Christopher Fry beroemde citaten

De gevoeligheid van een kunstenaar voor kritiek is, althans gedeeltelijk, een poging om de geestdrift, het vertrouwen of de arrogantie die hij nodig heeft om de schepping mogelijk te maken, intact te houden; of een instinct om op zijn eigen manier door zijn problemen heen te klimmen zoals hij zou moeten en moet.

Wat is tenslotte een halo? Het is nog maar één ding om schoon te houden.

In tragedie is elk moment eeuwigheid; in komedie is eeuwigheid een moment.

Poëzie is een taal waarin de mens zijn eigen verbazing verkent.

Verbeelding is het wijd open oog dat ons ertoe brengt de waarheid altijd levendiger te zien.

We moeten allemaal onze eigen betekenis vinden in de overtuiging van onze dagen totdat we elkaar ontmoeten in de Betekenis van de wereld.

De maan is niets anders dan een rondlopend afrodisiacum dat goddelijk gesubsidieerd wordt om de wereld te provoceren tot een stijgend Geboortecijfer

Tussen onze geboorte en dood kunnen we begrip aanraken, zoals een mot een raam met zijn vleugel borstelt

Religie heeft een eerlijke vrouw van het bovennatuurlijke gemaakt, en we zullen het niet opnieuw over de sporen laten schoppen.

Waar in deze kleine wereld kan ik een Lengtegraad vinden zonder platitude?

Het eerste van onze zintuigen waar we op moeten letten om nooit te laten roesten door niet-gebruik is dat zesde zintuig, de verbeelding. Ik bedoel het wijd open oog dat ons ertoe brengt de waarheid levendiger te zien, breder te begrijpen, ons dieper bezig te houden, ons hele leven lang gevoelig en wakker te zijn voor de bevoegdheden en verantwoordelijkheden die ons als mensen zijn gegeven.

Het beste wat we kunnen doen is om waar we verdwaald zijn zo veel als thuis te laten lijken als we kunnen.

De rokken van de goden slepen in onze modder. We voelen de aanraking en nemen het als een kus.

Godzijdank is onze tijd nu wanneer het kwaad opkomt om ons overal te ontmoeten en ons nooit te verlaten totdat we de grootste stap van de zielenmens ooit hebben gezet. zaken zijn nu zielsgrootte de onderneming is een verkenning van God. Waar ga je heen? Het duurt duizenden jaren om wakker te worden. Maar wil je wakker worden omwille van medelijden?

Wie anders dan wij, kan enig verschil zien tussen onze overwinningen en onze nederlagen?

Het verschil tussen tragedie en komedie is het verschil tussen ervaring en intuïtie. In de ervaring strijden we tegen elke voorwaarde van ons dierlijke leven: tegen de dood, tegen de frustratie van ambitie, tegen de instabiliteit van menselijke liefde. In de intuïtie vertrouwen we op de zware excentriciteiten waarvoor we geboren zijn, en zien we de eigenaardigheid van een schepsel dat nooit is geacclimatiseerd om geschapen te worden.

Het leven is een hypocriet als ik niet kan leven zoals het me beweegt.

De lijnen die een strafschopgebied markeren zijn een schande voor de speelvelden van een openbare school.

Poëzie is de taal waarin de mens zijn eigen verbazing verkent . . . hemel en aarde in één woord . . . spreekt over zichzelf en zijn hachelijke situatie alsof het voor het eerst is.

Komedie is een ontsnapping, niet van de waarheid, maar van wanhoop; een smalle ontsnapping in het geloof.

Ik reis licht; als licht, dat wil zeggen, zoals een mens kan reizen die zijn lichaam nog steeds ronddraagt vanwege zijn sentimentele waarde.

Koffie in Engeland is gewoon geroosterde melk.

Gelijkheid is een mortuarium woord.

In mijn toneelstukken wil ik naar het leven kijken op de alledaagse plaats van het bestaan alsof we net een hoek hebben omgedraaid en er voor het eerst in zijn beland.

Als we elke ochtend wakker konden worden zonder herinnering aan het leven voordat we gingen slapen, zouden we op een foutloze dag kunnen aankomen.

Het zijn altijd onze vleugjes ijdelheid die ons verraden.

Op een dag zal ik mijn knop van kalmte barsten en bloeien in hysterie.

Er kan altijd een andere realiteit zijn om fictie te maken van de waarheid die we denken te hebben bereikt.

Ik weet dat je zaak verloren is, maar in het hart van alle goede oorzaken is er een zaak die niet kan verliezen.

Het donker is licht genoeg.

Poëzie heeft de deugd dat ze in de helft van de tijd twee keer zoveel kan zeggen als proza, en het nadeel, als je er niet je volledige aandacht aan besteedt, is dat ze in twee keer de helft zoveel lijkt te zeggen.

Het werk van de dag is nog te doen, ongeacht de ondergang van de dag.

De natuur houdt van het onvolledige. Ze weet dat als ze een conclusie trok, het haar zou afmaken.

Hoe kunnen we nauwgezet zijn In een leven dat, vanaf de geboorte, zo vastbesloten is om ons te verdrogen van enige sereniteit?

Wat waanzin is voor degenen die alleen observeren, is vaak wijsheid voor degenen die het overkomt.

Hoe kan een man navigatie leren zonder roer?

Het leven zelf is het echte en meest wonderbaarlijke wonder van allemaal. Als iemand nog nooit een menselijke hand had gezien en plotseling voor het eerst dit vreemde en wonderbaarlijke ding werd gepresenteerd, wat een wonder, wat een prachtig schokkend en onverklaarbaar en mysterieus ding zou het zijn.

Aflaten, geen vervulling, is wat de wereld ons toestaat.