Oscar Niemeyer beroemde citaten

Mijn werk gaat niet over 'vorm volgt functie', maar over 'vorm volgt schoonheid' of, nog beter, 'vorm volgt Vrouwelijk'.'

Architectuur is een uitvinding.

De rol van de architect is om te vechten voor een betere wereld, waar hij een architectuur kan produceren die iedereen dient en niet alleen een groep bevoorrechte mensen.

Camus zegt in' de vreemdeling ' dat de rede de vijand van de verbeelding is. Soms moet je de rede opzij zetten en iets moois maken.

We moeten voelen dat het leven belangrijk is; we hebben die fantasie nodig zodat we een beetje beter kunnen leven.

Hier is dan wat ik je wilde vertellen over mijn architectuur. Ik heb het met moed en idealisme gecreëerd, maar ook met het besef dat het leven, vrienden, belangrijk is en dat ik probeer deze onrechtvaardige wereld een betere plek te maken om in te leven.

Het is niet de rechte hoek die mij aantrekt, noch de rechte lijn, hard en onbuigzaam, die door de mens is geschapen. Wat me aantrekt is de vrije en sensuele curve-de curve die ik vind in de bergen van mijn land, in de kronkelende loop van de rivieren, in het lichaam van de geliefde vrouw.

De regel is het ergste. Je wilt het gewoon breken.

De mensheid heeft dromen nodig om de ellende van het dagelijks bestaan te kunnen overleven, al is het maar voor een ogenblik.

De datum is niet belangrijk. Leeftijd is niet belangrijk. Tijd is niet belangrijk. Het leven is erg vluchtig. Het is belangrijk om vriendelijk en optimistisch te zijn. We kijken achterom en denken dat wat we in dit leven hebben gedaan goed is geweest. Het was eenvoudig, het was bescheiden. Iedereen creëert zijn eigen verhaal en gaat verder. Dat is het. Ik voel me niet bijzonder belangrijk. Wat we creëren is niet belangrijk. We zijn erg onbelangrijk.

We moeten dromen hebben, zelfs als ze nooit uitkomen.

Architectuur zal altijd de technische en sociale vooruitgang uitdrukken van het land waarin het wordt uitgevoerd. Als we het de menselijke inhoud willen geven die het mist, moeten we deelnemen aan de politieke strijd.

Curven zijn de essentie van mijn werk omdat ze de essentie van Brazilië zijn, puur en eenvoudig.

Architectuur was mijn manier om mijn idealen uit te drukken: om eenvoudig te zijn, om een wereld te creëren die gelijk is aan iedereen, om met optimisme naar mensen te kijken, dat iedereen een gave heeft. Ik wil niets anders dan algemeen geluk. Waarom is dat slecht?

Mijn ambitie is altijd geweest om de draagkracht van een gebouw tot een minimum te beperken. Hoe meer we dragende structuren verminderen, hoe gewaagder en belangrijker de architectuur is. Dat is mijn levenswerk geweest.

Ik had goede kansen. Ik had het geluk dat ik de kans had om dingen anders te doen. Architectuur is een verrassing.

Ik haat Bauhaus. Het was een slechte tijd in de architectuur. Ze hadden gewoon geen talent. Het enige wat ze hadden waren regels. Zelfs voor messen en vorken creëerden ze regels. Picasso zou nooit regels hebben geaccepteerd. Is het huis als een machine? Nee! De mechanische is lelijk. De regel is het ergste. Je wilt het gewoon breken.

Toen ik klein was zei mijn moeder dat ik altijd met mijn vingers in de lucht tekende. Ik had een potlood nodig. Toen ik er een kon vasthouden, heb ik sindsdien elke dag getekend.

Rechte hoeken trekken me niet aan. Noch rechte, harde en inflexibele lijnen gecreëerd door de mens.

Voor mij wordt Schoonheid meer gewaardeerd dan wat dan ook-de schoonheid die zich manifesteert in een gebogen lijn of in een daad van creativiteit.

Het leven is belangrijker dan architectuur.

Mijn architectuur is makkelijk te begrijpen. En geniet ervan. Ik hoop dat het ook moeilijk te vergeten is.

Ik ben een Braziliaan voordat ik architect Ben. Ik kan die twee niet scheiden.

Ik heb altijd alle andere scholen van architectuur geaccepteerd en gerespecteerd, van de kille en elementaire structuren van Mies Van der Rohe tot de verbeelding en het delirium van Gaudi. Ik moet ontwerpen wat mij bevalt op een manier die natuurlijk verbonden is met mijn roots en het land van herkomst.

Ik denk dat ik niet meer dan 60 ben. Wat ik op mijn 60ste kon doen, kan ik nu nog steeds doen.

Wat mij aantrekt zijn vrije en sensuele rondingen. De bochten vinden we in de bergen, in de golven van de zee, in het lichaam van de vrouw van wie we houden.

Architectuur is mijn werk, en ik heb mijn hele leven aan een tekentafel gezeten, maar het leven is belangrijker dan architectuur. Het gaat erom de mens te verbeteren.

Het was de tekening die me naar architectuur leidde, de zoektocht naar licht en verbazingwekkende vormen.

In de architectuur is het niet genoeg om alleen het juiste gebouw te hebben dat goed werkt. Het kan ook mooi zijn. Het kan ook anders zijn. Het kan verrassing creëren. En verrassing is het belangrijkste in een kunstwerk. [] Ik hou van en respecteer BrasÃÂlia heel erg. Het is een eenvoudige stad, een rationele. Ik verdedig altijd het stedenbouwkundig ontwerp van BrasÃÂlia

102 worden is onzin, en er is niets om te herdenken.

Architectuur verandert niets. Het staat altijd aan de kant van de rijken. Het belangrijkste is om te geloven dat het het leven beter kan maken.

Het artistieke vermogen van gewapend beton is zo fantastisch - dat is de manier om te gaan.

Ik werd aangetrokken door de curve-de bevrijde, sensuele curve gesuggereerd door de mogelijkheden van nieuwe technologie, maar zo vaak herinnerd in eerbiedwaardige oude barokke kerken.

Ik negeerde opzettelijk de rechte hoek en de rationalistische architectuur ontworpen met liniaal en vierkant om moedig de wereld van bochten en rechte lijnen te betreden die door gewapend beton worden aangeboden. […] dit opzettelijke protest ontstond uit de omgeving waarin ik leefde, met zijn witte stranden, zijn enorme bergen, zijn oude barokke kerken en de prachtige zongebruinde vrouwen.

Als je een grote ruimte hebt om te veroveren, is de curve de natuurlijke oplossing.

Een kerk is iets heel moois. Het is fijn als mensen zich er gelukkig in voelen. Maar ik ben geen religieus man. Kijk naar ons, en dan naar de oneindigheid van de ruimte. We zijn nogal kleine onbeduidende wezens, zou je niet zeggen?

Ik zoek een verrassing in mijn architectuur. Een kunstwerk moet de emotie van nieuwheid veroorzaken.

Architectuur is tegenwoordig een uitvinding. Het is niet genoeg om rationeel te zijn-het moet ook mooi zijn.

Het is niet met architectuur dat men een politieke ideologie kan verspreiden.

Natuurlijk heb ik mijn ingenieurs wat hoofdpijn gegeven door de jaren heen, maar ze gaan met mij mee. Ik heb altijd gewild dat mijn gebouwen zo licht mogelijk waren, om de grond zachtjes aan te raken, om te springen en te zweven, en om te verrassen.

Wanneer studenten de universiteit verlaten, zijn ze als kinderen die niets weten over de problemen van het leven en geen politieke houding hebben.

Er is geen reden om gebouwen te ontwerpen die meer basaal en rechtlijnig zijn, omdat je met beton bijna elke ruimte kunt bedekken.

De uitdaging van een kathedraal is zeer goed voor architectonische inventiviteit.

Verrassing is de sleutel in alle kunst.

Ik pak mijn pen. Het stroomt. Een gebouw verschijnt. Daar is het. Er valt niets meer te zeggen.

Ik praat graag met priesters, met katholieken. Iedereen heeft zijn geloof.

Om 9.00 uur kom ik mijn atelier binnen. Ik lunch hier, Ik ga meteen terug naar mijn werk en ik ga om 20.00 uur uit eten. mijn dagelijkse taken variëren erg.

Soms verlies ik een hele ochtend wachten op journalisten en andere mensen die naar me op zoek zijn. Maar ik vind altijd wat tijd om te lezen, met mijn vrienden te praten en te voelen wat er in deze wereld gebeurt.