Christina Stead beroemde citaten

Als alle rijke mensen in de wereld hun geld onder elkaar zouden verdelen, zou er niet genoeg zijn om rond te gaan.

Het scheppen van iets uit het niets is de meest primitieve van de menselijke passies en de meest optimistische.

Charme is een sluwe zelfvergetelheid.

Ouderdom is misschien de beslissing van het leven over ons ...

Elke Australiër is een Ulysses.

De Chinezen zijn een bekend volk; en ik durf te zeggen dat ze daarom eens een religieuze geur over ouderdom maakten; om te voorkomen dat hun zonen hun eigen toekomst zagen.

Voor mij is al het sap van een boek in een ongepubliceerd manuscript, en het gepubliceerde boek is als een dode boom - gewoon goed om je huis mee te snijden en te bouwen.

Heren zijn overschat, dat is mijn ervaring.

geld dat in miljarden en monopolies is, is helemaal geen geld, omdat de mensen er geen hebben, en geld is democratisch, iedereen moet er een paar hebben of er is er helemaal geen.

het is immoreel om te werken om geld te verdienen. Er zit iets ongelukkigs in. Je moet werken voor het werk. Je moet op een boerderij werken, voor de boerderij-dan verdient het geld.

Als ellende opstand betekende, zouden we vanaf het begin van de tijd niets anders dan opstand hebben gehad. Integendeel, het is vrij zeldzaam.

Geld is een jaloerse meesteres als je geld wilt, moet je alleen geld willen. ... Ik moet u het ene geheim van het leven vertellen, er is er maar één: alles is een jaloerse meesteres, alles is vreselijk bezitterig en, bij God, we willen vreselijk bezeten zijn als we ergens willen komen - en we willen hoe dan ook vreselijk bezeten zijn; of wat is het leven?

Geld gaat waar geld is, geld verlangt waar geld is.

En goud heeft geen naam, het likt de hand van iedereen die het heeft: brave hond!

Als mensen goud verzamelen, doen ze geen zaken. ... Goud is constipatie: zelfs faillissement is vloeiender. Goud is geen rijkdom: posities in markten zijn rijkdom.

Al het nieuwe geld wordt verdiend door de verschuiving van sociale klassen en de onteigening van oude klassen.

Het is makkelijk om geld te verdienen. Je zet de bordbank op en iemand komt binnen en geeft je zijn geld. De façade is alles.

Een self-made man is iemand die in geluk gelooft en zijn zoon naar Oxford stuurt.

Geen rijke man is een patriot, geen rijke man is een vriend. Ze hebben allemaal maar één vaderland, het Ritz-Carlton, en één vriend, de minnares waarvoor ze beloven van hun vrouwen te scheiden.

Ze was in staat om actieve schepping om haar heen te voelen in de rotsen en heuvels, waar het mysterie van de lust plaatsvond; en in zichzelf, waar alles nog slechts de nacht van zintuigen en wilde dromen was, ging het werk van passie door.

We zijn primitieve mensen; we taboe wat we verlangen en nodig hebben. Hoe werd het ontkennen van liefde geassocieerd met het idee van moraliteit?

Eenzaamheid is een vreselijke blindheid.

Gij wilt uw hele leven de duidelijke waarheid spreken, vrouw, en recht spreken; anders zult gij dubbel zien.

Ik ken uw Ras; al uw fijne ambtenaren ontucht de jongere meisjes die bang zijn om hun baan te verliezen: dat is zo oud als Washington.

Een moeder! Wat zijn we echt waard? Ze groeien allemaal op, of je nu voor ze zorgt of niet. Die arme ellendige jongen van hem groeit op, en ik heb zeker de huid van haar gelikt; en ze heeft het huwelijk op zijn slechtst gezien, en nu droomt ze over 'supermensen' en 'grote mannen'. Wat is het nut om iets voor hen te doen?

De sensualiteit, delicaatheid van literatuur bestaat niet voor mij; alleen de passie, energie en worsteling-de meeste van mijn vrienden betreuren dit: ze vertellen me altijd wat ik moet weglaten om succes te hebben. Maar ik weet dat niets uiteindelijk meer succes heeft dan een intelligente wreedheid.

Een vrouw kan dat niet zijn, totdat een meisje sterft. . . . Ik bedoel de sprites die meisjes zijn, zo verschillend van ons, al hun fantasieën, hun illusies, hun bloemenwereld, de dromen waarin ze leven.

Over mezelf-Nee. Ik ben onbelangrijk, een waarnemer, een zwervend dier.

De verspilling, de krankzinnige freaks van deze geldmannen, het cynisme en egoïsme van hun leven... Ik zal laten zien dat ze niet briljant zijn, niet romantisch, niet verrukkelijk, niet intelligent.

Iedereen zou denken dat een dunne stok als ik, zwak en ellendig, met alles ten onder zou gaan: denk je dat ik elke winter meer dan mijn hoest krijg? Ik wed dat ik tot negentig leef, met al mijn pijn en pijn. Om te denken dat dat nog vijftig jaar van de Grote-Ik-ben is.

Ik wil niet naar de hemel gaan; Ik wil mijn kinderen, voor altijd kinderen en andere kinderen, standvastige volwassenen en een goede gelukkige vrouw, dat is alles wat ik vraag, maar niet het paradijs; de aarde is goed genoeg voor mij: het is omdat ik geloof dat de aarde de hemel is, Naden, dat ik al mijn problemen kan overwinnen en mijn vijanden onder ogen kan zien.

Er zijn zoveel manieren om jezelf te doden, ze zijn gewoon ouderwets met hun permanganaat: denk je dat ik permanganaat zou nemen? Ik zou niet willen branden mijn ingewanden uit en leven om het verhaal te vertellen ook: idioten! Het is simpel, ik zou mezelf verdrinken... Waarom uiteindelijk in ellende verkeren?

De stad is een machine op wonderbaarlijke wijze georganiseerd voor het winnen van goud uit de zeeën, lucht, wolken, uit dorre landen, ruimten van schepen, mijnen, plantages, cottage haard-stenen, bomen en rotsen; en hij, ellendig wachten in de buitenste gangen, kon niet eens zijn vinger te krijgen op een kleine, kleine hendel.