Nikos Kazantzakis beroemde citaten

Om te slagen moeten we eerst geloven dat we dat kunnen.

Omdat we de werkelijkheid niet kunnen veranderen, laten we de ogen veranderen die de werkelijkheid zien.

Ik hoop op niets. Ik vrees niets. Ik ben vrij.

Door hartstochtelijk te geloven in iets dat nog niet bestaat, creëren we het.

Echte leraren zijn degenen die zichzelf gebruiken als bruggen waarover ze hun studenten uitnodigen om over te steken; dan, nadat ze hun oversteek hebben vergemakkelijkt, storten ze vreugdevol in en moedigen ze hen aan om hun eigen bruggen te creëren.

God verandert elke seconde van uiterlijk. Gezegend is de man die hem in al zijn vermommingen kan herkennen. Het ene moment is hij een glas vers water, het volgende, je zoon die op je knieën stuitert of een betoverende vrouw, of misschien gewoon een ochtendwandeling.

Een persoon heeft een beetje waanzin nodig, anders durven ze nooit het touw door te snijden en vrij te zijn.

Ik was gelukkig, dat wist ik. Terwijl we geluk ervaren, hebben we moeite om ons ervan bewust te zijn. Pas als het geluk voorbij is en we erop terugkijken, beseffen we plotseling-soms met verbazing-hoe gelukkig we waren geweest.

Het enige wat ik weet is dit: Ik ben vol wonden en sta nog steeds op mijn voeten.

Terwijl ik naar de meeuwen keek, dacht ik: dat is de weg om te nemen; vind het absolute ritme en volg het met absoluut vertrouwen.

het hoogste punt dat een mens kan bereiken is niet kennis, of deugd, of goedheid, of overwinning, maar iets dat nog groter, heldhaftiger en wanhopiger is: heilig ontzag!

Als een vrouw alleen slaapt, is dat een schande voor alle mannen. God heeft een groot hart, maar er is één zonde die hij niet zal vergeven. Als een vrouw een man naar haar bed roept en hij gaat niet.

God verandert zijn uiterlijk elke seconde. Gezegend is de man die hem in al zijn vermommingen kan herkennen.

Gelukkig is de man, dacht ik, die, voordat hij sterft, het geluk heeft de Egeïsche Zee te bevaren.

Je hebt je penseel, je hebt je Kleuren, je schildert het paradijs, dan ga je naar binnen.

Bereiken wat je niet kunt

Want ik besef vandaag dat het een doodzonde is om de grote natuurwetten te overtreden. We moeten ons niet haasten, we moeten niet ongeduldig zijn, maar we moeten vol vertrouwen het eeuwige ritme gehoorzamen.

Elke perfecte reiziger creëert altijd het land waar hij reist.

Het ware gezicht van het leven is de schedel.

Je kunt voor altijd op de deur van een dove aankloppen.

De ware betekenis van verlichting is om met onbedekte ogen te kijken naar alle duisternis.

Laat je jeugd vrij spel hebben, het zal niet terugkomen, dus wees moedig en heb geen berouw.

De strijd tussen God en de mens breekt in iedereen uit, samen met het verlangen naar verzoening. Meestal is deze strijd onbewust en van korte duur. Een zwakke ziel heeft niet het uithoudingsvermogen om het vlees heel lang te weerstaan. Het wordt zwaar, wordt zelf vlees en de wedstrijd eindigt. Maar onder verantwoordelijke mensen, mensen die hun ogen dag en nacht gericht houden op de Allerhoogste plicht, breekt het conflict tussen vlees en geest genadeloos uit en kan tot de dood duren.

Wat is dan onze plicht? Het is om zorgvuldig het historische moment te onderscheiden waarin we leven en om bewust onze kleine energieën toe te wijzen aan een specifiek slagveld. Hoe meer we in fase zijn met de stroom die de weg wijst, hoe meer we de mens helpen in zijn moeilijke, onzekere, gevaarlijke opklimming naar verlossing.

Als iedereen verdrinkt en ik de enige ben die ontsnapt, beschermt God me. Als iedereen gered is en ik de enige ben die verdrinkt, dan beschermt God mij ook.

Door hartstochtelijk te geloven in dat wat niet bestaat, creëer je het en dat wat niet voldoende gewenst is noemen we het niet-bestaande.

Alle politieke, sociale en economische verbeteringen, alle technische vooruitgang kunnen geen herstellende betekenis hebben, zolang ons innerlijk leven blijft zoals het nu is. Hoe meer de intelligentie de geheimen van de natuur onthult en schendt, hoe meer het gevaar toeneemt en het hart krimpt.

Wat een vreemde machine man is! Je vult hem met brood, wijn, vis en radijs, en er komen Zuchten, gelach en dromen uit.

De ultieme, Allerheiligste vorm van theorie is actie.

Ieder mens heeft zijn dwaasheid, maar de grootste dwaasheid van Allen is er geen te hebben.

Wanneer ik een zonsopgang, een schilderij, een vrouw of een idee tegenkom dat mijn hart als een jong kalf bindt, dan Weet ik dat ik voor het geluk sta.

Ik zei maar één woord, bracht maar één boodschap: liefde. Liefde - niets anders.

Ik voelde opnieuw hoe eenvoudig en zuinig iets geluk is: een glas wijn, een geroosterde kastanje, een ellendig vuurkorfje, het geluid van de zee. Verder niets.

Mijn voornaamste angst en de bron van al mijn vreugde en verdriet vanaf mijn jeugd is de onophoudelijke, genadeloze strijd tussen de geest en het vlees geweest.

Iedereen die de mysteries van het leven echt leeft, heeft geen tijd om te schrijven, en iedereen die de tijd heeft, leeft ze niet! Zie je?

Wat een geluk is dit: vliegen, over de aarde scheren zoals we dat in onze dromen doen! Het leven is een droom geworden. Kan dit de Betekenis van het paradijs zijn?

Ik geef me over aan alles. Ik hou van, Ik voel pijn,Ik vecht. De wereld lijkt me breder dan de geest, mijn hart een duister en almachtig mysterie.