Alexander Gordon Smith beroemde citaten

Iets in mijn buik verdraaide zo hard dat het voelde alsof ik werd gekieteld door een onzichtbare hand, en het kostte me een moment om te beseffen wat het was. Hoop. Het was zo lang geleden dat ik het had gevoeld dat de sensatie was als iets dat in me leefde, iets wonderbaarlijks dat wachtte om los te breken, net zoals ik.

Het is beter om een geest te zijn met de aarde onder je dan een lijk dat vastzit door het gewicht van de wereld.

Het is ongelooflijk hoeveel uithoudingsvermogen je kunt vinden als je vecht en vijand in de strijd, zelfs als die vijand alleen in je verbeelding is.

De wereld is een hel. Het zal branden totdat elke natie is gevallen, totdat allen die ons tegenwerken dood zijn, totdat de mensen het ware licht zien.

Als je bang bent - en ik bedoel echt bang, niet alleen ' s nachts een geluid horen, of toe aan toe staan met iemand die twee keer zo groot is als jij die je in de aarde wil slaan - voelt het alsof je wordt geïnjecteerd met duisternis. Het is als zwart water zo koud als ijs dat zich in je lichaam vestigt waar je bloed en merg vroeger waren, en elk ander gevoel naar buiten duwt terwijl het je vult van je voeten naar je hoofdhuid. Het laat je met niets.

Zoals ik al zo vaak heb gezegd, Ik ben geen goed mens, Ik ben geen held. Ik ben een crimineel, een leugenaar, een bedrieger, een moordenaar. Het was zij of ik en ik wilde leven.

Neem het gewoon van mij aan", zei Donovan. "Blijf uit de buurt van de directeur. Sommigen denken dat hij de duivel is. Ik geloof niet in die religieuze praat, maar ik ken het kwaad als ik het zie. Hij is iets rotts dat ze uit de ingewanden van de aarde hebben gesleept, iets dat ze hebben samengevoegd uit duisternis en vuiligheid. Hij zal de dood van ons allen zijn, ieder van ons hier in Furnace. De vraag is alleen wanneer."Ik weet één ding", voegde ik eraan toe. "De directeur brengt zeker dramatische kanten van mensen naar voren. Zee en Donovan lachten allebei door hun neus.

Zodra de realiteit breekt, zodra we gescheiden zijn van de fysieke wereld, beginnen de scheuren in onze geest te verschijnen. En door hen sijpelt de waanzin die er altijd is geweest, die in je schedel stroomt als een vloeibare nachtmerrie ..

Hoop. Het is het belangrijkste in de wereld. Dat geloof ik nu meer dan ooit. Hoop heeft mijn leven gered, hoop heeft me de moed en de kracht gegeven om door te gaan. Hoop - dat onwankelbare, gouden geloof dat dingen beter kunnen worden.

Nog een laatste adem. We moeten er uiteindelijk allemaal een nemen. Het was voorbij.

Maar niemand kan vluchten voor zijn eigen demonen.

En als de realiteit verdwijnt, heeft gezond verstand geen reden.

Nee, elke persoon op deze planeet heeft duisternis in zich. Zo diep begraven dat alleen jij weet dat het er is wanneer je wereld ten einde loopt. Oh, maar het is er. Het is er altijd.

En als de realiteit je de tools ontzegt die je nodig hebt om te overleven, pak je ze waar je maar kunt.

De menselijke geest is in veel opzichten een krachtig ding, maar in andere is het eindeloos fragiel-er is slechts één moment van pure terreur nodig om er een gat in te scheuren, als een vinger door een spinnenweb, waardoor je voor altijd slechts een schaduw, een halve persoon blijft.

Ik heb je geholpen omdat je nieuw bent, en omdat als er twee mensen in een cel zitten, er maar vijftig procent kans is dat ze je meenemen.

Laten we ons als een hockeyspeler gedragen en de puck hier weghalen.

Je hebt hier geen vrienden, dat zul je snel begrijpen. Als je gehecht raakt aan iemand, raak je ze gewoon kwijt. Ze worden neergestoken of ze springen of ze worden op een avond meegenomen.

Maak niet de fout om je hart hier mee naar beneden te brengen, er is geen plaats voor in de oven.

Geloof me-dat toilet en ik waren beste vrienden voor de eerste paar dagen dat ik hier was.

Die poep speelt ravage beneden, Weet je?

Als je hier voor het leven opgesloten zit, leer je de kleine vrijheden te verwelkomen.

Nog maar 20.000 dagen te gaan.

Je hebt geen diploma in rocket science nodig om dit werk te doen.

Gevangenen zijn makkelijker te controleren dan opgepompte gevangenen. En dode gevangenen zijn nog makkelijker te controleren, als je mij volgt.

Deze plek zit vol met ongeschreven regels.

Er moet altijd iemand zijn om de klappen op te nemen. Zo werkt het. Het is niet eerlijk, het is niet goed, maar dat kind dat slop van de vloer likt daar betekent dat we in vrede kunnen eten.

Laat het me weten als je iets stoms gaat doen, jongen, want Ik zal je zo dumpen.

Niemand geeft erom. Jij ook niet.

Ik was zo vastbesloten om te ontsnappen dat het nu onmogelijk was, en de enige vorm van vrijheid die me overbleef was de dood. Het was een verschrikkelijke vorm van bevrijding-een van ellende en pijn, Ja, maar ook een van lichtheid en gelach en leven. Het was een afwezigheid van alles.

Je ziet geen heldendom, menselijkheid en hoop zoals in een horrorverhaal. Horror viert het soort vriendschap dat je schouder aan schouder houdt met iemand, zelfs als de wereld om je heen uit elkaar valt.