Judy Blume beroemde citaten

Hoe we omgaan met onze angsten zal bepalen waar we naartoe gaan met de rest van ons leven.

Laat kinderen lezen wat ze willen en praat er dan met hen over. Als ouders en kinderen met elkaar kunnen praten, zullen we niet zoveel censuur hebben omdat we niet zoveel angst zullen hebben.

Mijn enige advies is om op de hoogte te blijven, goed te luisteren en om hulp te roepen als je het nodig hebt.

Ieder van ons moet zijn eigen angsten onder ogen zien, er oog in oog mee komen te staan. Hoe we omgaan met onze angsten zal bepalen waar we naartoe gaan met de rest van ons leven. Om avontuur te ervaren of om beperkt te worden door de angst ervoor.

Geloof in jezelf en je kunt grootsheid bereiken in je leven.

Bibliothecarissen redden levens door het juiste Boek op het juiste moment aan een kind in nood te geven.

Ik haat eerste ontwerpen, en het wordt nooit makkelijker. Mensen vragen zich altijd af wat voor superheldenkracht ze willen hebben. Ik wilde de mogelijkheid voor iemand om gewoon mijn hersenen te openen en het hele eerste ontwerp eruit te halen en het voor me neer te leggen, zodat ik me kan concentreren op het tweede, derde en vierde ontwerp.

Censors gaan nooit achter boeken aan tenzij kinderen ze al leuk vinden. Ik denk zelfs niet dat ze weten om achter boeken aan te gaan totdat ze weten dat kinderen geïnteresseerd zijn in het lezen van dit boek, daarom moet er iets in zitten dat verkeerd is.

Het zijn niet alleen de boeken die nu onder vuur liggen die me zorgen baren. Het zijn de boeken die nooit geschreven zullen worden. Boeken die nooit gelezen zullen worden. En dat allemaal uit angst voor censuur. Zoals altijd zullen jonge lezers de echte verliezers zijn.

Dingen veranderen, dingen gebeuren, dingen die je je niet eens kunt voorstellen als je jong en vol hoop bent.

De vrijheid om te lezen en de vrijheid om te kiezen is een van de beste geschenken die mijn ouders me ooit hebben gegeven.

De waarheid zal je vreemd maken.

De beste boeken komen van ergens diep van binnen.... Raak emotioneel betrokken. Als je niet om je personages geeft, zullen je lezers dat ook niet doen.

Angst wordt vaak vermomd als morele verontwaardiging.

Ik ben een rewriter. Dat is het deel dat ik het leukst vind . . . als ik eenmaal een stapel papier heb om mee te werken, is het alsof ik de stukjes van een puzzel heb. Ik moet alleen de stukjes bij elkaar zetten om een foto te maken.

Iets zal beledigend zijn voor iemand in elk boek, dus je moet het bestrijden.

We zijn vrienden voor het leven. Als we samen zijn, vallen de jaren weg. Is dat niet wat telt? Om iemand bij je te hebben die zich kan herinneren? Om iemand te hebben die zich herinnert hoe ver je bent gekomen?

Sommige personages worden je vrienden voor het leven. Zo was het voor mij met Betsy-Tacy.

Een goede schrijver is altijd een people watcher.

onze vingerafdrukken verdwijnen niet uit de levens die we aanraken

Het is niet zozeer dat ik hem leuk vind als een persoon God, maar als een jongen is hij erg knap.

Kleine kinderen zijn geweldig. Ze lijken zich aan alles aan te passen.

Toen ik opgroeide, droomde ik ervan om een cowgirl, een detective, een spion, een geweldige actrice of een ballerina te worden. Geen tandarts, zoals mijn vader, of een huisvrouw, zoals mijn moeder - en zeker geen schrijver, hoewel ik altijd graag las.

In dit tijdperk van censuur rouw ik om het verlies van boeken die nooit geschreven zullen worden, ik rouw om de stemmen die tot zwijgen zullen worden gebracht-de stemmen van schrijvers, de stemmen van leraren, de stemmen van studenten-en dat allemaal vanwege angst.

Veel mensen maken zich te veel zorgen over wat hun kinderen lezen... Als een kind een boek pakt en iets leest waar ze een vraag over heeft, of ze naar haar ouders kan gaan, geweldig. Of ze zullen het goed lezen. Het zal niets betekenen. Ze zijn erg goed, denk ik, in het monitoren van wat hen ongemakkelijk maakt. Als iets hen ongemakkelijk maakt, leggen ze het neer.

Als niemand zich uitspreekt voor [jonge lezers], als ze zich niet voor zichzelf uitspreken, zal alles wat ze krijgen voor verplicht lezen de meest saaie boeken zijn die beschikbaar zijn. In plaats van de informatie te vinden die ze nodig hebben in de bibliotheek, in plaats van romans te vinden die het leven verlichten, zullen ze alleen die materialen vinden waar niemand bezwaar tegen zou kunnen maken... In dit tijdperk van censuur rouw ik om het verlies van boeken die nooit zullen worden geschreven, ik rouw om de stemmen die het zwijgen zullen worden opgelegd-schrijversstemmen, lerarenstemmen, studentenstemmen-en dat allemaal vanwege angst.

Vastberadenheid en hard werken zijn net zo belangrijk als talent.

Het draait allemaal om je vastberadenheid, denk ik, net zo veel als wat dan ook. Er zijn veel mensen met talent, maar het is die vastberadenheid.

Ik hield van lezen en ik denk dat elk kind dat van lezen houdt, alles zal lezen, inclusief de achterkant van de cornflakes, wat ik elke ochtend deed.

Toen ik begon te schrijven, was het de jaren '70, en gedurende dat decennium hadden we geen problemen met boekuitdagingen of censuur.

Mijn moeder was mijn grootste fan.

Ik wilde eerlijke boeken voor kinderen schrijven omdat ik die niet had toen ik een kind was.

Niets leert je zoveel over het schrijven van een dialoog als het luisteren ernaar.

Als je het vraagt, heeft schrijven mijn leven veranderd? Het heeft mijn leven totaal veranderd. Het gaf me mijn leven.

Het enige dat werkt met schrijven is dat je er zelf zo gepassioneerd om geeft, dat je iemand anders er hartstochtelijk om laat geven.

Ik ben een groot voorstander van' Harry Potter ' en ik denk dat elk boek dat kinderen laat lezen boeken zijn die we moeten koesteren, we moeten er dankbaar voor zijn.

Ik kijk graag films.

Ik ben echt heel slecht in het bedenken van plotideeën. Ik maak graag personages en kijk wat er met ze gebeurt als ik ze loslaat!

Ik heb nooit aan schrijven gedacht. Ik was jong getrouwd, Ik zat nog op de universiteit, zoals we toen deden, en ik had twee baby ' s voordat ik 25 was, en ik hield van hen, en ik hield ervan om voor hen te zorgen, maar ik was een beetje koekoek, thuis blijven en geen creatieve uitlaatklep hebben.

Ik heb altijd moeite met de titels van mijn boeken. Ik heb meestal geen titel totdat de redacteur het boek moet presenteren en me wanhopig roept: 'Judy, we hebben een titel nodig.

Moeders komen naar me toe bij het tekenen van boeken.

Het creatieve proces; Ik vind het leuk om de verhalen en situaties voor mijn boeken te bedenken.

Het kind van negen tot twaalf interesseert me heel erg. En dat waren de jaren waar ik graag over schrijf, als ik schrijf.

Geen plaats heeft delicatessen zoals New York.

Een bibliotheek is waar je fascinerende personages ontmoet die je nooit vergeet.

Er gebeurt iets vreselijks met iemand die opgroeit als een creatief kind en plotseling geen creatieve uitlaatklep vindt als volwassene.

Mijn ingewanden draaien nog steeds om als hij op die bepaalde manier naar me kijkt.

Ideeën lijken overal vandaan te komen - mijn leven, alles wat ik zie, hoor en lees, en vooral uit mijn verbeelding. Ik heb veel fantasie.

Maar als je geen religie bent, hoe weet je dan of je lid moet worden van het Y of het Joodse Gemeenschapscentrum?

Mijn personages leven lang in mijn hoofd voordat ik aan een boek begin. Ze worden zo echt voor mij, Ik praat over hen aan de eettafel alsof ze echt zijn. Sommige mensen vinden dit raar. Maar mijn familie begrijpt het.