David Amram beroemde citaten

Dat is de manier waarop een groot meester timmerman voelt, of een architect of componist of iedereen die iets creëert - mensen willen gewaardeerd worden voor wat ze hebben gedaan.

In jazz Luister je naar wat de bassist doet en wat de drummer doet, wat de pianist en de gitarist doen, en dan speel je iets dat dat complimenteert, zodat je tegelijkertijd denkt en vooruit denkt.

In symfonische muziek, als je dirigeren, doe je hetzelfde. Je voelt het hele orkest, denkt vooruit, zodat je je kunt voorbereiden op een verandering.

Een paar jaar later nam mijn oom David me mee naar het Earle Theatre om Duke Ellington te horen.

Ik leerde van mijn oom dat jazz, net als symfoniemuziek, gebouwd is om lang mee te gaan.

Als je iemand vergezelt, luister je naar hem zoals je naar een Bach-koor luistert, waar vier delen tegelijkertijd plaatsvinden, die allemaal prachtige melodieën zijn, die allemaal tegelijkertijd worden gespeeld.

Lawrence Ferlinghetti had een enorme opleiding als kunstenaar en ook een enorme kennis van literatuur.

Allen Ginsberg was een wereldwijde autoriteit op het gebied van het schrijven van William Blake, en had een ongelooflijke kennis van klassieke literatuur en wereldpolitiek.

Franz Kline, die bekend werd om zijn zwart-wit schilderijen, maakte een hele reeks prachtige landschappen en prachtige portretten die nog steeds in Greenwich Village hangen.

De sfeer was wijd open in de cirkels waarin we reisden.

We ontmoetten de dichter Frank O ' Hara, die een schakel was tussen boven-en beneden-Bohemen, en die werkte in het Museum voor Moderne Kunst, waar we hadden gehoopt de lezingen te doen.

De trend van vandaag eindigt in de stortplaats van morgen.

Morley is een van de uitstekende stemmen van haar generatie, als zangeres, songwriter en bandleider is ze een klasse apart, overstijgt ze alle categorieën en levert ze een belangrijke bijdrage aan de hedendaagse muziek.

Esquire, in een nummer van juli 1957, heeft een foto van mij die de Franse hoorn speelt op de Five Spot.

De eerste keer dat ik Ron Whitehead hoorde lezen, voelde ik wat ik me voorstel dat degenen die Abraham Lincoln de Gettysburg Address hoorden geven, voelden.

In een jazzsfeer waren de toeschouwers zo stil en respectvol voor de muzikanten dat je het gevoel had dat je bijna deel uitmaakte van een vergadering in een kerk of een tempel, waar iedereen volledig in harmonie was met de preek en waar het hele evenement over ging.

Ik wil enkele eigenschappen van mijn generatie delen en doorgeven en jonge mensen aanmoedigen om hun eigen kunst, muziek en literatuur te creëren.

Wanneer de generatie van vandaag Jacks boeken leest of naar de muziek luistert die door sommigen van ons is gemaakt, geloof ik dat ze zien dat er een andere manier is om het leven van vandaag te benaderen en de soms schijnbare hopeloosheid van vandaag die antwoorden kan bieden.

Dat door naar muziek te luisteren, door boeken te lezen, door naar schilderijen te kijken, en vooral door met elkaar om te gaan - door met elkaar samen te werken en je eigen netwerk te creëren - je iets kunt bereiken dat veel beter is dan wat er is.

Het idee van de vredesbeweging en van mensen die hun hele leven hebben geprobeerd een meer egalitaire, rechtvaardige samenleving te hebben, werd plotseling overspoeld door de platenindustrie, door de nieuwe rock and roll-cultuur en door het idee om niemand boven de dertig te vertrouwen.