William Barclay beroemde citaten

Er zijn twee geweldige dagen in het leven van een persoon: de dag dat we geboren worden en de dag dat we ontdekken waarom.

Er is geen vreugde in de wereld zoals de vreugde om één ziel tot Christus te brengen.

Gebed is geen vlucht, gebed is kracht. Gebed bevrijdt een mens niet uit een vreselijke situatie; gebed stelt een mens in staat de situatie onder ogen te zien en te beheersen.

Een van de hoogste menselijke plichten is de plicht van encouragement...It het is gemakkelijk om te lachen om de idealen van mensen; het is gemakkelijk om koud water over hun enthousiasme te gieten; het is gemakkelijk om anderen te ontmoedigen. De wereld zit vol met ontmoedigers. We hebben een christelijke plicht om elkaar te bemoedigen. Vaak heeft een woord van lof of Dank of waardering of juichen een man op zijn voeten gehouden. Gezegend is de man die zo ' n woord spreekt.

We proberen God niet zozeer naar ons te laten luisteren als wel onszelf naar hem te laten luisteren; we proberen God niet te overtuigen om te doen wat we willen, maar om erachter te komen wat hij wil dat we doen. Het gebeurt zo vaak dat we in gebed werkelijk zeggen: 'Uw wil wordt veranderd', terwijl we zouden moeten zeggen: 'Uw wil geschiede. Het eerste doel van het gebed is niet zozeer om tot God te spreken als om naar hem te luisteren.

Jezus is het ja tegen elke belofte van God.

Liefde houdt altijd verantwoordelijkheid in en liefde houdt altijd opoffering in. En wij hebben Christus niet werkelijk lief, tenzij wij bereid zijn zijn taak onder ogen te zien en zijn kruis op ons te nemen.

Ik dank u voor mijn vrienden, voor degenen die mij beter begrijpen dan ik mezelf begrijp. Voor degenen die me op mijn slechtst kennen, en me nog steeds leuk vinden. Voor degenen die mij vergeven hebben terwijl ik geen recht had om te verwachten vergeven te worden. Help me om net zo trouw te zijn aan mijn vrienden als ik zou willen dat ze voor mij zijn.

De tragedie van het leven en van de wereld is niet dat de mensen God niet kennen; de tragedie is dat ze, hem kennende, nog steeds erop staan hun eigen weg te gaan.

Een mens kan best veroordeeld worden, niet omdat hij iets doet, maar omdat hij niets doet.

Als we de leer van Jezus überhaupt willen aanvaarden, dan is de enige test van de realiteit van iemands religie zijn houding ten opzichte van zijn medemensen. Het enige mogelijke bewijs dat een mens God liefheeft, is het bewezen feit dat hij zijn medemensen liefheeft.

Voor de christen is de hemel waar Jezus is. We hoeven niet te speculeren over hoe de hemel eruit zal zien. Het is genoeg om te weten dat we voor altijd bij hem zullen zijn.

Het woord genade benadrukt tegelijkertijd de hulpeloze armoede van de mens en de grenzeloze goedheid van God.

Het kan heel goed een teken zijn van het verval van de kerk en het falen van het christendom dat geschenken uit mensen moeten worden overgehaald en dat ze vaak helemaal niets zullen geven tenzij ze iets voor hun geld krijgen in de vorm van vermaak of goederen. Geven wat echt geven is, heeft een zekere roekeloosheid in zich.

Gebed is geen manier om gebruik te maken van God; gebed is een manier om onszelf aan God aan te bieden zodat hij in staat zou zijn om van ons gebruik te maken.

Het is fataal gemakkelijk om het christendom te zien als iets dat besproken moet worden en niet als iets dat ervaren moet worden.

Zelfverdediging is een deel van de wet van de natuur; noch kan het de Gemeenschap worden ontzegd, zelfs niet tegen de koning zelf.

Geloof is niet alleen een toewijding aan de beloften van Christus; Geloof is ook een toewijding aan de eisen van Christus.

Jezus ' komst is het laatste en onbeantwoorde bewijs dat God om hem geeft.

De christen is een [persoon] van vreugde... Een sombere Christen is een contradictio in terminis, en niets in de hele religieuze geschiedenis heeft het christendom meer schade berokkend dan zijn verband met zwarte kleren en lange gezichten.

In de tijd die we hebben is het zeker onze plicht om al het goede dat we kunnen te doen aan alle mensen die we kunnen op alle manieren die we kunnen.

Uithoudingsvermogen is niet alleen het vermogen om iets moeilijks te dragen, maar om het in glorie te veranderen.

Het vreselijke belang van dit leven is dat het de eeuwigheid bepaalt.

Als iemand zich een weg baant door zijn twijfels tot de overtuiging dat Jezus Christus Heer is, heeft hij een zekerheid bereikt die de man die dingen zonder na te denken aanvaardt nooit kan bereiken.

We zullen vaak compensatie vinden als we meer denken aan wat het leven ons heeft gegeven en minder aan wat het leven ons heeft afgenomen.

Een man kan zo druk zijn met het verdienen van zijn brood dat hij vergeet een leven te maken.

Als we merken dat we kritisch worden tegenover andere mensen, moeten we stoppen met het onderzoeken van hen en beginnen met het onderzoeken van onszelf.

Het essentiële feit van het christendom is dat God dacht dat alle mensen het offer van zijn zoon waard waren.

God zelf nam dit menselijke vlees op zich.

Echte bekering betekent dat een mens is gekomen, niet alleen om spijt te hebben van de gevolgen van zijn zonde, maar om de zonde zelf te haten.

Wanneer we van iemand houden met ons hele hart, begint het leven wanneer we bij die persoon zijn; het is alleen in hun gezelschap dat we echt en echt leven.

Ware aanbidding is wanneer de geest, het onsterfelijke en onzichtbare deel van de mens, tot God spreekt en hem ontmoet, die onsterfelijk en onzichtbaar is.

Er is een tijd dat het vermijden van problemen het opbergen van problemen is, en wanneer het zoeken naar een luie en laffe vrede een nog groter gevaar is.

De ware, de ware aanbidding is wanneer de mens, door zijn geest, vriendschap en intimiteit met God bereikt. Ware en oprechte aanbidding moet niet tot een bepaalde plaats komen; het is niet door een bepaald ritueel of liturgie gaan; het is zelfs niet om bepaalde gaven te brengen. Ware aanbidding is wanneer de geest, het onsterfelijke en onzichtbare deel van de mens, tot God spreekt en hem ontmoet, die onsterfelijk en onzichtbaar is.

Het belangrijkste is een leven van gehoorzaamheid in de routine dingen van het dagelijks leven. Geen enkele hoeveelheid fijn gevoel kan de plaats innemen van trouw doen.

Het is de eenvoudige waarheid om te zeggen dat de boeken van het Nieuwe Testament canoniek werden omdat niemand hen kon tegenhouden dit te doen.

Religie faalt als het niet tot mensen kan spreken zoals ze zijn.

We vereren God en we heiligen Gods naam wanneer ons leven zo is dat het eer aan God brengt en anderen tot hem aantrekt.

Wanneer we Christus aanvaarden, gaan we drie nieuwe relaties aan: (1) We gaan een nieuwe relatie met God aan. De rechter wordt de vader; het Verre wordt het nabije; vreemdheid wordt intimiteit en angst wordt liefde. (2) We gaan een nieuwe relatie aan met onze medemensen. Haat wordt liefde, egoïsme wordt dienstbaarheid en bitterheid wordt vergeving. (3) We gaan een nieuwe relatie met onszelf aan. Zwakte wordt kracht; frustratie wordt prestatie; en spanning wordt vrede.

Als we geloven dat God Vader is, geloven we ook dat de hand van zo ' n vader zijn kind nooit een onnodige traan zal veroorzaken. We begrijpen het leven misschien niet beter, maar we zullen het leven niet langer kwalijk nemen.

We hebben de plicht elkaar aan te moedigen. Vaak heeft een woord van lof of Dank of waardering of juichen een man op zijn voeten gehouden. Gezegend is de man die zo ' n woord spreekt.

Trots is de grond waarin alle andere zonden groeien, en de ouder waaruit alle andere zonden komen.

Maar de beste definitie is om te zeggen dat de hemel die staat is waar we altijd bij Jezus zullen zijn, en waar niets ons meer van hem zal scheiden.

...voor Paulus is geloof altijd geloof in een persoon. Geloof is niet de intellectuele aanvaarding van een doctrine; geloof is geloof in een persoon.

Gebed zal nooit ons werk voor ons doen; wat het zal doen is ons versterken voor het werk dat gedaan moet worden.

Het kan heel goed zijn dat de wereld wonder na wonder en triomf na triomf wordt ontzegd, omdat we Christus niet willen brengen wat we hebben en wat we zijn. Als we, net als wij, onszelf op het altaar van de Dienst van Jezus Christus zouden leggen, is er geen enkele manier om te zeggen wat Christus met ons en door ons zou kunnen doen.

We begrijpen misschien niet hoe de geest werkt; maar het effect van de geest op het leven van mensen is er voor iedereen om te zien; en het enige onbeantwoorde argument voor het christendom is een christelijk leven. Niemand kan een religie en een geloof en een macht negeren die in staat is om slechte mensen goed te maken. . .

Er zijn meer mensen in de kerk gebracht door de vriendelijkheid van echte christelijke liefde dan door alle theologische argumenten in de wereld.

Het gevaar van welvaart is dat het een valse onafhankelijkheid aanmoedigt.

Christelijke vrijheid betekent niet dat we vrij zijn om te doen wat we willen; het betekent dat we vrij zijn om te doen wat we zouden moeten doen.