Baroness Orczy beroemde citaten

Het geluid van verre brekers deed haar hart pijn van melancholie. Ze was in de stemming toen de zee een bedroevend effect heeft op de zenuwen. Alleen wanneer we heel gelukkig zijn, kunnen we het verdragen om vrolijk te staren naar de enorme en grenzeloze uitgestrektheid van water, met zo ' n aanhoudende, irritante eentonigheid door en door te rollen met de begeleiding van onze gedachten, of ze nu ernstig of vrolijk zijn. Als ze homo zijn, weerklinken de golven hun vrolijkheid; maar als ze verdrietig zijn, dan lijkt elke breker, terwijl hij rolt, extra verdriet te brengen en tot ons te spreken over hopeloosheid en over de kleinzieligheid van al onze vreugden.

Geld en titels kunnen erfelijk zijn", zou ze zeggen, "maar hersenen zijn dat niet"...

muziek is de meest boeiende van alle kunsten. Het absorbeert de geest van de kunstenaar, of het nu schepper of uitvoerder is, met uitsluiting van elke andere overweging buiten zijn eigen onmiddellijke behoeften of verlangens.

zelfs de slechtste momenten en de meest vermoeide reizen moeten tot een einde komen ...

Het lot is meestal snel als ze een klap toebrengt.

Er is zo ' n prachtige balsem in zelfopgelegde opoffering.

Kijk naar deze slappe cravet. En de trieste toestand van die boeien. Ik kan mezelf er nauwelijks toe brengen om naar ze te kijken.

Ik zal terugkeren, betwijfel het niet. Zo ' n liefde als de onze is niet geschapen om onvervuld te blijven. Wat er ook gebeurt, geloof en vertrouw op mij, zoals ik in u zal zijn, en bewaar de herinnering aan mij in uw hart zonder verdriet en zonder spijt.

De meest vermoeide nacht, de langste dag, moet vroeg of laat tot een einde komen.

Liefhebben, voor ons mannen, is één vrouw met onze armen vastklemmen, het gevoel hebben dat ze leeft en ademt zoals wij doen, lijdt zoals wij doen, met ons denkt, met ons liefheeft en bovenal met ons zondigt.

Als ze homo zijn, weerklinken de golven hun vrolijkheid; maar als ze verdrietig zijn, dan lijkt elke breker, terwijl hij rolt, extra verdriet te brengen en tot ons te spreken over hopeloosheid en over de kleinzieligheid van al onze vreugden.

In de keten van mijn leven waren er zoveel schakels, die allemaal de neiging hadden om me naar de vervulling van mijn lot te brengen.

Uw schijnheilige die in een nis staat, is geen vrouw als ze niet heeft geleden, nog minder een vrouw als ze niet heeft gezondigd. Val aan de voeten van je afgod zoals je wilt, maar Sleep haar daarna naar je niveau-het enige niveau dat ze ooit zou moeten bereiken, dat van je hart.

Het hart van een vrouw is zo ' n complex probleem - de eigenaar ervan is vaak het meest incompetent om de oplossing voor deze puzzel te vinden.

Zij had ook een masker gedragen om een minachting voor hem op zich te nemen, terwijl zij hem in feite volledig verkeerd begreep.

We moeten aan de wereld bewijzen dat we allemaal nietsdoen zijn.

Toen hun blikken elkaar ontmoetten, begrepen ze elkaar. De kracht die in beide zielen lag, had elkaar ontmoet en als het ware de handen vastgeklemd. Ze aanvaardden elkaars offer. De hare, mayhap, was de volledigste van de twee, want voor haar zou zijn afwezigheid moe wachten betekenen, de doffe hartzeer zo verschrikkelijk om te dragen.

Ik heb zo vaak de vraag gesteld: "maar hoe ben je aan de Scarlet Pimpernel gekomen? En mijn antwoord was altijd: "het was Gods wil dat ik dat zou doen. En tot jullie, die misschien niet geloven zoals Ik, zal ik zeggen: "in de keten van mijn leven waren er zoveel schakels, die allemaal de neiging hadden om mij naar de vervulling van mijn lot te brengen.

Laat me zinken. Je taylors hebben je verraden. T ' wood kan je beter naar Madam Guillotine sturen.

Odd 's fish, m' Dear! De man kan niet eens zijn eigen stropdas strikken!

Zo oordelen mensen over elkaar, oppervlakkig, terloops, verachten elkaar, met maar weinig reden en geen liefdadigheid.

Wanneer geef je deze waanzinnige avonturen op en laat je anderen hun eigen strijd voeren en hun eigen leven zo goed mogelijk redden?"Wanneer Uwe Hoogheid niet langer de meest bewonderde vrouw van Europa is, namelijk wanneer ik in mijn graf ben.

Ze zei niets, en Sir Andrew ook, was stil, maar die twee jonge mensen begrepen elkaar, zoals jonge mensen hebben een manier van doen over de hele wereld, en hebben gedaan sinds de wereld begon.

Een vlammende, kokende, mompelende menigte van wezens die alleen in naam menselijk zijn, want voor oog en oor lijken ze niets anders dan wilde wezens, bezield door verachtelijke hartstochten en door de lust van wraak en haat. Het uur, enige tijd voor zonsondergang, en de plaats, de Westelijke Barricade, op de plek waar, een decennium later, een trotse tiran een onsterfelijk monument oprichtte voor de glorie van de natie en zijn eigen ijdelheid.

...maar in elke eeuw, en sinds Engeland is wat het is, heeft een Engelsman zich altijd enigszins beschaamd gevoeld over zijn eigen emotie en zijn eigen sympathie.

Ik neem aan, meneer, dat u onze nieuwe samenleving niet goedkeurt."Goedkeuring, meneer, vereist naar mijn mening het bereiken van perfectie. En in die zin overschat u de charmes van uw samenleving. Ik geloof, om te beginnen, het lijkt monsterlijk slecht gekleed voor elke samenleving, zelfs een nieuwe.

Deugd is als kostbare geuren, het meest geurig wanneer het wordt verpletterd.

Het lijkt simpel, nietwaar? ze zei, met een laatste bittere poging tot flippancy, als je een kip wilt doden...pak het maar...dan wring je zijn neck...it het is alleen de kip die het niet zo eenvoudig vindt. Nu houdt u een mes tegen mijn keel en een gijzelaar voor mijn gehoorzaamheid...Je vindt het simpel...Ik weet het niet.