Gary D. Schmidt beroemde citaten

We waren allebei sukkels. Maar weet je wat? Het is niet zo erg als jullie samen sukkels zijn.

Het licht maakte de sneeuwballen geel. Ik hoopte tenminste dat dat de oorzaak was.

Als Romeo Julia nooit had ontmoet, zouden ze misschien nog in leven zijn geweest, maar wat ze zouden hebben geleefd is de vraag die Shakespeare wil dat we beantwoorden.

OKÉ. Ik ging elke zaterdag naar de bibliotheek. Nou en? Nou en? Het is niet alsof ik boeken las of zo.

De wereld draait en de wereld draait, het getij stroomt in en het getij loopt uit, en er is niets in de wereld mooier en wonderbaarlijker in al zijn geëvolueerde vormen dan twee zielen die elkaar rechtdoor aankijken. En er is niets treuriger en droeviger dan wanneer ze worden gescheiden...alles in de wereld verheugt zich in de aanraking, en alles in de wereld klaagt in het verlies.

Wat het ook betekent om een vriend te zijn, een blauw oog voor iemand moet erin zitten.

Een zuidwestelijke klap op jullie en blister jullie allemaal over! De rode pest heeft je bevrijd! Padden, kevers, vleermuizen, licht op je!'Zo slecht dauw als e' er mijn moeder geborsteld met raven ' s veer van ongezonde fen vallen op je.'Strange stuff ''Thou jesting monkey thou ''Apes with foreheads villainous low' 'Pied ninny '' Blind mol...- De Caliban Vloeken

Praten is alleen stilte die niet goed werkt.

Mevrouw Daugherty hield mijn kom room van tarwe warm, en ze had er een speciale traktatie mee, zei ze. Het waren bananen. In het hele verhaal van de wereld zijn bananen nooit een speciale traktatie geweest.

Er zijn goede redenen om te leren lezen. Poëzie is daar niet één van. Wat als twee wegen twee kanten op gaan in een bos? Nou en? Wat maakt het uit als het zo ' n groot verschil maakt? Wat voor verschil? En waarom zou ik moeten raden wat het verschil is? Is dat niet wat hij hoort te zeggen? Waarom kunnen dichters niet gewoon zeggen wat ze willen zeggen en dan hun mond houden?

Het betekent, Doug Swieteck, dat je in deze klas niet je broer bent.

Een komedie gaat niet over grappig zijn...een komedie gaat over personages die durven te weten dat ze toch een happy end kunnen kiezen.

Het is niet leuk om een oude coot te worden, tenzij je onderweg wat plezier hebt.

Ze kwam langs en keek naar de foto. Toen pakte ze mijn hand. Weet je hoe dat voelt? Zoals de astronauten zullen voelen als ze voor het eerst op de maan stappen.

Dus je ging naar binnen en zei dat hij je twee Cola ' s moest geven en hij gaf ze aan jou?"Nee, ik ging niet naar binnen en zei hem dat hij me twee Cola' s moest geven. Ik vroeg om een cola voor mij en een cola voor de magere schurk die op de bibliotheektrappen zat.

Het maakt niet uit wat er gebeurt, er is altijd de zaken van de wereld om aandacht aan te besteden.

In het hele verhaal van de wereld zijn bananen nooit een speciale traktatie geweest.

Ik denk dat er iets met je moet gebeuren als je in groep acht komt. Zoals de broer van Doug Swieteck Gene aangaat en je een eikel wordt. Wat misschien Hamlet was, het probleem van de Prins van Denemarken, die, naast een naam die hem doet klinken als een ontbijtspecial in Sunnyside Morning Restaurant-iets tussen een hamschijf en een drie-ei omelet-niet de intelligentie had om erachter te komen dat wanneer iemand de moeite neemt om terug te komen van achter het graf om je te vertellen dat hij is vermoord, het waarschijnlijk gepast is om op te letten-wat de bijvoeglijke naamwoordvorm is.

Als een meisje een roos tegen je houdt, ren je beter, laat me je vertellen.

Ik denk dat hij een man werd die vrede en wijsheid bracht in de wereld, omdat hij wist van oorlog en dwaasheid. Ik denk dat hij veel liefhad, omdat hij had gezien wat verloren liefde is. En ik denk dat hij ook te weten kwam dat hij zeer geliefd was. Ze keek naar de aardbei in haar handen. "Maar ik dacht dat je niet wilde dat ik je je toekomst zou vertellen.

Een komedie gaat niet over grappig zijn", zei mevrouw Baker. "We hebben hier eerder over gesproken."Een komedie gaat over personages die durven te weten dat ze toch een happy end kunnen kiezen. Zo Weet ik het."Stel dat je het niet kunt zien?"Dat is het gewaagde deel", zei mevrouw Baker.

Ik zag mijn stad alsof ik net was aangekomen. Het was alsof ik wakker werd. Je ziet elke dag huizen en gebouwen, en je loopt er langs op weg naar iets anders, en je ziet het nauwelijks. Je merkt nauwelijks dat ze er zijn, vooral omdat er iets anders gebeurt vlak voor je gezicht, maar als de stad zelf wordt wat er precies voor je gezicht gebeurt, verandert het allemaal, en je kijkt niet alleen naar een huis, maar naar wat er in dat huis is gebeurd voordat je geboren werd.

Denk aan het geluid dat je maakt als je loslaat nadat je heel, heel lang je adem hebt ingehouden. Denk aan het gelukkigste geluid dat je kent: het geluid van de dageraad op de eerste dag van de lentevakantie, het geluid van een fles cola die opengaat, het geluid van een menigte die in je oren juicht omdat je naar het laatste deel van een race komt-en je bent voor. Denk aan het geluid van water over stenen in een koude stroom, en het geluid van wind door groene bomen op een late mei middag in Central Park. Denk aan het geluid van een bus die het station binnenkomt met iemand van wie je houdt. Zet die dan allemaal bij elkaar.

Als goden sterven, sterven ze hard. Het is niet alsof ze vervagen, of oud worden, of in slaap vallen. Ze sterven in vuur en pijn, en als ze uit je komen, laten ze je ingewanden branden. Het doet meer pijn dan waar je over kunt praten. En misschien is het ergste van alles, je weet niet zeker of er ooit een andere god zal zijn om hun plaats in te vullen. Of als je ooit zou willen dat een andere god hun plaats zou innemen. Je wilt niet dat het vuur twee keer in je uitgaat.

Boeken kunnen vuren in je geest ontsteken, omdat ze ideeën voor aanmaakhout en kunst voor lucifers bevatten.

Misschien is de eerste keer dat je weet dat je echt om iets geeft,wanneer je erover nadenkt dat het er niet is, en wanneer je weet-je weet echt-dat de emptinessis zowel binnen als buiten je is.Want het valt uit,dat wat we hebben, we niet aan de waarde prijzen, terwijl we ervan genieten;maar omdat het ontbreekt en verloren is,waarom,dan rekken we de waarde,dan vinden we de deugd die bezit ons niet zou laten zien toen het van ons was.Toen wist ik voor het eerst dat ik echt van mijn zus hield.

Toen 1:45 kwam, vertrok de helft van de klas, en Danny Hupfer fluisterde: "als ze je een crème puff geeft nadat we vertrokken zijn, ga ik je vermoorden" - wat niet iets was dat iemand op weg was om zich voor te bereiden op zijn bar mitswa zou moeten denken. Toen 1:55 kwam en de andere helft van de klas vertrok, fluisterde Meryl Lee: "als ze je er een geeft nadat we vertrokken zijn, ga ik Nummer 408 voor je doen."Ik wist niet meer wat nummer 408 was, maar het was waarschijnlijk vrij dicht bij wat Danny Hupfer had beloofd. Zelfs Mai Thi keek me met vernauwde ogen aan en zei: "Ik ken je huis."Wat behoorlijk onheilspellend klonk.

De wereld is een probleem...en Grace. Dat is alles wat er is.

Heb je jezelf gevonden?"Wat?"zei mijn zus. "Heb je jezelf gevonden?"Ze heeft me gevonden", zei ik.

...en ze liep uit de diesel verbranding en recht op mij en we hielden elkaar en we waren helemaal niet leeg. 'Holling,' zei ze. "Ik was zo bang dat ik je geen boete zou geven."Ik stond hier, Heather."Zei ik. "Ik zal hier altijd blijven staan.

Leer alles wat je kunt-alles. En gebruik dan alles wat je hebt geleerd om ook een wijs en goed mens te worden.

En het maakt echt niet uit of we onder ons bureau zitten met onze handen boven ons hoofd of niet, toch? Nee, zei mevrouw Baker. Het maakt niet uit. Waarom oefenen we? Ze dacht even na. Dat geeft troost, zegt ze. Mensen denken graag dat als ze voorbereid zijn, er niets ergs kan gebeuren. En misschien oefenen we omdat we het gevoel hebben dat we niets anders kunnen doen omdat het soms voelt alsof het leven wordt geregeerd door de slingers en pijlen van schandalig geluk.

Wraak is zoet. Wraak genomen als de vengee niet zeker weet wie de venger is, is nog zoeter.

(De regendruppels) speelde de hele nacht over de kust, totdat de zachte nieuwe dag wakker werd, een tijdje amethist en lavendel probeerde en uiteindelijk besloot lichtgeel te gebruiken.

Ik hou van het geluid van een gloednieuwe fles cola als je het deksel eraf wrikt en het begint te bruisen. Als ik dat geluid hoor, denk ik aan rozen, en aan samen zitten met iemand waar je om geeft en aan Romeo en Julia die ergens wakker worden en tegen elkaar zeggen: waren we geen eikels? En dan dat alles voorbij is. Dat is waar ik aan denk als ik het geluid hoor van een gloednieuwe fles cola die wordt geopend

Mr Powell trok een wenkbrauw op. 'Ik ben bibliothecaris,' zei hij. "Ik weet altijd waar ik het over heb.

Je kunt niet zomaar de saaie delen overslaan."Natuurlijk kan ik de saaie delen overslaan."Hoe weet je dat ze saai zijn als je ze niet leest?"Ik kan het zien."Dan kun je niet zeggen dat je het hele stuk hebt gelezen."Ik denk dat ik een gelukkig leven kan leiden, Meryl Lee, zelfs als ik de saaie delen van de tragedie van Hamlet, Prins van Denemarken, niet lees."Wie weet?"zei ze. "Misschien kan je dat niet.

Ik gaf de test in vijf minuten voor het einde van de dag. Mevrouw Baker nam het rustig aan en greep toen in haar onderste LA naar een enorme rode pen met een brede viltpunt. "Sta hier en we zullen zien hoe je het hebt gedaan, "zei ze, wat een beetje is als een tandarts die je een spiegel overhandigt en zegt:" Ga hier zitten en kijk terwijl ik een gat in je tand boor.

Er is geen kunst gemaakt zonder macht, en er is geen reden om kunst te maken behalve macht.

Oké, dus misschien is de echte wereld soms glimlachen en wonderen.

Misschien komt de besneeuwde Reiger er slecht vanaf als de vliegtuigen samenkomen. Misschien. Maar hij is nog steeds trots en mooi. Zijn hoofd is hoog en hij heeft een scherpe snavel die naar de wereld kijkt.Hij is voorlopig in orde.

Creativiteit is een god die alleen komt wanneer hij wil, en dat gebeurt niet vaak. Maar als hij bijkomt, gaat hij aan mijn bureau zitten en vouwt zijn vleugels en ik bied hem aan wat hij wil.

Waarom kunnen dichters niet gewoon zeggen wat ze willen zeggen en dan hun mond houden?

Vraag je je wel eens af hoe het is om zo boos te zijn?..En dan gebeurt er iets, en daarna denkt iedereen dat je zo bent, en dat is wat je altijd zult zijn, en dus besluit je het te zijn? Maar de hele tijd denk je, word ik zoals hij? Of ben ik al zoals hij? En dan word je bozer, want misschien ben je dat wel, en wil je dat... Hij stopte. Hij veegde zijn ogen af. Ik lieg niet. Mijn broer veegde aan zijn ogen.

Weet je hoe dat voelt?

Lezer, ik kuste haar. Een rustige wandeling die we hadden, zij en ik.

In het Engels, We waren nog steeds op de inleiding tot poëzie eenheid, en ik lieg niet, als ik ooit Percy Bysshe Shelley ontmoet die door de straten van Marysville loopt, ga ik hem recht in het gezicht slaan.

Soms-en ik weet dat het niet langer dan een seconde duurt-kan er een perfect begrip zijn tussen twee mensen die elkaar niet kunnen uitstaan. Hij glimlachte, en ik glimlachte, en we zetten de Timex Horloges op, en we zagen de seconden voorbij vliegen.

Misschien overkomt dit je elke dag, maar ik denk dat het de eerste keer was dat ik nauwelijks kon wachten om iets te laten zien dat ik had gedaan aan iemand die er om zou geven naast mijn moeder. Weet je hoe dat voelt?

Lizzie Bright Griffin, zou je ooit willen dat de wereld je gewoon zou opslokken?"Soms doe ik dat", zei ze en glimlachte toen. "maar soms denk ik dat ik het gewoon moet doorslikken.