Dervla Murphy beroemde citaten

Elke menselijke geest is onsterfelijk, want de tijd kan niet vernietigen

Het is veel gemakkelijker om aan een driejarige uit te leggen hoe baby ' s worden gemaakt dan om de processen uit te leggen waarbij brood of suiker op tafel verschijnen.

Is dit iets anders dat onze tijd doet-aan de ene kant communicatie gemakkelijker maken dan ooit tevoren, terwijl aan de andere kant de kloof tussen degenen die 'ontwikkeld' zijn en degenen die dat niet zijn, wordt vergroot?

haat, hoe ogenschijnlijk te rechtvaardigen, te verontschuldigen of onvermijdelijk ook, schaadt altijd de hater.

De Ieren hebben een flair om de laatste druppel emotie uit de dood te wringen en ze begrijpen degenen die anders reageren niet helemaal.

armoede duidt op een gebrek aan behoeften en eenvoud op een gebrek aan behoeften.

de plotselinge gewelddadige onteigening die een vluchteling vergezelt, is veel meer dan het verlies van een permanent huis en een traditioneel beroep, of dan het afscheid van goede vrienden en bekende plaatsen. Het is ook de dood van de persoon die men in een bepaalde context is geworden, en elke vluchteling moet zijn of haar eigen vroedvrouw zijn in het pijnlijke proces van wedergeboorte.

Soennieten beschouwen sjiieten als een roedel ongezonde fanatici en sjiieten beschouwen soennieten als een bende lauwe no-goods - er gaat niets boven religie voor het verspreiden van broederlijke liefde!

Er zijn twee fasen van plezier in het reizen door een onbekend land - de gretige fase van het zich afvragen van interesse in elk detail, en de ontspannen fase waarin men zich niet langer een waarnemer van het exotische voelt, maar een deelnemer aan het ritme van het dagelijks leven.

Ik vraag me af of die deskundigen die ons vertellen dat onze seksuele eetlust het sterkst is, weten hoe echte dorst voelt; Ik kan me voorstellen dat het verlangen naar water iemand ertoe drijft een misdaad te plegen waartoe seksueel verlangen hen nooit zou kunnen drijven.

Schrijven was voor mij geen carrière, maar een noodzaak. En zo blijft het, hoewel ik nu technisch gezien een professionele schrijver ben. De kracht van dit aangeboren verlangen om te schrijven heeft me altijd verbijsterd. Het is begrijpelijk dat de echt begaafden een overweldigende drang voelen om hun gave te gebruiken; maar een sterke drang met slechts een lichte gave lijkt bijna een genetische fout.

... sterke banden worden gesmeed in hoge emotionele temperaturen.

men voelt zich schuldig namens de westerse beschaving. Welke schade berokkenen wij, blindelings en snel, aan die rassen die geleerd worden dat wij, omdat wij materieel rijker zijn, zonder vragen moeten worden nagebootst? Wat dwingt ons om iedereen te infecteren met onze eigen zieke urgentie om te veranderen, te verzachten en te standaardiseren? Hoe kunnen we de brutaliteit hebben om het te heersen over mensen die behouden wat we verloren hebben - een gezond bewustzijn dat wat het belangrijkst is onmetelijk is?

misschien is er iets meer dan hoffelijkheid achter de verborgen terughoudendheid van de kindertijd. ... De meeste kunstenaars vinden het niet leuk dat hun onvolledige werk wordt overwogen en besproken en deze analogie is, denk ik, geldig. Het kind is ook onvolledig en experimenteert voortdurend op zoek naar zijn eigen manier van denken en voelen.

Het kopen van een fiets is een gedenkwaardige gebeurtenis, vergelijkbaar met het huwelijk: je krijgt een partner.

Op mijn tiende verjaardag kwamen een fiets en een atlas samen als cadeau, en een paar dagen later besloot ik naar India te fietsen...Ik was echter een sluw kind, dus hield ik mijn ambitie voor mezelf, en vermijdde zo het tolerante vermaak dat het onder mijn ouderen zou hebben veroorzaakt.

apartheid hangt nog steeds in de lucht als een giftige wolk die overblijft van chemische oorlogsvoering.

Zonder de grimmigheid van het leven in een groot deel van het moderne Afrika te ontwijken, kan men erkennen dat dit continent nog niet ziek is zoals ons continent ziek is. De meeste Afrikanen blijven verbonden met de realiteit. In tegenstelling hiermee zijn we er los van geraakt, gereduceerd tot dwangmatig verbruikende eenheden, geleerd om 'economische groei' te aanbidden - de ultieme onwerkelijkheid in een eindige wereld.

[Over Addis Abeba:] onder de handicaps van de stad zijn een onvolwassenheid waarvoor niemand de schuld kan krijgen, omdat het slechts tachtig jaar geleden werd gesticht, en een toename van architectonische excessen waarvoor veel mensen de schuld kunnen en moeten krijgen.

Met onze waanzinnige lust naar uniformiteit en een hogere levensstandaard en groeiende markten, gaan we naar een land als Afghanistan en proberen we haar wreed tweeduizend jaar vooruit te rukken in twee decennia, zonder na te denken over de diepe schok die dit moet zijn voor haar nationale psychologie.

De Afghanen moeten volgens onze maatstaven ongetwijfeld de knapste mensen ter wereld zijn. Ze hebben alles; hoogte, proporties, vervoer, kenmerken en huidskleur.

Hoe meer ik zie van het leven in deze' onontwikkelde landen 'en van de methoden die worden gebruikt om ze te' verbeteren', hoe depressiever ik word. Het lijkt misdadig dat de achterstand van een land als Afghanistan gebruikt moet worden als excuus voor Amerika en Rusland om een touwtrekken te hebben voor bezit.

Dit is een stad van absolute betovering in de letterlijke zin van het woord. Het maakt alle banden los die de reiziger binden aan zijn eigen tijd en maakt hem vrij om te leven in een verleden dat vitaal en grof is, maar nooit lelijk. Herat is zo oud als de geschiedenis en zo ontroerend als een groot episch gedicht - als Afghanistan niets anders had gehad, zou het de moeite waard zijn geweest om dit te ervaren.

een van de voordelen van fietsen is dat het automatisch voorkomt dat een reis een expeditie wordt.

... Ik ken een aantal Westerse kinderen die er veel baat bij zouden hebben als iemand primitief genoeg was om de ontwikkeling van hun persoonlijkheid te remmen.

Wat de theologen ook zouden zeggen over het feit dat de hemel in een staat van eenheid met God is, Ik wist dat het uit een oneindige bibliotheek bestond; en de eeuwigheid was eenvoudig wat iemand in staat stelde om voor altijd ononderbroken te lezen.

Op mijn tiende verjaardag kwamen een fiets en een atlas samen als cadeautjes en een paar dagen later besloot ik naar India te fietsen.