Laura Marling beroemde citaten

Als ik geen uitlaatklep heb om mezelf uit te drukken...door middel van songwriting of andere media...Ik word een beetje nerveus.

Ik vind het vreselijk om het te zeggen, maar ik denk dat het zo kan zijn. Ik zie veel mensen in niet-stimulerende relaties. En niet alleen vriend-vriendin relaties. Ze bevinden zich in stagnerende vriendschappen. Als mensen een beetje minder bang waren [om dingen te beëindigen], zouden ze meer uit het leven halen-je ontmoet de juiste persoon op het juiste moment en ze vervullen een bepaald iets in je leven. Je vervult iets in die van hen. Maar daar zit een tijdslimiet aan. Tenzij je ervoor kiest om verdomd goed gezelschap te zijn voor de rest van je leven, snap je wat ik bedoel?

Ik hoef geen tonnen platen te verkopen, maar Ik wil een lang leven. Ik wil muziek maken voor de rest van mijn leven.

Ik denk dat iedereen die met muziek te maken heeft, een beetje geïsoleerd is. Het is eenzaam. Iedereen die de creatieve kant van zijn brein gebruikt, is zo ver verwijderd van de realiteit. Ze zoeken naar antwoorden waar ze ze kunnen vinden.

Het is moeilijk om jezelf te accepteren als iemand die je niet wenst / als iemand die je niet wilt zijn.

Ik denk dat ik me niet op mijn plaats zal voelen, waar ik ook ga op aarde, voor altijd. Maar dat is prima. Daar moet ik vrede mee sluiten.

Vrouwelijkheid is iets waar je niet aan denkt totdat het je raakt.

Ik heb mijn laptop, maar het stoort me op veel manieren. Ik heb geen Twitter of Facebook of iets dergelijks. Het verpest een romantisch idee, dat misschien gewoon een illusie is, een gevoel van diepte of continuïteit. Ik weet dat er veel positieve dingen zijn in de evolutie van technologie, maar ik denk ook dat het verantwoordelijk zal zijn voor het einde van een uniek karakter, van een specifiek soort geografische cultuur. De wereld wordt zo klein en de massaproductie wordt zo groot. Alles dreigt hetzelfde te worden.

Ik ben een beetje een ekster: wat ik zie of hoor of lees, voedt de liedjes,

Ik hou van de manier waarop je verliefd kunt worden op een stuk literatuur; hoe woorden alleen je hart dat kunnen laten doen.

Ik herinner me dat mijn vader me dezelfde situatie speelde toen ik een nipper was, en zei dat niemand sindsdien melodieën zo goed heeft gedaan als Joni Mitchell. Ik ben het ermee eens. Het ding dat me het meest beïnvloedde was gewoon haar resonantie, en dat is iets waar ze mee geboren moet zijn.

Ik spreek omdat ik kan praten met iedereen die ik genoeg vertrouw om te luisteren.

Mensen waarderen muziek niet meer. Ze zijn er niet dol op. Ze kopen geen vinyl en houden er gewoon van. Ze houden van hun laptops als hun beste vriend, maar ze houden niet van een plaat vanwege de geluidskwaliteit en het artwork.

Ik haat het om gedwongen te worden om iets anders te zijn dan wat ik ben.

Ik was een ongelooflijk Misantroop. Ik kon me niet identificeren met mensen van mijn leeftijd, en ik weet niet zeker waarom, omdat ik niet bijzonder slim of interessant was

Er is een huis aan de overkant van de rivier, maar helaas, ik kan niet zwemmen Ik zal mijn leven leven spijt dat ik nooit sprong in

Oh! Om geen cognitieve rechtvaardiging voor elk ding nodig te hebben. Zou dat geen leven zijn?

Ik kan niet snel opgeven dat mijn leven een kaars en een lont is je kunt het doven, maar je kunt het niet afbreken op het einde wachten we om aangestoken te worden

Maar als ik hier zit en huil, word ik overgeblazen door het geringste briesje.

Ik nam een belangrijke beslissing, en dat was om geluk na te streven. In plaats van verdriet te accepteren. Daarom ben ik hier, en het is geweldig. Ik zit op een goede plek in mijn leven.

Ik heb steeds meer het gevoel dat leeftijd irrelevant is. Heel vaak wordt cynisme verward met wijsheid, en mijn minachting wordt verward met een weten, dat ik niet heb.

Ik ben met tegenzin geïnteresseerd in liefde en hulpeloos geïnteresseerd in logica en toch zijn ze zo tegenstrijdig. En ze zijn allebei nodig voor een gelukkig evenwicht, een gelukkig bestaan... Denk ik.

Een vriend is een vriend voor altijd en een goede zal nooit weggaan, nooit

Al mijn liedjes komen van mij omdat ik alleen over mezelf en mijn ervaringen kan schrijven.

Ik ben altijd dol geweest op boeken van de zussen Bronte. Ik hou ook van Jane Austen. Ik ben meer beïnvloed door mensen zoals zij dan door de popcultuur.

Het kostte me veel tijd en oefening om te beseffen dat het geen zin heeft om iets te zijn wat je niet bent.

Mijn liedjes zijn niet mooi. Dat is wat ik optimistisch realisme noem.

Nu ik de verantwoordelijkheden van volwassenheid voel, worden de keuzes die we maken een ongelooflijk gewicht.

Mensen denken dat ik er vreemd uitzie op het podium. Maar de manier waarop ik omga met ongelooflijk nerveus zijn is door me heel hard te concentreren.

Leeftijd is relatief. Ervaring is relatief. En ik denk dat intensiteit vaak verward wordt met volwassenheid.

Ik ben niet religieus, ik ben niet romantisch en ik leef puur volgens logica. Ik neem elke beslissing door logica en soms leidt dat me naar de juiste en soms naar de verkeerde beslissing.

Niemand begint mijn soort muziek te spelen om een fortuin te verdienen. Maar Ik wil blijven doen wat ik doe en Ik wil platen blijven verkopen. En ik zou uiteindelijk wel wat geld willen.

Ik zou nooit een liedje schrijven voor iemand, omdat je zo kwetsbaar bent. Ik weet niet op welk punt in het proces het acceptabel wordt om ze door te geven. Als een lied geschreven wil worden, wordt het geschreven. Als het komt, zal ik zelden teruggaan en teksten bewerken. Ik ben een redelijk rationeel mens, en het enige deel van mijn leven dat ik niet kan rationaliseren, of niet kan begrijpen, is hoe een lied wordt geschreven of waarom.

Ik dacht: ik vraag me af wat er zal gebeuren als ik probeer mezelf ergens te wortelen?een terugblik op de afgelopen acht jaar.

Breng me ergens waar ik kan groeien geef me iets laat me gaan vertel me iets wat ik niet weet

Ik heb wat isolatie nodig, het is nodig voor mij, dat is gewoon wie ik ben. Ik moet met rust gelaten worden.

Het geromantiseerde leven, waar alle grote poëzie en muziek en kunst van de wereld vandaan komt, is geweldig, maar het vereist veel zelfgenoegzaamheid.

Ik vind het saai als mijn hart mijn geest ontmoet

Waarom de dood vrezen? Wees bang om te leven.

Ik sta op, ga koffie halen en ga het kruiswoordpuzzel doen - Ik ben loyaal aan één bepaalde krant, De 'Guardian' - en dat is mijn idee van een perfecte ochtend.

Lover alsjeblieft niet op je knieën vallen het is niet alsof ik geloof in eeuwige liefde

Mijn reactie op alles in het leven is wanneer het een beetje ingewikkeld wordt om het te verwateren en het weer eenvoudig te maken.

Ik ben de eerste om toe te geven dat ik nog vrij jong ben,

Als een lied geschreven wil worden, wordt het geschreven.

Ik ben neurotisch en een control freak. Ik hou van de gedachte dat als er iemand de schuld krijgt, ik het Ben.

Ik zou liever goed zijn, maar dat ben ik niet altijd. Ik Vecht.

Ik wil muziek maken zolang ik kan; het voelt als iets dat ik moet doen.

Ik denk dat je meest intieme gedachten alleen eerlijk zijn als ze in je hoofd zitten.

Ik weet hoe belachelijk dit klinkt vanwege het werk dat ik doe, maar ik geloof niet in romantiek en make-believe.

Ik heb soms het gevoel dat ik in een constante staat van verloren ben in vertaling, en ik denk dat ik daarom liedjes schrijf.