Arthur Golden beroemde citaten

Ik weet niet wanneer we elkaar weer zullen zien of hoe de wereld eruit zal zien als we dat doen. We hebben allebei veel vreselijke dingen gezien. Maar Ik zal elke keer aan je denken als ik eraan herinnerd moet worden dat er schoonheid en goedheid in de wereld is.

Tegenspoed is als een sterke wind. Het scheurt alles van ons weg, behalve de dingen die niet kunnen worden verscheurd, zodat we onszelf zien zoals we werkelijk zijn.

Geef nooit op, want zelfs rivieren spoelen ooit Dammen weg.

Ik probeer nooit de man te verslaan waar ik tegen vecht", legde hij uit. "Ik probeer zijn vertrouwen te verslaan. Een geest die door twijfel wordt geplaagd, kan zich niet concentreren op de weg naar de overwinning. Twee mannen zijn alleen gelijk-echte gelijken-als ze allebei evenveel vertrouwen hebben.

Ik denk niet dat iemand van ons openhartig over pijn kan spreken totdat we het niet langer verdragen.

We leiden ons leven als water dat van een heuvel afstroomt, min of meer in één richting gaat totdat we in iets spatten dat ons dwingt een nieuwe koers te vinden.

Als we stroomopwaarts vechten tegen een rotsachtige onderstroom, krijgt elke voet aan de grond een soort urgentie.

Hij was als een lied dat ik ooit in fragmenten had gehoord, maar sindsdien in mijn gedachten had gezongen.

Als je je lot in gedachten houdt, wordt elk moment in het leven een kans om er dichter bij te komen.

Ik struikelde naar de binnenplaats om te proberen te vluchten voor mijn ellende, maar natuurlijk kunnen we nooit vluchten voor de ellende die in ons is.

Verdriet is een zeer eigenaardig iets; we zijn zo hulpeloos in het gezicht van het. Het is als een raam dat gewoon vanzelf opengaat. De kamer wordt koud en we kunnen niets anders doen dan rillen. Maar het opent elke keer een beetje minder, en een beetje minder; en op een dag vragen we ons af wat er van is geworden.

Een en is een karmische band die een leven lang duurt. Tegenwoordig lijken veel mensen te geloven dat hun leven volledig een kwestie van keuze is; maar in mijn tijd beschouwden we onszelf als stukjes klei die voor altijd de vingerafdrukken laten zien van iedereen die ze heeft aangeraakt.

In de tempel is een gedicht genaamd "verlies" in de steen gegraveerd. Het heeft drie woorden, maar de dichter heeft ze eruit gekrast. Verlies kun je niet lezen, alleen voelen.

Zie je het niet? Elke stap die ik heb gezet, sinds ik dat kind op de brug was, was om mezelf dichter bij jou te brengen.

Hoop is als haarornamenten. Meisjes willen er te veel dragen. Als ze oude vrouwen worden, zien ze er stom uit als ze er een dragen.

Voor een flikkering van een moment stelde ik me een wereld voor die compleet anders was dan die ik altijd had gekend, een wereld waarin ik eerlijk werd behandeld, zelfs vriendelijkheid-een wereld waarin vaders hun dochters niet verkochten.

Nu Weet ik dat onze wereld niet meer permanent is dan een golf die opstijgt op de oceaan. Wat onze worstelingen en triomfen ook zijn, hoe we ze ook mogen ondergaan, ze bloeden al te snel in een wasbeurt, net als waterige inkt op papier.

Het was wat wij Japanners het uienleven noemden, een laagje per keer schillen en de hele tijd huilen.

Zelfs steen kan versleten worden met voldoende regen.

We moeten alle mogelijke methoden gebruiken om de beweging van het universum om ons heen te begrijpen en onze acties te timen, zodat we niet tegen de stromingen vechten, maar met hen meegaan.

Natuurlijk betekent een teken niets tenzij je weet hoe je het moet interpreteren.

Soms, "zuchtte hij," denk ik dat de dingen die ik me herinner meer echt zijn dan de dingen die ik zie.

Passie kan snel afglijden naar jaloezie, of zelfs haat.

We kunnen nooit ontsnappen aan de ellende die in ons is.

Ik vroeg me af of mannen zo verblind waren door schoonheid dat ze zich bevoorrecht zouden voelen om hun leven te leiden met een echte demon, zolang het maar een mooie demon was.

Soms komen we door tegenslagen alleen door ons voor te stellen hoe de wereld eruit zou kunnen zien als onze dromen ooit zouden uitkomen.

Iedereen kan een goede dag hebben. De vraag is wat je doet op een slechte dag. Dat is wanneer je wordt getest. In een zeer tastbare zin toont een slechte dag je diepste essentie meer dan een goede dag.

Misschien lijkt het vreemd dat een toevallige ontmoeting op straat zo ' n verandering had kunnen teweegbrengen. Maar soms is het leven zo, is het niet

Immers, wanneer een steen in een vijver wordt gegooid, blijft het water trillen, zelfs nadat de steen naar de bodem is gezonken.

Een geest die door twijfel wordt geplaagd, kan zich niet concentreren op het verloop van de overwinning.

Op het moment dat de deur openging, kon ik bijna voelen hoe mijn leven zich uitbreidde, net als een rivier waarvan het water begon te zwellen; want ik had nog nooit zo ' n drastische stap gezet om de koers van mijn eigen toekomst te veranderen. Ik was als een kind dat op zijn tenen langs een afgrond liep met uitzicht op de zee. En toch had ik me op de een of andere manier niet voorgesteld dat er een grote golf zou komen die mij daar zou treffen en alles zou wegspoelen.

We weten allemaal dat een winterscène, hoewel het over een dag bedekt kan zijn, met zelfs de bomen gekleed in sjaals van sneeuw, de volgende lente onherkenbaar zal zijn. Toch had ik nooit gedacht dat zoiets in onszelf zou kunnen gebeuren.

Je leek zo wanhopig, alsof je zou verdrinken als iemand je niet zou redden.

Ik kan u niet vertellen wat ons in dit leven leidt; maar voor mij viel ik naar de voorzitter, net zoals een steen naar de aarde moet vallen. Toen ik mijn lip sneed en Mr Tanaka ontmoette, toen mijn moeder stierf en ik wreed verkocht werd, was het allemaal als een beek die over rotsachtige kliffen valt voordat hij de oceaan kan bereiken. Zelfs nu hij weg is, heb ik hem nog steeds, in de rijkdom van mijn herinneringen.

Ik begon te voelen dat alle mensen die ik ooit had gekend die waren gestorven of me hadden verlaten, in feite niet waren weggegaan, maar in mij bleven leven, net zoals de vrouw van deze man in hem leefde.

Het is je plicht om de invloed die je hebt te gebruiken, tenzij je door het leven wilt drijven als een vis buik-up op de stroom" "Ik wou dat ik kon geloven dat het leven echt iets meer is dan een stroom die ons meevoert, buik-up" "oké, als het een stroom is, ben je nog steeds vrij om in dit deel van het of dat deel te zijn, nietwaar? Het water zal zich keer op keer verdelen. Als je botst, en worstelt, en vecht, en gebruik maakt van alle voordelen die je zou kunnen hebben-" "Oh, dat is prima, ik ben er zeker van, als je voordelen hebt."Je zou ze overal vinden, als je ooit de moeite nam om te kijken!

Ik heb mijn leven weer geleefd door het aan jou te vertellen.

Mijn gevoelens van walging waren zo luid in mij geweest, dat ze bijna al het andere overstemden.

Geisha wordt altijd mooi genoemd, zelfs als ze dat niet is.

Op dat moment trof schoonheid me als een soort pijnlijke melancholie.

Als dat soort momenten het enige plezier zouden zijn dat het leven me bood, zou ik beter af zijn om die ene briljante lichtbron buiten te sluiten om mijn ogen te laten beginnen zich aan te passen aan de duisternis.

Ik probeerde door te gaan, maar op de een of andere manier besloot mijn keel om te slikken-hoewel ik niet kan denken wat ik slikte, tenzij het een kleine knoop van emotie was die ik naar beneden duwde omdat er geen ruimte in mijn gezicht was voor meer.

Een vrouw die zich gedraagt als een dwaas is een dwaas.

Ze schildert haar gezicht om haar gezicht te verbergen. Haar ogen zijn diep water. Het is niet aan Geisha ' s om te willen. Het is niet aan geisha om te voelen. Geisha is een kunstenaar van de zwevende wereld. Ze danst, ze zingt. Ze vermaakt je, wat je maar wilt. De rest is schaduw, de rest is geheim.

Niets in het leven is ooit zo eenvoudig als we ons voorstellen.

Niemand kent de schrijver van memoires zo goed als hijzelf.

En toen ik opstond om naar de man te kijken die gesproken had, had ik het gevoel dat ik mijn ellende achter me liet daar op de stenen muur.

De gang had niet sterker naar vis ingewanden kunnen ruiken als we echt in een vis waren geweest.

Als een Amerikaanse man uit de jaren negentig die schreef over een Japanse vrouw uit de jaren dertig, moest ik drie culturele scheidslijnen overschrijden - man tot vrouw, Amerikaan tot Japanner en heden tot verleden.

Wij mensen hebben een opmerkelijke manier om aan dingen te wennen.