Lew Wallace beroemde citaten

De jeugd is slechts het geschilderde omhulsel waarin, voortdurend groeiend, dat wonderlijke ding leeft, de geest van een mens, wachtend op zijn moment van verschijning, eerder in sommigen dan in anderen.

Het geluk van de liefde is in actie; de test is wat men bereid is voor anderen te doen.

Een man staat nooit zo terecht als op het moment van buitensporig geluk.

Terwijl we verlangen naar gerechtigheid voor onszelf, is het nooit verstandig om onrechtvaardig te zijn tegenover anderen.

De monumenten van de naties zijn allemaal protesten tegen het niets na de dood; zo zijn standbeelden en inscripties; zo is de geschiedenis.

Zuivere wijsheid richt zich altijd op God; de zuiverste wijsheid is kennis van God.

In de regel is er geen zekerder manier om de afkeer van mannen te wekken dan zich goed te gedragen waar ze zich slecht hebben gedragen.

De kleinste vogel kan niet op de grootste boom schijnen zonder een schok naar zijn verste vezel te sturen.

Dit militaire ding maakt dat goede ding, de mensheid, jammer genoeg dood.

Alle berekeningen gebaseerd op ervaring elders, mislukken in New Mexico.

Zou je een man pijn doen die zijn eigenliefde het meest aanvalt?

Trots is nooit zo luid als in ketenen.

Er is geen wet waardoor de superioriteit van Naties kan worden bepaald; vandaar de ijdelheid van de aanspraak en de luiheid van geschillen erover. Een volk stond op, liep zijn wedloop, en stierf uit zichzelf of in de handen van een ander, die, hun macht opvolgend, bezit nam van hun plaats, en op hun monumenten nieuwe namen schreef; zo is de geschiedenis.

Om een hervorming te beginnen, ga niet naar de plaatsen van de groten en rijken; ga liever naar degenen wiens bekers van geluk leeg zijn-naar de armen en nederigen.

De architect was niet gestopt om zich zorgen te maken over zuilen en portiekken, proporties of interieurs, of enige beperking van het epos dat hij wilde materialiseren; hij had gewoon een dienaar van de natuur gemaakt - kunst kan niet verder gaan.

Rijkdom neemt vleugels, comfort verdwijnt,hoop verwelkt, maar liefde blijft bij ons. Liefde is God.

Mannen spreken over dromen alsof het een fenomeen van nacht en slaap is. Ze zouden beter moeten weten. Alle resultaten die door ons worden bereikt, zijn zelfbelofte, en alle zelfbelofte wordt gedaan in ontwaakte dromen. Dromen is de verlichting van de Arbeid,de wijn die ons in actie houdt. We leren van arbeid te houden, niet voor zichzelf, maar voor de gelegenheid die het biedt voor dromen, wat de grote onder-monotone van het echte leven is, ongehoord, onopgemerkt, vanwege zijn standvastigheid. Leven is dromen. Alleen in de graven zijn er geen dromen.

Wat een kinderen zijn wij, zelfs de wijste! Wanneer God op aarde wandelt, zijn zijn stappen vaak eeuwen uit elkaar.

Het is mooier om op God te vertrouwen. Het schone in deze wereld is alles uit zijn hand, die de volmaaktheid van smaak verklaart; hij is de auteur van alle vormen; hij kleedt de lelie, hij kleurt de roos, hij destilleert de dauwdruppel, hij maakt de muziek van de natuur; in één woord, hij organiseerde ons voor dit leven en legde de voorwaarden ervan op; en ze zijn zo ' n garantie voor mij dat ik, vertrouwend als een klein kind, de organisatie van mijn ziel en elke regeling voor het leven na de dood aan hem overlaat. Ik weet dat hij van me houdt.

Wanneer mensen eenzaam zijn, buigen ze zich voor elk gezelschap.

Een man van dertig jaar oud, zei ik bij mezelf, zou zijn veld van leven helemaal moeten worden geploegd, en zijn planten goed gedaan; want daarna is het zomertijd.

Het is nooit verstandig om de banden van discipline te omzeilen.

Ik weet wat ik graag zou moeten doen - een studie bouwen, schrijven en aan niets anders denken. Ik wil mezelf begraven in een hol van boeken. Ik wil mezelf verzadigen met de elementen waaruit ze zijn gemaakt, en hun atmosfeer inademen totdat ik er van Ben. Geen boekenwurm, die geen uitspraken moet doen; maar een man in de wereld van het schrijven - iemand met een pen die mensen zal stoppen om ernaar te luisteren, of ze dat nu willen of niet.