Ellen Gilchrist beroemde citaten

Alles in de wereld was met hen gebeurd en bleef gebeuren. Het kon ze niet schelen. Zo vonden ze het leuk.

We kunnen van niemand anders de dingen krijgen die we nodig hebben om de eindeloze verschrikkelijke behoefte te vervullen, niet opgelost te worden, niet terug te zinken in zand, hitte, bezem, lucht, dunste lucht. En zo draaien we om elkaar heen en botsen onze dromen. Kijk uit het raam bij elk weer. We maken deel uit van al die glamour, drama, verandering en moeten ons niet schamen.

Het eerste wat een schrijver moet doen is een nieuwe bron van inkomsten vinden.

Het enige wat je hoeft te doen om een kind op te voeden, is hem met rust laten en hem leren lezen. De rest is hersenspoeling.

Ik weet dat het een slecht idee is om te trouwen met iemand die slechte ouders had. Als ze hun moeder haatten, als ze gehaat werden door hun moeder of vader, zal je huwelijk ervoor betalen op een manier die zowel duidelijk als subtiel is. Wanneer de chips naar beneden zijn, wanneer iemand ziek is of zijn baan verliest of bang wordt, zullen de oude patronen in werking treden en zal hij je behandelen zoals hij zijn moeder behandelde of de manier waarop zij hem behandelde.

Vertel me de waarheid over de dood. Ik weet niet wat het is. We hebben ze, dan zijn ze weg, maar ze blijven in onze gedachten. Hun verhalen maken deel uit van ons zolang we leven en zolang we ze vertellen of opschrijven.

Mijn hoofdhuis is in Fayetteville, Arkansas, een universiteitsstad in de Ozark Mountains. Ik woon op de hoogste heuvel in een rustige doodlopende straat, omringd door vrienden.

Een stuk schrijven is het product van een reeks explosies in de geest.

Soms loop ik rond in medelijden met mezelf, en al die tijd brengt een grote wind me over de hemel.

Dans in de volheid van de tijd.

Een van de redenen waarom ik nu blij ben, is dat ik het werk heb gedaan waar ik altijd van gedroomd had. Maar ik begon het pas serieus en professioneel te doen toen ik veertig jaar oud was.

Knuffelen. Regen stopt altijd. Het stopt altijd. Dat doet het altijd.

Ik geloof niet dat je ooit stopt met van iemand te houden waar je ooit echt van hield. Je hebt ze daar als geld op de bank, alleen maar omdat je van ze hield en ze in je armen hield of droomde dat je dat deed. Je kunt veel dingen in het leven vergeten, maar niet die honing om alle honing te beëindigen.

We leven op het niveau van onze taal. Wat we ook kunnen verwoorden, we kunnen ons voorstellen of begrijpen of verkennen.

Ik beweeg al mijn hele leven. Naar verschillende scholen gaan, in verschillende huizen wonen, oude rollen verliezen, nieuwe aannemen. Deze manier van leven is voor mij net zo natuurlijk als verblijven op één plek voor andere mensen is. Ik maak variaties op het thema. Ik ga terug naar plekken waar ik vroeger was. Ik vind mijn oude persona ' s. Ik pas ze aan. Als ze nog passen, draag ik ze uit naar een feestje of een show. Als ze mijn bewegingen beginnen te beperken, trek ik ze uit. Ik ben een mens, in staat om alles na te bootsen wat ik zie of me herinner of me kan voorstellen.

Het menselijk ras is nog maar net begonnen.... De hersenschors is slechts honderdduizend jaar oud. Het is nog steeds een baby, zuigt speen en eet Cheerios. We kunnen beter worden, misschien zelfs wijs, als we het nog duizend jaar kunnen volhouden.

Werk is het ding dat blijft. Werk is het ding dat ons doorziet.

Verpest het heden niet met het geruïneerde verleden.

Het eerste wat een schrijver moet doen is een andere bron van inkomsten vinden. Dan, nadat je hebt gesmeekt, geleend, gestolen of gespaard om je tijd te geven om te schrijven en je spendeert alles om in leven te blijven terwijl je schrijft, en je schrijft je hart uit, na dat alles, misschien zal niemand het publiceren, en als ze het publiceren, misschien zal niemand het lezen. Dat is de harde waarheid, dat is wat het betekent om schrijver te zijn.

Familie en werk. Familie en werk. Ik kan ze in oorlog laten zijn, met schuld als hun kernwapen en wederzijdse vernietiging als hun doel, of ik kan ze elkaar laten voeden.

Inspiratie is het vermogen om schoonheid en mysterie te zien in alles wat mannen en vrouwen doen.

Hoe vaak heb ik geprobeerd schrijfstudenten te vertellen dat het eerste wat een schrijver moet doen, is van de lezer houden en de lezer het beste wensen. De schrijver moet erop vertrouwen dat de lezer minstens zo intelligent is als hij. Alleen in zo ' n goede wens en vertrouwen, alleen wanneer de schrijver voelt dat hij een brief aan een goede vriend schrijft, alleen dan zal de magie gebeuren.

Ik heb lange tijd geen gedichten geschreven, maar ik heb het gelezen en ik mis het. Het is zo moeilijk om te schrijven. Zo moeilijk om af te maken, zo moeilijk om het exacte woord te vinden om het te laten schijnen. Ter ere van mijn jeugd zal ik een gedicht schrijven om dit essay af te maken. Het is lente in de Ozark Mountains. De gele bloemen bloeien en de vogels wekken me bij zonsopgang en gisteravond vijf planeten in een rij door de maan aan de westelijke hemel. Als dat me niet inspireert tot poëzie, wat dan wel?