Alyson Noel beroemde citaten

Alleen liefde geneest. Woede, schuld en angst kunnen je alleen maar vernietigen en scheiden van je ware vermogens.

Ik denk dat ik nu genoeg over verlies moet weten om te beseffen dat je nooit echt stopt met iemand te missen-je leert gewoon om te leven rond het enorme gapende gat van hun afwezigheid.

Muziek is een van de hoogste kunstvormen die er is. Het kan een leven definiëren, een leven veranderen, of zelfs een leven veilig stellen, in slechts drie korte minuten.

Ik was een prachtige vampier prinses geliefd, aanbeden en bewonderd door iedereen. Ik woonde in een luxueus gotisch kasteel en ik heb geen idee hoe ik aan deze glasvezeltafel ben beland met jullie sukkels.

Haat vereist zorgzaamheid. In dat geval zou ik je niet kunnen haten.

Ik denk altijd aan wat ik mis. Zelfs als ik blij ben met wat ik heb.

We ontmoeten de mensen die we moeten ontmoeten wanneer de tijd precies rijp is.

Ze is een beetje een, Nou ja, je weet wel, een B met een jeuk.

Je weet nooit wat je hebt tot je het kwijt bent.

Op dit moment ben ik gewoon een meisje dat twee bloedlijnen overbrugt. Een die ik kreeg-een die ik moet verdienen.

Moge je onvoorwaardelijke liefde en oneindige vrede brengen.

Regels moeten altijd worden gebogen, zo niet gebroken. Het is de enige manier om plezier te hebben.

We brengen ons leven door met verstrikt raken in alle verkeerde dingen-op een dwaalspoor gebracht door onze geest, ons ego, onszelf als gescheiden van elkaar zien, in plaats van te luisteren naar de waarheid die in ons eigen hart ligt, de waarheid dat we allemaal verbonden zijn, we zijn er allemaal samen in.

Wat een tangle love is dat.

Je bent vrij om mee te doen, maar alleen als je belooft niet naar de nieuwe jongen te staren. Miles lacht. "Staren is erg onbeleefd. Heeft niemand je dat ooit verteld?

Hij stopt in zijn spoor, gezicht uiten grote teleurstelling. "Wacht-serieus? Dat is het? Kunnen we niet stiekem op onze tenen lopen als we achterom glippen? Niet Sluipen door een gebarsten raam, of ruzie maken over wie door de dogie deur kruipt om de ander binnen te laten?

Damen, serieus, je moet weten dat ik niet van je hou omdat je onsterfelijk bent, Ik hou van je omdat je jezelf bent.

Maakt het echt uit of ik de bus verkies boven een BMW, en generiek boven Gucci? Omdat de auto, de garderobe, de postcode-dat zijn gewoon zelfstandige naamwoorden, dingen die leuk zijn om in de buurt te hebben, zeker, maar uiteindelijk hebben ze niets te maken met de echte ik. Heeft niets te maken met wie ik echt ben.

Geluidloos fluisterend in de leegte, mijn lippen bewegen snel, stil, zonder ophouden. Zijn naam roepen, hem naar Mij roepen. Ook al heeft het geen zin. Ook al is het zinloos. Ook al is het te laat.

Ik ga surfen. Kom snel terug. - D

Haven ' s warme, klamme handpalmen drukken hard tegen mijn wangen terwijl de bezoedelde rand van haar zilveren schedelring een vlek op mijn huid achterlaat.

Zo schattig hoe je naar Damen riep nadat je die kuise liefdesscène in je hoofd had opgeroepen.

Maar ik ben nu zo ver afgedwaald van normaal, dat ik nooit meer de weg terug zal vinden. En de waarheid is dat ik dat niet meer wil.

En nu ben ik weer terug waar ik begon. Nuchter en ellendig.

Het ware karakter wordt onthuld door de manier waarop mensen reageren op de grotere uitdagingen in het leven.

We worden niet bepaald door onze dingen. Het is niet de kleding die we dragen, de auto ' s die we rijden, de kunst die we verwerven - het is niet waar we wonen - maar hoe we leven dat ons definieert. Het zijn onze daden die herinnerd worden lang nadat we weg zijn.

Diep van binnen kende mijn hart de score. En ik weet dat Haven ongelijk had. Het is niet altijd zo dat de een meer liefheeft dan de ander. Als twee mensen echt voorbestemd zijn, houden ze evenveel van elkaar. Anders-maar toch gelijk.

Zo boven, zo beneden, zo binnen, zo buiten.

Zorg ervoor dat je weg bent tegen de tijd dat we bij Miles zijn. Ik vind het eng om je op zijn schoot te zien zitten zonder zijn toestemming.

De truc is om te leren zien met je hart, niet met je ogen

En ik begin te zeggen: nee. Begin hem te vragen om het gewoon af te doen en weg te leggen. Begin maar eens uit te leggen hoe het voor mij veel te veel herinneringen bevat. Maar dan herinner ik me wat Damen ooit zei over herinneringen - dat ze dingen achtervolgen. En omdat ik weiger door de mijne achtervolgd te worden, haal ik diep adem en glimlach ik als ik zeg: "Weet je, ik denk dat het je echt goed staat. Je moet het uitdagend houden.

Damen is de ware. Altijd geweest. Dat zal altijd zo zijn.

Maar waarom vroeg je het me niet gewoon?"Ik zette mijn vork neer en keek naar haar. "Omdat je sliep," zegt ze, terwijl ze een slokje Chardonnay neemt. "Ik heb een dutje gedaan, Mam. Het was niet bedoeld als een soort Disney sprookje honderd jaar snooze.

Het is voorbij. Absoluut, volledig, eeuwig voorbij

Alleen omdat iets eindigt betekent dat het een slechte zaak is of dat iemand gewond raakt,of dat het nooit gebeurd is of wat dan ook. Maar als elke stap ons naar de volgende brengt, hoe kunnen we dan groeien als we alles vermijden wat ons pijn kan doen?? We hebben vrijwel geen andere keuze dan naar buiten te gaan en te hopen op het beste en wie weet kunnen we onderweg zelfs een ding of twee leren

De andere kant van midnight’s uur slaat een herald driemaal rung ziener, schaduw, Zon⠀ "samen komen ze zestien winters hence⠀" het licht zal worden verduisterd verlaten duisternis om op te stijgen onder een hemel bloeden vuur

Je kunt niet altijd geluk hebben, maar je kunt altijd geluk geven.

Zoals wanneer je je knie schraapt en je krijgt een litteken, maar dan vervaagt het litteken zo veel dat niemand het kan zien, behalve jij. Maar je weet waar het is. Want je weet nog wat de oorzaak was. En hoe hard je ook probeert, je kunt nooit vergeten hoe erg het pijn deed toen het voor het eerst gebeurde.

En ik weet dat je een leven lang hebt geprobeerd me te beschermen tegen de duizelingwekkende pijn van verdriet die voortkomt uit het verliezen van de dingen en de mensen en de plaatsen waar je jezelf om gaf--maar raad eens, Jennika--dat is geen manier om te leven. Hoezeer het ook pijn doet om iets te verliezen waar je van houdt, er is veel meer vreugde om het te ervaren zolang het duurt.

Het rare aan afscheid nemen is dat het nooit makkelijker wordt.

Er zijn maar twee emoties. Liefde en angst.... Liefde en angst is alles wat er is = = al het andere is slechts een uitloper gemotiveerd door die twee.

De ware bevrijding, het ware pad naar vrijheid, lag in het vermogen om te vergeven.

Je hebt me gekwetst."Hij schiet me een gewonde blik toe. "Ik wist niet dat je die had.

Alles voelt zo leeg zonder haar. Ze was meer een ouder voor mij dan mijn biologische ouders waren. Ze nam me op, voedde me, kleedde me aan, maar het belangrijkste was dat ze me met respect behandelde. Ze leerde me dat mijn capaciteiten niets waren om je voor te schamen, niets dat ik zo hard moest proberen te ontkennen. Ze overtuigde me ervan dat wat ik had een gave was-geen vloek - en dat ik de bekrompen geest en angsten van andere mensen niet moest laten bepalen hoe ik liefheb, wat ik doe of hoe ik mezelf in de wereld waarneem. Ze liet me geloven dat hun ongeïnformeerde meningen me op geen enkele manier een freak maakten.

Want soms is stilte meer waard dan lawaai. Soms zit alles wat je moet weten in die kleine stille ruimte. Soms raken we zo verstrikt in afleiding en lawaai en op zoek naar de goedkeuring van andere mensen vergeten we het stille zaad van waarheid dat in ons hart leeft. Maar alleen omdat we er niet op afstemmen, betekent niet dat het er niet is.

Ik bedoel, ja, misschien is ons lot soms vast en onveranderlijk, maar er zijn andere momenten dat het puur gevormd wordt door de acties die we ondernemen...

Er is een oud en zeer wijs Native American gezegde: elke keer dat je een vinger wijst in minachting - er zijn drie resterende vingers die recht terug naar je wijzen.

Staar je me aan omdat je mijn dubbelganger hebt zien rondzwerven in de gangen, een soort cafetaria spelen? Of omdat je een potlood moet lenen en je te verlegen bent om het te vragen?

Sommigen zeggen misschien dat ik scherpzinnig ben en wat zou je zeggen?"Ik vraag, mijn stem scherp, moe van het spelen met. "Ik zou zeggen dat ik het ermee eens ben.

Dus het is een ja?"Naar blue-corn pannenkoeken of je vriendin zijn?