet, dacht ik. Cahn ook.

Ik wist niet waar dit spul vandaan kwam - plotseling was ik een kleine magische sprite, die zich verbond met mijn steen, mijn aardse wortels voelde, la la la... Ik kan alleen maar beschrijven hoe het voelde. En zo voelde het. Klaag me aan. Zwaaide ik? Ik had het gevoel dat ik aan het schommelen was.

Maar ik bedoelde ook dat het liefhebben van iemand die je hart echt voor hen opent, gewoon vraagt om je hart te laten verpletteren en in kleine stukjes aan je terug te geven.

Je bent honey niet. Jouw wijn. Je bent de diepste, donkerste schaduw onder een boom op een brandende dag. Je bent sterk en hard, als een stroom op de bodem van een rivier.

Ik hou niet van je. Maar ik zie de waarde van jou, de ongelooflijke waarde van jou, meer dan wie dan ook die ik ooit heb gekend.

Wanneer je liefde voelt voor iets, of het nu steen, boom, minnaar of kind is, word je geraakt door de magie van de godin...

Vuur is een fragiele minnaar, hof haar goed, verwaarloos haar niet; haar geloof is als een mistige rook, haar woede is destructief heet.

Ik wil je gewoon. Ik wil je zo graag, de hele tijd. Ik weet dat ik het niet moet doen, Ik weet dat ik het niet kan, ik weet dat het verkeerd is... maar zelfs als je me kwaad maakt, als je me herinnert aan pijn en wanhoop en marteling-het is er, het willen. Ik ben het beu om er tegen te vechten. Ik vecht tegen zoveel dingen, de hele tijd, elke dag. Ik wil hier niet tegen vechten. Niet meer.

Mijn zus dacht er even over na. "Nou, dat is saai," zei ze uiteindelijk. "Waarom kan je niet lezen * * * * * van iets leuks dat ik kan lenen? Ik lachte. "Misschien later.

Natuurlijk, toen we thuis kwamen, ontdekten we dat Dagda op mijn donzen dekbed had geplast. Hij had ook een deel van Mama ' s maidenhair Varens gegeten en het op het tapijt gebotst. Toen had hij zich blijkbaar in een razernij gewerkt om zijn ting te scherpen door verbazingwekkend effectieve klauwen op de armleuning van mijn vaders favoriete stoel. Nu sliep hij op een kussen, opgerold als een pluizig slakje. "God, Hij is zo schattig," zei ik, schudde mijn hoofd.

Er zijn geen toevalligheden. En alles betekent iets.

Ik heb ooit ergens gelezen dat het ongeveer de helft zo lang duurt om te herstellen van een diepe relatie als de relatie duurde.

Je moet toegeven dat hij er goed uitziet," drukte Bree, leunend tegen mijn aanrecht. "Natuurlijk geef ik het toe. Ik ben niet blind, " zei ik, druk bezig blikjes te openen.

Ik voel me als een vos in een kippenhok vol Katholieke meisjes.

Blijf hier!"hij beval me, toen rende hij achter Cal aan. Ik stopte even. Toen rende ik achter ze aan.

Robbie ging weer naar het huis. "Heb je een zaklamp?"Natuurlijk niet."Ik glimlachte. "Dat zou me te goed voorbereiden, nietwaar?

Beter dom en veilig zo slim en dood.

Wat heeft het dan voor zin om te proberen als je niet eens kunt winnen?"Je wint op veel verschillende manieren", zei Asher. "Veel kleine overwinningen. Het doel van dit leven is niet om de hele tijd goed te zijn. Het is om zo goed mogelijk te zijn. Niemand is perfect. Niemand doet het de hele tijd goed. Dat is niet wat het leven is.

Ik was van de "wanneer het leven je citroenen geeft, limonade maakt, dan vraag ik me af waarom het leven je geen verdomde suiker gaf zodat je het spul kon drinken" school van denken.

Mijn gezicht is niet zo expressief!

Het maakt niet uit hoe donker je bent, wat je ook denkt dat je erfgoed is of hoe onvermijdelijk je val is, je kunt altijd een keuze maken in de volgende seconde om anders te zijn..

Goed zijn is iets dat je steeds opnieuw moet kiezen, elke dag, gedurende de dag, voor de rest van je leven," zei Asher. "Een dag bestaat uit Duizend beslissingen, de meeste klein, sommige enorm. Bij elke beslissing heb je de kans om naar het licht te werken, of te zinken naar de duisternis.

Over mijn lijk, dacht ik. Ja, zelfs onsterfelijken gebruiken die uitdrukking. Het heeft extra oomph voor ons.

Hij gaf een harde glimlach en de zuurstof in mijn longen verdampte. we weten allebei dat ik geen Heer ben.â € â € œYeah. Oké, laat me eruit. Ik ben moe."er is iets anders," zei hij, en ik kreunde. wat nu?- dit.hij kwam dichter bij me, zo dichtbij dat de containers tussen ons in zaten. Zijn ogen keken neer in de mijne, intentie en goud, als een leeuw. oh, nee, dat doe je niet!ik fluisterde en liet alles vallen. Ik duwde hard tegen zijn borst; het was alsof ik een boom duwde. "ja," zei hij heel zachtjes, leunend naar beneden. ja, dat doe ik.

Ik had moeten weten dat de machtshongerige slavendrijvers aan River ' s Edge mijn vijf dagen van vrijheid alleen als een uitdaging zouden zien om te vervullen.

Hij lijkt het wel.. Engels soms, een beetje afstandelijk of gereserveerd, maar dan zal hij naar me kijken, en zijn ogen kijken recht door naar mijn ziel..

David hief zijn handen op. "Wacht even. Dit gaat nergens heen. Jullie twee zijn allebei bang, en bang zijn maakt je boos, en boos zijn maakt je uithalen."Dank u, Dr.Laura," zei ik kort. "Ik ben niet bang voor haar," zei Hunter, als een zesjarige, en ik wilde hem onder de tafel schoppen. Nu ik wist dat hij nog leefde, herinnerde ik me hoe onaangenaam hij was.

Oh mijn God, kun je me zien? Ik dacht dat ik mijn onzichtbaarheidsmantel droeg.

Over jaren zal ik terugkijken en me vandaag herinneren als de dag dat ik hem ontmoette. Ik kijk terug en herinner me precies het moment waarop mijn leven hem begon te omvatten. Ik zal het voor altijd onthouden.

Hoe zou het zijn om zo weinig te geven om wat andere mensen van je denken?

Nee, Agent, ik heb geen idee waarom ik dit buidelrat kostuum draag. Ik heb je wat genoemd? OH. Mijn fout.- Nastasya.

Kom met me mee," zei Reyn. "Ik wil je iets laten zien."Eerlijk gezegd had ik iets origineels verwacht. "Echt? Ik vroeg: "dat is het? Heb je dat bedacht?

Heb je al die moeite gedaan voor mijn lichaam?"Zei ik, verbaasd en zo dankbaar. Reyn keek op, irritatie op zijn gezicht. "Ja. We zouden je laten vullen, als voorbeeld voor toekomstige studenten. Ik grinnikte: "je kunt me op wielen zetten, me van kamer naar kamer verplaatsen.

Ik hield een spijker op zijn plaats en sloeg hem met de hamer. Best. Klus. Ooit.

De godin leert ons dat elk einde ook een begin is. Moge er wedergeboorte zijn uit deze dood.